De lichtere kant van Italiaanse gitaargestookte rock
Toch vind je bij deze bands veel rauwe energie, passie en veel attitude.
Hier vind je een chaotische melange van Pop, Rock, Punk, Grunge, Garage en alles wat deze geweldige muzikanten nog meer in de mix zullen gooien.
De rijke ingrediënten dragen allemaal bij aan de geweldige Indie Rock van enkele van de beste artiesten van Italië.
Steevast geïnspireerd door de klassieke Punk uit de jaren 70 en de Indie Rock-bands uit de jaren 90 uit het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
Sommige bands zingen daarom niet verwonderlijk in het Engels, maar de meeste geven de voorkeur aan hun moedertaal Italiaans.
1. Verdena
In 1995 ontstond een enorm succesvolle band die samen met Roberta Sammarelli als een stevig trio van de broers Alberto en Luca Ferrari bij elkaar is gebleven.
Hun gelijknamige eerste album, uitgebracht in 1999, bracht veel lof, waardering en MTV-airplay. Hun rauwe, post-grunge gitaarstijl klinkt rechtstreeks uit Seattle in plaats van hun woonplaats Albino in Lombardije.
Afgezien van de incidentele coverversie houden ze trouw aan hun moedertaal in hun liedjes van zanger Alberto. Ze zijn zonder twijfel een van de meest opwindende rockbands uit Italië en zeker een van de meest populaire.
De beste nummers zijn 'Elefante', 'Luna', 'Valvonauta', 'Ultranoia' plus de ballads 'Angie' en 'Trovami un Modo Semplice per Uscirne'
2. Finley
Deze band is vernoemd naar de beroemde Amerikaanse basketbalster Michael Finley en werd opgericht in 2002.
Ze komen uit de stad Legnano bij Milaan en hun merk Pop Punk is erg populair geworden in Italië.
Hun erkenning verspreidde zich over hun eigen grenzen toen ze de Best Italian Act wonnen bij zowel de MTV Europe Music Awards 2006 als 2008.
Hun stijlmuziek past wellicht bij fans van Amerikaanse bands als Sum 42, Blink 182 en Good Charlotte. Nummers om uit te checken zijn 'Per Semper', 'Scegli Me', 'Fumo e Cenere' en de akoestische ballad 'Meglio di Noi non c'è Niente'.
3. Na sluitingstijd
Hun naam is ontleend aan een lied van legendes uit de jaren zestig, de Velvet Underground, omdat hun oprichter Manual Agnelli een grote fan is.
Hij startte de band in 1985 in Milaan en oorspronkelijk was hun muziek in het Engels. Ze keerden echter terug naar hun moedertaal op het album 'Germi' uit 1995 en zijn sindsdien trouw gebleven aan hun eigen taal.
Hun muziek is kenmerkend melodieus en goed gestructureerd met hun teksten vol humor en ironie. Op het moment dat dit wordt geschreven, gaan ze nog steeds goed met opnames en touren.
De beste nummers zijn misschien 'Non e per Semper', 'Bianca', 'Quello Che Non C'e', 'Pelle', 'Ci Sono Molti Modi' en het ritme van 'Ballata per la mia Piccola Iena'
4. Verloren
Een jonge Pop Rock-band uit Noord-Italië splitste zich tussen de steden Vicenza en Thiene. Ze werden opgericht in 2003, maar hun eerste album kwam uiteindelijk in 2008, gevolgd door een tournee.
Het succes volgde snel en ze maakten goed gebruik van internet om hun muziek te publiceren en bekend te maken en een sterke schare fans op te bouwen. Ze hebben ook de Best Italian Act gewonnen bij de MTV Europe Music Awards in 2009, evenals opvallende gouden en platina awards in Italië.
Topnummers van Lost zijn 'Sopra il Mondo', 'Tra Pioggia e Nuvole', 'Oggi', 'Standby', 'Nel Silenzio' en 'Sulla Mia Pelle', een samenwerking met Joel Madden van Amerikaanse rockers Good Charlotte.
5. ... Een speelgoedorkest
Deze innovatieve band is in 1998 opgericht in Salerno in Campania. Ze hebben zelfs om een vreemde reden een ellips voor hun titel.
Geïnspireerd door Britse Indiemuziek zingen ze in de Engelse taal en staan ze bekend om hun pakkende melodieën en af en toe vrolijke melodieën.
Ze waren een populaire band en werden vooral geprezen voor hun album 'Technicolor Dreams' uit 2007, dat een uitnodiging was voor een groots live-evenement georganiseerd door Rai Radio.
De beste nummers zijn 'Peter Pan Syndrome', 'Powder on the Words', 'Letter to Myself', 'Celentano' en 'Elephant Man'.
6. Timoria
Afkomstig uit Brescia werd deze band al in 1986 gevormd onder hun oorspronkelijke naam Precious Time.
Ze waren zeer productief en brachten 10 studioalbums uit, evenals een livealbum voordat ze uiteindelijk uit elkaar gingen in 2003. Ze verschenen op het prestigieuze Sanremo Festival in 1991 en genoten het jaar daarop een grote bekendheid toen ze het voorprogramma van Luciano Ligabue vormden.
Oprichters Omar Pedrini en zangeres Francesco Renga hebben de afgelopen jaren live opgetreden, zij het kort. Maar het geeft hun fans hoop dat er in de toekomst een soort reünie zal zijn.
Kwalitatieve deuntjes zijn onder meer 'Sole Spento', het sublieme 'Sangue Impazzito', 'Vola Piano' en de heavy rockers '2020' en 'Piove'.
7. Malfunk
Op de ouderwetse manier bouwde Malfunk een sterke schare fans op in de Italiaanse rockscene van de jaren negentig.
Hun debuutalbum 'Sound of the Soul' verscheen in 1994, gevolgd door 'Tempi Supplementari' twee jaar later. Ze zongen oorspronkelijk in het Engels en weerspiegelden de eerdere odyssee van oprichter Federico Forconi naar Amerika, waar hij speelde met onder meer Ziggy Marley en Jello Biafra.
Malfunk is vergelijkbaar met die van Pearl Jam in hun stijl van Alternative Rock, maar nadat Marco Cocci zich bij de band voegde voor hun tweede album, zongen ze in het Italiaans.
De beste nummers om naar te luisteren zijn 'Lento', 'Randagi', 'Sono il Re', 'La Mia Sensazione' 'Il Dubbio' 'Mi Salveró' en 'Beatitudine'.
8. Canadezen
Deze jongens zijn opgegroeid uit de oude stad Verona in Noord-Italië. Ze zijn opgericht in 2005 en zingen hun aanstekelijke deuntjes in het Engels.
Hun post-Grunge-geluid zal bekend zijn bij fans van Amerikaanse bands als Weezer en Pavement. Bovendien zingen ze vocale harmonieën die de jaren 60-geluiden van de Beach Boys en misschien ook The Byrds weerspiegelen, die hun rauwe gitaargeluid overlappen.
Een hardwerkende band die in de loop der jaren veel heeft getourd en zelfs een bescheiden succes heeft gehad in de Verenigde Staten met een gezonde tiener.
Topnummers zijn 'Yes Man', '15 augustus', 'Ode to a Season', 'Summer Teenage Girl' en 'Playground Love'.
9. Deasonika
Deasonika, opgericht in 2001, is een andere Noord-Italiaanse rockband uit Milaan. De producer Marco Trentacoste nam in de studio de leiding over hun debuutalbum 'L'Uomo del Secolo' en vervoegde de band als gitarist.
Ze wekten al snel interesse in de Italiaanse rockscene en werden vaste klanten op radio-afspeellijsten in het hele land. Ze zijn ook betrokken geweest bij het ondersteunen van liefdadigheidswerk dat betrokken is bij het bouwen van watervoorraden in Afrika.
Topnummers om naar te luisteren zijn de ballad 'Non Dimentico Piu', 'Cliche', 'Il Giorni Della Mia Sana Follia', 'Piccolo Dettagli al Buio' en 'Betrayal' met Jaz Coleman, de zanger van Engelse indielegendes Joke doden.
10. Prozac +
Opgericht in 1995 komen ze uit Pordenone in Noordoost-Italië. Vernoemd naar het beroemde antidepressivum weerspiegelen hun teksten donkere thema's van vervreemding en ontevreden jongeren.
Hun pop-punkmuziek is echter voor het grootste deel behoorlijk optimistisch en omdat ze op het chemische thema bleven, brak hun grote doorbraak uit met het nummer 'Acida' in 1997. Daardoor begonnen ze in Italië een grote aanhang te trekken.
Ze wreven zelfs de schouders met U2 tijdens de Italiaanse etappe van de enorme Pop-Mart Tour door de Ierse supersterren. Hoogtepunten van hun backcatalogus zijn 'Il Mondo di Piera', 'Angelo', 'Gioia Nera', 'Acida', 'Sto Male' en 'Colla'.
11. Karnea
Uit Lombardije kennen twee van de band, Davide Simonetta en Paolo Cremonesi, elkaar al sinds hun twaalfde.
Met drummer Stefano Guidi vormden ze Karnea met hun naam afgeleid van een soort roos. Hun opnamedebuut kwam in 2003 met het album 'Sublime Follia'
Hun stijl is een energieke mix van grunge en punk met een rauwe textuur van agressie en eenvoud. Dit is echter gematigd omdat hun muziek ook een gevoel kan bevatten dat "gracieus en intiem is, dat weet hoe het van vorm en kleur moet veranderen ", zoals beschreven door een recensent.
Er is weinig informatie online over de band, maar er zijn zeker genoeg video's om van te genieten. Top van het assortiment zijn 'Boom Boom', 'La Matta', 'Kombo', 'Pornodiva', 'Acerbero' en het fantastische 'L'Affanno'.
12. Matmata
Opgericht in 1994 in Brescia in de regio Lombardije in Italië en niet te verwarren met een andere band uit Frankrijk met een vergelijkbare naam.
Marmata had contractuele problemen met hun platenmaatschappij en daarom verscheen hun eerste album pas in 2003.
Ook hun zanger en gitarist Gianmario Ragazzi had onderweg persoonlijke problemen. Ze zetten echter door en bouwden een succesvolle carrière uit met drie albums en de toevoeging van toetsenist Ulrico Bragaglio.
De beste nummers van de band zijn 'Sa il Mio Nome', 'Fragile', 'E Cose Buona e Ingiusta' en 'Fino a Perdermi', een samenwerking met de zangeres Syria.
13. Giardini di Mirò
Gevestigd in Reggio Emilia werden ze opgericht in 1998 en zingen ze in zowel Italiaans als Engels. Ze komen eigenlijk uit een dorp genaamd Cavriago, waar Lenin overigens sinds 1917 ere-burgemeester is.
Beschreven als een 'Post-Rock'-band hebben ze tot nu toe vier albums uitgebracht en zijn ze niet bang om te experimenteren met hun geluid.
Ze volgen ook in het buitenland. Naast optredens in hun thuisland traden ze ook live op in Duitsland, Zwitserland, Denemarken, België en Griekenland.
Topnummers zijn 'Citta di Vetro', 'Pet Life Saver', 'Dividing Opinions', 'Il Fuoco' en 'Little Victories'.
14. Emblema
Gevormd in 2005 komen deze jongens uit Cesena in Emillia-Romagna. Het is een jonge, levendige band die elkaar al van jongs af aan kent.
Ze omschrijven hun muziek als een mix van alternatieve muziek uit de jaren 90 en tijdloze klassieke vintage rock. Muzikaal produceren ze overzichtelijke en toegankelijke deuntjes, tekstueel schrijven ze vaak over maatschappelijke vraagstukken en menselijk gedrag
Ze brachten hun eerste album 'Keep Out From Me' in 2011 uit met positieve recensies. Absoluut een band die naar plaatsen gaat en de moeite waard is om op toekomstige releases te letten.
De beste nummers tot nu toe zijn 'Break the Cover', 'Trashing Smashing' en de stijgende ballad 'A Step Ahead'.
15. L'Orso
Een Piemontese band uit Ivrea net ten noorden van Turijn die in 2010 begon onder leiding van zanger-gitarist Mattia Barro. Ze spelen over het algemeen met een lichte aanraking van gevoelige gitaren en zachte toetsenborden met geharmoniseerde zang
Hun naam vertaalt zich als 'The Bear' en was ook de titel van hun eerste album dat in 2013 werd uitgebracht. Ze promootten het album bij meer dan 200 concerten in heel Italië en namen ook deel aan optredens in Parijs en Brussel.
Het jaar daarop werd het personeel gereviseerd met een compleet nieuwe opstelling achter Barro. Nog twee albums volgden snel 'Ho Messo la Sveglia per la Rivoluzione' in 2015 en 'Un Luogo Sicuro' het jaar daarop.
..........................................
Deasonika Nu kopen Endkadenz Vol. 1 Koop nu
