Wanneer de meeste mensen denken aan geweldige bluesartiesten, denken ze aan het verleden en legendarische artiesten zoals BB King, Muddy Waters, Robert Johnson, Howlin 'Wolf, John Lee Hooker of Stevie Ray Vaughan. Al die jongens waren geweldig, maar de blues stierf niet met hen mee.
De meeste mensen zijn zich bewust van de invloed van bluesmuziek op rock and roll. Ze zijn bijna onlosmakelijk met elkaar verbonden. De blues gaat echter nog steeds door als zijn eigen genre en blijft bijna elk genre van moderne muziek beïnvloeden. Hier zijn enkele van de mensen die de vlam levend houden voor de volgende generatie.
Aynsley Lister
- Keb 'Mo'
- Koko Montoya
- Tommy Castro
- Anders Osborne
- Jimmy Thackery
- Kenny Neal
- Ben Harper
- Shemiaka Copeland
1. Aynsley Lister
Aynsley Lister was geboren 14 november 1976 in Leicester, Engeland. Hij is een Britse bluesrockgitarist, zanger en songwriter.
Lister's muziek is gebaseerd op blues, maar hij verwerkt hedendaagse invloeden met hardere ritmes en gitaar die doet denken aan de vroege Eric Clapton.
Hij was de enige Britse artiest die te zien was in de "Top 10 Contemporary Blues Artists" van Classic Rock in 2007, naast notabelen als The White Stripes, The Black Keys, John Mayer, Jon Spencer, Jonny Lang, Kenny Wayne Shepherd, Joe Bonamassa, Derek Trucks en de North Mississippi Allstars.
Lister is geopend voor Buddy Guy, Robert Cray, Lynyrd Skynyrd, ZZ Top en John Mayall, hij staat op grote festivals in Europa.
Everything I Need was zijn debuut in de VS in 2006. Het kreeg lovende kritieken. Lister's album uit 2007, Upside Down, was het eerste dat alleen origineel materiaal bevatte, en was zelf geproduceerd.
In 2014 won Lister prijzen voor "Best Songwriter" en "Best Song" bij de British Blues Awards.
Zijn album Home (2013) is de debuutrelease van zijn eigen label "Straight Talkin 'Records.
Aynsley Lister
2. Keb 'Mo'
Keb 'Mo' is een muzikale kracht om rekening mee te houden. Geboren Kevin Roosevelt Moore in Compton, Californië op 3 oktober 1951. Hij is een zanger, songwriter, gitarist en drievoudig Amerikaanse Grammy Award-winnaar.
Hij speelde al op jonge leeftijd gitaar en begon zijn muzikale carrière met het spelen van stalen drums en contrabas in een calypso-band. Hij speelde in verschillende blues- en back-upbands in de jaren 70 en 80.
Zijn eerste opname was met Jefferson Airplane-violist Papa John Creach. Een nummer dat hij samen met Papa John schreef, 'Git Fiddler', stond op het album Red Octopus van Jefferson Starship.
Zijn debuutalbum, Rainmaker, als Kevin Moore, bracht hij in 1980 uit op Chocolate City Records. Hij bracht tijd door met spelen met Bobby "Blue" Bland en jamde met Albert Collins en Big Joe Turner.
In 1994 bracht Keb 'Mo' zijn titelloze album Keb 'Mo' uit op Okeh Records. In 1996 bracht hij Just Like You uit, waarmee hij zijn eerste Grammy Award won. In 1998 bracht Slow Down hem een tweede Grammy en in 2004 verdiende Keep It Simple hem een derde.
Dit was slechts het begin voor Keb 'Mo.' Met in totaal 11 albums is hij nog steeds een rijzende ster, goed op weg om een American Blues-legende te worden.
3. Coco Montoya
Coco Montoya is een meesterlijke bluesgitarist, met een fluweelzachte stem waar ik gewoon geen genoeg van kan krijgen. Het vuur en de intensiteit van zijn liveshows maken het moeilijk om op je stoel te blijven zitten.
Geboren in Santa Monica, Californië in 1951, groeide Coco Montoya op met het luisteren naar bigband jazz, salsa en rock 'n' roll. In 1969 zag Montoya een live optreden van Albert King, en dat veranderde, zegt hij, zijn leven. De bluesmuziek die hij die avond had gehoord, greep zijn emoties op een manier die niets anders had, en hij had zijn roeping gevonden.
Montoya werd voor het eerst aangetrokken door de drums en halverwege de jaren 70 speelde hij in een aantal lokale rockbands, toen hij Albert Collins ontmoette, die in dezelfde club speelde. Toen hij Collins hoorde spelen, kwamen al die emoties die hij had gehad toen hij Albert King hoorde terugrennen. Toen Collins op tournee ging en een drummer nodig had, bood hij Montoya het optreden aan. Montoya zou de komende vijf jaar met Albert Collins spelen, gedurende die tijd nam Collins hem onder zijn hoede en leerde hem de geheimen van zijn eigen, "ijskoude" gitaarstijl.
Toen het Britse bluespictogram John Mayall Montoya voor zijn band, de Bluesbreakers, wilde, accepteerde hij, met Collins 'zegen. Hij moest een paar grote schoenen vullen en nam de plek in die ooit bezet was door mensen als Eric Clapton. De volgende tien jaar toerde hij bijna non-stop met de Bluesbreakers, waarbij hij zijn gitaarvaardigheden aanscherpte en vaak de show opende met zijn zinderende bluesgitaar.
Montoya trad in 1993 alleen op. Na tien jaar bij de Bluesbreakers was de tijd rijp en onder aanmoediging van zijn beide mentoren, Albert Collins en John Mayall, stelde hij een band samen en ging op pad.
Montoya bracht zijn eerste album " Gotta Mind To Travel" uit in 1995 en oogstte veel bijval. In 1996 werd hij genomineerd voor vier Blues Music Awards en in 1996 werd hij uitgeroepen tot Best New Blues Artist bij de Blues Music Awards.
Met acht albums als bandleider op zijn naam telt Coco Montoya gemiddeld meer dan 150 liveshows per jaar en blijft hij zijn schare fans opbouwen op grote bluesfestivals over de hele wereld.
4. Tommy Castro
Tommy Castro is een road warrior. Hij tourt agressief en heeft duizenden shows gespeeld, waarbij hij fans won op elke locatie. Tommy heeft het nooit echt goed gedaan, maar heeft een solide aanhang. Hij is een sterke songwriter. Zijn teksten zijn intelligent en relevant.
Tommy Castro, geboren op 15 april 1955 in San Jose, Californië, is gitarist, songwriter en zanger en speelt Blues, soul, Southern rock, Chicago blues, rock and roll en soulblues. Hij begon gitaar te spelen op 10-jarige leeftijd. Hij noemde Mike Bloomfield, Elvin Bishop, Eric Clapton, BB King, Buddy Guy, Elmore James en Freddie King als inspiratiebron.
Tegen de twintig speelde hij in verschillende blues- en soulbands uit San Francisco. Sinds 1991 leidt hij zijn eigen bands. In 2012 vormde hij zijn huidige band "The Painkillers".
Zijn plaat Exception to the Rule won in 1997 de Bay Area Music Award voor Outstanding Blues Album. Castro nam datzelfde jaar ook de Outstanding Blues Musician Award in ontvangst.
Castro opende voor BB King tijdens zijn zomerconcerten in 2001 EN 2002 en vergezelde hem elke avond op het podium voor de finale.
In 2010 heeft de Blues Foundation Castro Awards uitgereikt voor Male Artist of the Year, Contemporary Blues Album of the Year, BB King Entertainer of the Year en Band of the Year.
Mis de kans niet om Tommy Castro te zien als hij naar jouw stad komt!
5. Anders Osborne
Anders Osborne werd geboren in 1966 in Uddevalla, Zweden. Hij vertrok op zestienjarige leeftijd van huis en liftte en speelde muziek in heel Europa, Noord-Afrika, het Midden-Oosten, Azië en de Verenigde Staten. Uiteindelijk vestigde hij zich in 1985 in New Orleans.
Als tiener leerde Anders gitaar spelen. Hij waardeerde Bob Dylan, Neil Young, Jackson Browne en Joni Mitchell. Hij hield van de vocale stijlen van Ray Charles, Van Morrison en Lowell George. Toen hij Robert Johnson en de geluiden van Afrikaans drummen hoorde, viel alles op zijn plaats. 'Blues heeft alles voor mij met elkaar verbonden', herinnert Osborne zich. 'De vroege rock, de R&B, de jazz, de singer-songwriters. Blues was als een rode draad door alles heen.'
Hij begon te spelen in Open D-stemming, wat zijn fretwerk een kenmerkend geluid geeft.
Hij zegt. "Ik hoorde Open D voor het eerst op Joni Mitchell's Blue en mijn vingers pasten precies bij de stemming."
6. Jimmy Thackery
Jimmy Thackery werd geboren op 19 mei 1953 in Pittsburgh, Pennsylvania. Hij is een blues- en rockzanger, gitarist en songwriter,
Thackery groeide op in Washington DC en was in 1972 mede-oprichter van The Nighthawks. Ze namen meer dan twintig albums op. Thackery was 14 jaar bij The Nighthawks.
In 1986 begon hij te touren met een nieuwe band, The Assassins. Sinds het uiteenvallen van de Assassins in 1991 leidt hij Jimmy Thackery and the Drivers.
In 2002 brachten Jimmy Thackery and the Drivers, We Got It, en in 2006 In the Natural State uit . In 2007 brachten hij en The Drivers Solid Ice uit . Zijn nieuwste album, Wide Open, kwam uit in 2014.
7. Kenny Neal
Geboren in New Orleans op 14 oktober 1957 en opgegroeid in Baton Rouge, Kenny Neal begon al op jonge leeftijd met het spelen van muziek. Hij leerde de basis van zijn vader, zanger en blues-harmonica-meester Raful Neal. Hij speelde in de band van zijn vader tegen de tijd dat hij 13 was.
Kenny Neal knipte zijn eerste album, oorspronkelijk uitgebracht door Kingsnake Records als Bio on the Bayou, in 1987. Het werd later opnieuw uitgegeven door Alligator Records als Big News van Baton Rouge !! Sindsdien heeft hij verschillende albums opgenomen op verschillende platenlabels.
Kenny combineert zijn gruizige moeraswortels uit Louisiana met de verfijnde ziel van Chicago / Memphis voor een echt eigen geluid.
8. Ben Harper
Ben Harper is een Amerikaanse singer-songwriter en multi-instrumentalist. Hij speelt een eclectische mix van blues, folk, soul, reggae en rockmuziek. Hij heeft onderscheidingen gekregen voor zijn gitaarspel, slide gitaar, zang en live optredens.
Harper werd geboren in Pomona, Californië op 28 oktober 1969. Hij begon als jongen gitaar te spelen. Hij werd opgevoed door zijn moeder en leerde zijn liefde voor muziek kennen via de muziekwinkel van zijn grootouders van moederskant.
Op 9-jarige leeftijd woonde Harper een optreden bij van Bob Marley in Burbank, Californië. Dat was een belangrijke muzikale invloed in zijn leven.
Harper heeft drie Grammy Awards gewonnen. Een voor de beste pop-instrumentale uitvoering en een voor het beste traditionele Soul Gospel-album in 2005 en het beste bluesalbum in 2014.
9. Shemekia Copeland
Shemekia Copeland is de nieuwe 'Queen of the Blues'.
Geboren Charon Shemekia Copeland in Harlem op 10 april 1979. Shemekia is een elektrische blueszanger. Haar vader is Texas bluesgitarist en zanger Johnny Copeland.
Ze begon als kind te zingen toen ze nog maar tien jaar oud was in de Cotton Club. Ze toerde met zijn vader, als zijn open act, toen ze in haar tienerjaren was. Dit hielp haar haar reputatie te vestigen.
Haar debuutalbum, Turn the Heat Up! werd uitgebracht in 1998. Ze promootte het door op tal van bluesfestivals in Amerika en Europa te verschijnen. Ze bracht haar tweede album Wicked uit in 2000. Het bevatte een duet met een van haar idolen, Ruth Brown. Het kreeg 3 Blues Music Awards.
Haar album, Talking to Strangers, werd geproduceerd door Dr. John en in 2005 bracht ze The Soul Truth uit, geproduceerd door Steve Cropper.
Op het Chicago Blues Festival 2011 werd Copeland de kroon van Koko Taylor uitgereikt en door Koko Taylor's dochter, Cookie Taylor, geëerd als de nieuwe 'Queen of the Blues'.
In 2016 won Copeland een Blues Music Award in de categorie Contemporary Blues Female Artist
In oktober 2015 piekte haar album Outskirts of Love op nummer 6 in de Billboard Top Blues Albums chart.
Als je dit artikel leuk vond, bekijk dan mijn andere bluesartikelen "
"10 hedendaagse bluesartiesten die de blues levend houden" en
"Tien bluesvrouwen van de 21ste eeuw"
