Alan Dreezer is een Britse melodist, tekstschrijver en zanger. Zijn muziek combineert oprechte teksten die zich verdiepen in zijn emoties en levenservaringen met elektronische, op synthesizer gebaseerde elementen om soulvolle synthpop te creëren. Ik sprak met hem over hoe hij begon met muziek, zijn creatieve proces en waar hij inspiratie vindt.
Interview met Alan Dreezer
Karl Magi: Hoe ben je voor het eerst geïnteresseerd geraakt in het maken van muziek?
Alan Dreezer: Eind jaren '90 kocht mijn beste vriend Russell Aylett een tweedehands Roland Juno 60-toetsenbord. Hij hield zich voor de gek met geluiden erop terwijl ik melodieën freestyleerde en teksten opschreef. In een periode van drie of vier jaar, na het schrijven van veel vreselijke liedjes in onze vrije tijd, begonnen we het gevoel te krijgen dat we muziek maakten die andere mensen misschien zouden willen horen en vormden we een duo genaamd TARA 2 en dat was het begin echt . Ik was winkelmanager en het werd lange tijd gewoon te druk, dus ik moest de muziek een tijdje met rust laten. Maar ik realiseerde me dat ik gewoon niet gelukkig was toen ik geen muziek maakte. Als ik erop terugkom, voel ik me weer compleet.
KM: Waar is uw interesse in elektronische / synth-gebaseerde muziek begonnen?
AD: We waren allebei in dezelfde bands die opgroeiden zoals Aha, Depeche Mode, Yazoo, ABC en The Human League. De geluiden die ze gebruikten en de uitbundige productie van producers als Alan Tarney & Trevor Horn inspireerden ons echt om te beginnen met schrijven. Ik verwijs nog steeds naar die bands vandaag.
Op dit moment hou ik echt van een man genaamd RY X. Zijn muziek is in het synth-genre, maar leunt een beetje naar Ben Howard en dat soort vibe ook. Ik hou ook van een band genaamd Zero 7. Ze zijn net teruggekomen na een pauze van vijf jaar en daar ben ik erg enthousiast over omdat hun albums in het verleden een grote invloed op mij hebben gehad.
Ik werd onlangs live gestreamd op een Amerikaanse tv-show en ze zeiden dat sommige van mijn liedjes klonken als Hozier, dus ik heb ook naar zijn spullen geluisterd en ik ben in hem opgegaan. Soms kom je dingen tegen, nietwaar?
KM: Wie zijn enkele van de artiesten die je hebben geïnspireerd met hun muziek en waarom?
AD: Na TARA 2 stond ik vanaf 2011 vijf jaar lang voor een rock / popband. Hoewel ik dol was op de kameraadschap van dat leven, was het niet de muziek die ik echt wilde maken. Toen hoorde ik James Blake en Sohn en wist toen dat ik een zet moest doen en solo moest gaan. Hun geluid heeft zoveel ongelooflijke aandacht voor detail en hun vermogen om een bepaalde sfeer te creëren in elk verhaal dat ze vertellen, verbaasde me gewoon. Het is de beste beslissing die ik muzikaal ooit heb genomen.
KM: Vertel me meer over het proces dat je doorloopt wanneer je nieuwe muziek maakt?
AD: Ik ben overwegend een zanger, tekstschrijver en melodist, dus zodra ik het punt bereik dat ik een hele tekst heb geschreven en ik die tekst kan zingen, neem ik het mee naar de studio waar ik kan samenwerken met andere muzikanten en / of een producer. Ik neem ook verschillende muzikale referenties op. Het nummer Unknown op London E12 verwijst bijvoorbeeld naar een drumgeluid dat werd gebruikt op The Weeknd's Starboy . We kijken naar wat een geweldige popplaat maakt en raken geïnspireerd door die dingen.
Tijd is geld in de studio, dus ik ga daar behoorlijk voorbereid op in. Ik heb zeven jaar met mijn huidige co-schrijver en producer aan verschillende dingen gewerkt. We hebben bijna een telepathie voor het soort geluiden en stemming dat we willen creëren, dus normaal gesproken kan ik een nummer in twee tot drie sessies in de studio voltooien. Het is een snel proces, maar het is tegelijkertijd zeer lonend.
Elliot Richardson (mijn producer bij Highfield Studio) heeft een geweldige herinnering voor waar elk geluid in een nummer staat. Als ik in een nummer naar een geluid of een stemming verwijs, zal hij het vaak uit die geweldige herinnering aan hem kunnen halen. Er wordt veel geëxperimenteerd omdat elk geluid bij elk ander geluid moet zitten. Normaal gesproken beginnen we aan de piano om de akkoorden bij elkaar te krijgen en dan brengen we een drumgeluid binnen en blijven we steeds meer geluiden op elkaar stapelen.
KM: Vertel me meer over je London E12- album.
AD: Ik heb mijn debuutalbum in juli uitgebracht. Ik ben er in de zomer van 2016 aan begonnen, maar als niet-ondertekende artiest betekent dit dat je het zelf financiert, dus het heeft wat tijd gekost. Ik had er echt grote ideeën voor en een niveau waarop ik wilde dat het binnenkwam.
Ik had met mijn producer Elliot in Highfield Studio samengewerkt met mijn vorige band. We werken al zo'n zeven jaar samen aan verschillende dingen. Toen ik de relatie met hem opbouwde, realiseerde ik me dat we een vergelijkbare muzikale smaak hadden. We probeerden samen een nummer te schrijven buiten de band waar ik in zat. Het was voor mij een groot keerpunt. Het was onze eerste poging, het was een groot succes. Ik was niet helemaal blij met het soort muziek dat ik met die band maakte, dus besloot ik het volgende jaar om solo-artiest te worden. Ikzelf en Elliot schreven vervolgens het hele album de komende 18 maanden samen.
Wat betreft de thema's in het album, Londen E12 is waar ik ben geboren en opgegroeid. Veel van het album is reflecterend en er gaat ook een verhaal door het album. Het gaat over mijn ervaringen van 2015-2018 en ook terugblikken op verschillende periodes in mijn leven, qua lyrische inhoud.
De muzikale invloeden op het album komen van mensen als James Blake, Sohn, SG Lewis en een nieuwe artiest die net uitkwam, genaamd Goss. Mijn hele leven heeft elektronische synthesizer-muziek me altijd het meest geïnteresseerd. Hoewel ik er een paar jaar afstand van heb gedaan, is het teruggaan als thuiskomen.
KM: Aan welke projecten werkt u momenteel?
AD: Ik werk momenteel aan een liveshow voor het album dat eind januari van start gaat. Daarnaast ben ik net begonnen met het werken aan album twee dat HEALE D zal heten. Omstandigheden hebben samengespannen omdat mijn vrouw het de laatste jaren niet zo goed heeft gedaan. Ze lijdt aan fibromyalgie, dus besloten we om in een warmer klimaat te leven om te zien of dat haar gezondheid zou verbeteren. Dat hebben we in maart van dit jaar gedaan en we zijn net teruggekomen. Het was een groot succes en haar gezondheid is verbeterd.
Wonen in een ander land met een andere levensstijl, weg van de druk van de wereld, gaf me de kans om ongeremd te zijn met mijn denken, dus dit album is zeker een stuk positiever en vrolijker.
KM: Wat zijn je toekomstplannen als muzikale maker?
AD: Nadat de liveshows eind maart zijn afgelopen, zal ik de komende zes maanden of zo de rest van het album opnemen. De live shows kwamen tot stand toen we het album aan het mixen waren. Aan het einde van het proces vroeg de producer of een andere man een sessie kon bijwonen. Deze jonge man genaamd Ben Duggan kwam in de sessie en tijdens een pauze vroeg hij of hij een paar van zijn liedjes voor me kon spelen. Hij is eigenlijk een slaapkamerproducent, maar het had zoiets van "Wauw!" Hij was het en zijn zus. Ze worden SOVE genoemd. Zij is de zanger en hij is de producer en ze hebben me gewoon weggeblazen. Ik begeleid ze omdat ik contacten heb opgebouwd en veel fouten heb gemaakt waarvan ik hoop dat ze die nu niet zullen maken met mijn hulp. Ik probeer ze in de goede richting te sturen.
Zij en een vriend van hen zullen mijn begeleidingsband worden tijdens de liveshows. We beginnen net met repeteren voor een aantal liveshows in mijn omgeving en in Londen begin 2019. Nadat album twee is uitgebracht, hoop ik dan mijn volgende reeks liveshows te spelen in zowel het VK, Spanje, Duitsland als de VS, waar ik ' ik krijg veel steun.
KM: Hoe breng je jezelf creatief tot leven?
AD: In de afgelopen drie jaar heb ik me uitsluitend op muziek kunnen concentreren en dat heeft me echt bevrijd. Ik kan veel meer luisteren, ik kan meer over dingen nadenken en ik kan veel meer lezen. De vermoeidheid van het dagelijkse leven is niet zo zwaar als vroeger, dus dat is echt goed om te schrijven. Ik heb ongeveer 52 nummers geschreven voor dit album en nu is het een kwestie van de tien nummers vinden die erin zullen worden opgenomen. Ik ben creatiever dan ooit.
Voor mij, waar ik ben, heeft een grote invloed op mijn vermogen om liedjes te schrijven. De zes maanden die we dit jaar in Spanje hebben doorgebracht en de rust van mijn dagelijkse leven hebben het bedenken van ideeën om terug naar de studio te brengen zoveel gemakkelijker gemaakt .
