Synthie dB Shock (uitgesproken als Synthie Decibel Shock) is een synthwave-producer met een zelf beschreven 'ongezonde obsessie met analoge synths' die haar eigen unieke kijk heeft op het synthwave-geluid. In een e-mail vertelde ze me hoe ze nieuwe muziek maakt, de artiesten die haar hebben geïnspireerd en haar kijk op de wereldwijde synthwave-scene.
Karl Magi: Hoe ben je voor het eerst geïnteresseerd geraakt in het maken van muziek?
Synthie dB Shock: Het was een levenslange ambitie van mij om gewoon de hele dag muziek te kunnen maken, maar als het leven soms in de weg zit, was het niet altijd mogelijk; Het idee om muzikant van beroep te zijn, werd aan ons kinderen verkocht als de onmogelijke droom. Er werd ons verteld: "" Je zult een uitgehongerde muzikant zijn tenzij je aan het Conservatorium studeert en een klassieke muzikant wordt! "
Ik wilde dat niet, maar al op jonge leeftijd kreeg ik te horen dat ik een "ongelooflijk muzikaal oor" en een talent voor het spelen van muziek had, zodat die droom uiteindelijk jarenlang in leven bleef. Ik was acht jaar oud, zwaar geïnspireerd door The Beatles toen ik mijn eerste gedicht schreef, dat ik toen heel naïef mijn eerste nummer had genoemd! Ik hield van zingen, dus nam ik mezelf op terwijl ik op een band zong en nam mezelf daarna steeds opnieuw op terwijl ik drie sets achtergrondzang zong - en dat klonk heel erg als een aardeekhoorn! - maar ik wist dat ik ooit muzikant wilde worden. Ik heb me echter pas in 2011 volledig kunnen wijden aan het maken van muziek, nadat ik was ontslagen door het bedrijf waar ik voor had gewerkt, en sindsdien heb ik niet meer achterom gekeken.
KM: Wat trok je aan om synthesizer-muziek te maken?
SdS: My love for vintage analoge synthesizers en drummachines. Op een dag realiseerde ik me dat mijn favoriete nummers allemaal synthesizergeluiden bevatten. Ik groeide op in Australië in de jaren '80 en de hitlijsten daar waren vol rock en synthpop-goedheid, dus dat bleef bij mij, denk ik. Dat waren gelukkige tijden voor mij en ik keek altijd op naar die popsterren in de hitlijsten en herinnerde me dat ik wenste dat ik op een dag net zo zou kunnen zijn. Zoveel bands hadden ten minste één synthesizer in hun clips en in combinatie met die Linn-drums of Simmons-drums waren de geluiden hemels in de oren! Ik ben ook dol op modulaire synths en alle rare geluiden die je daarvan kunt krijgen. Ik ben blij dat ik er niet echt een heb, want ik zou waarschijnlijk nooit het huis verlaten!
KM: Wie zijn de meest invloedrijke muzikale artiesten voor jou en waarom hebben ze zo'n impact op je gehad?
SdS: Nou, als we de theorie volgen van recente onderzoekers die hebben beweerd dat alle muziek waar iemand naar luistert sinds ze in de buik van hun moeder zijn geweest, hen op de een of andere manier heeft beïnvloed, dan is de volledige lijst waarschijnlijk te lang om vermelden! Het is gek om te denken dat het waarschijnlijk waar is dat wat liftmuziek die ik ooit heb gehoord op de een of andere manier een inspiratie voor me is geweest!
Het is zo breed en het doorkruist talloze genres van '60s rock' n roll tot '70 s prog rock tot '80 synthpop tot indie tot gothic-industrial! De gothic-industrial is omdat ik eind jaren 80 en 90 goth was; The Beatles waar ik als kind naar luisterde toen ik klein was en opgroeide in de jaren '80, werd ik blootgesteld aan synthpop. Daarom noem ik The Beatles, Kraftwerk, Gary Numan, The Human League, The Sisters of Mercy en Pink Floyd als mijn grootste invloeden, hoewel zelfs Giorgio Moroder en de klassieke componist JS Bach allemaal een sterke invloed op mij hebben gehad! Ik heb altijd met veel plezier tegen de stroom in gezwommen, daarom blijft prog rock me fascineren. Ik vind bands als Yes en The Alan Parsons Project of zelfs IQ echt cool!
De muzikanten die ik zojuist noemde waren allemaal revolutionaire artiesten op zich en hun muziek verzet bergen in mensen! Sommige waren controversieel, sommige waren krom, sommige waren volkomen normaal, maar ze hebben allemaal één ding gemeen: mensen vinden het heerlijk om te verdwalen in hun muziek, net zoals ik dat doe als ik luister naar een nummer van Pink Floyd of The Beatles. En als ik echt ga zitten en van begin tot eind een nummer samenstel, als ik merk dat ik verdwaal in een van mijn eigen composities, dan weet ik dat ik een goede kans heb om er iemand mee aan te raken. En daar gaat het mij om; niet alleen een product van de muziekindustrie zijn om verkoop en roem te genereren, maar ik maak muziek als een manier om mezelf uit te drukken en hopelijk iemand te kunnen aanraken met mijn liedjes. Daarom doe ik wat ik doe.
KM: Vertel me meer over hoe je nieuwe muziek maakt.
SdS: Het varieert echt. Soms krijg ik midden in de nacht een melodie of songtekst en moet ik opstaan, op mijn tenen de studio in en spelen of opschrijven. Als ik dat niet doe, ben ik het voor altijd kwijt en dat is veel gebeurd! Andere keren zal ik rondhangen op mijn Juno 60 en ik zal een coole akkoordprogressie bedenken, dan zal ik het idee opslaan in mijn DAW en er vanaf daar aan werken, anders komt het in een map genaamd "Ideeën" en worden teruggetrokken in het jaar 2025 of zoiets! Er is eigenlijk geen vast patroon. Het gekke is dat ik de neiging heb om eeuwenlang absoluut geen nieuwe ideeën voor liedjes te hebben, en dan krijg ik opeens drie verschillende melodieën op dezelfde dag, dus ik ga drie mappen maken met drie nieuwe liedideeën! Ik heb een extreme geest!
KM: Wat zijn enkele van de huidige projecten waaraan u werkt?
SdS: Dit jaar werk ik aan het afronden van demo's die ik al lang heb zitten, dus dat zal me mogelijk veel langer bezig houden dan ik had verwacht! Op dit moment leg ik de laatste hand aan een instrumentaal dat ik oorspronkelijk voor een fan had gecomponeerd. Vijf jaar lang was deze demo niet af en eenzaam, zat hij in een echt buggy-bestand, dus ik heb een oude kleine synth uit de jaren 80 tevoorschijn gehaald die je op je kunt vastmaken, net als een keytar, en het hele nummer opnieuw heeft opgenomen op nummer - op alleen deze ene synth! Ik dacht eerlijk gezegd niet dat ik dat zou kunnen, omdat de synth vrij beperkt is in wat hij kan doen (en hij heeft de laatste tijd wat circuitproblemen gehad) maar ik was verbaasd over het resultaat, het nummer klinkt geweldig! Daarna gaat het mixen en masteren en ik ben klaar om de volgende demo af te maken.
Binnenkort komt er een nieuwe single aan en daar werken we ook aan een videoclip. Het is echt schattig, ik denk dat mensen het geweldig zullen vinden! Er gaat echter niets boven Window To Life (mijn huidige single), het is totaal anders!
Ik ben ook van plan in de nabije toekomst een coversong te doen, dus in mijn vrije tijd test ik verschillende nummers en zal ik deze beperken tot ongeveer vijf of zes. Ik zou zelfs mensen op sociale media kunnen vragen om te stemmen op degene die ze het liefst zouden horen en dan ga ik proberen dat liedje recht te doen!
KM: Waar wil je je muziek in de toekomst naartoe brengen?
SdS: Idealiter naar een prachtig tropisch eiland, waar geen labels, genres, gemanipuleerde grafieken, eindeloze zelfpromotie op sociale media, schrijven om de markt te plezieren enz. ! Ik kon gewoon muziek maken voor mensen op het eiland en in ruil daarvoor betaalden ze me in ananas, mango's en kokosnoten!
Maar in alle ernst, toen ik voor het eerst muziek begon te maken, hoopte ik uiteindelijk filmmuziek of muziek te schrijven voor soundtracks, tv en zo. Ik heb dat idee heel snel opgegeven. Natuurlijk, ik zou het doen als mijn leven en inkomen ervan af zouden hangen en ik zou het waarschijnlijk ook met plezier doen, maar tegenwoordig ben ik gewoon blij om door te gaan met schrijven en muziek te maken voor de popwereld. Ik wil in de toekomst zeker meer hardware en minder virtuele dingen gebruiken. Ik zeg niet dat er geen wilde en geweldige VST's en plug-ins zijn, maar ik kan de emotie gewoon niet overzetten naar een plug-in zoals ik kan wanneer ik het instrument dat ik bespeel echt voel, dus het zijn meer handen -on voor Synthie in de toekomst.
Hoewel ik eerder heb gezegd dat ik liever alleen werk, denk ik uiteindelijk dat ik misschien op zoek ga naar een muzikale partner, aangezien ik nu al meerdere keren heb opgemerkt dat het gewoon te veel is voor één persoon om zo door te gaan. Je leeft altijd op de rand van een zenuwinzinking, omdat het allemaal zo overweldigend kan worden, alle dingen die we tegenwoordig als kunstenaar moeten doen, vooral degenen onder ons die niet zijn ondertekend. Uiteindelijk is er nog maar heel weinig tijd om daadwerkelijk muziek te maken, laat staan een leven buiten de muziek! Ik hoor het steeds weer van andere artiesten en ik voel precies hetzelfde. Ik zou in de toekomst minder computerwerk en meer compositie en spelen willen doen, dus Synthie Decibelshock zal op een dag waarschijnlijk een duo of een hele band worden. Tegen die tijd heb ik genoeg repertoire om ook na te denken over live spelen, wat ik echt mis omdat ik het nu niet kan doen.
KM: Hoe beoordeelt u de huidige toestand van de synthwave-scene?
SdS: Eerder dit jaar had ik iemand op de radio horen zeggen dat er geen betere tijd is voor synthesizermuziek dan nu, en ik denk dat ze gelijk hebben; synthwave is op dit moment absoluut springlevend. Ik herinner me dat ik in 2013 door SoundCloud ging toen ik mijn eerste EP uitbracht, en dacht: "Oh cool, er zijn maar een paar mensen die op de jaren 80 geïnspireerde muziek maken!" Ik had niet eens gedacht aan de term "synthwave", ik wist niet eens in welke categorie mijn muziek moest worden geplaatst!
Eerlijk gezegd, als ik vandaag naar SoundCloud ga, is er zoveel synthwave-materiaal dat het gek is !! Er zijn wereldwijd veel gevestigde en opkomende synthwave-artiesten die ongelooflijk klinkende muziek maken! Canada en Frankrijk hebben een zeer grote en invloedrijke scene met tonnen geweldige synthmuziek die momenteel uit die plaatsen komen. Ik wou dat dat de mainstream was, in plaats van sommige dingen die tegenwoordig in de hitlijsten staan! Geen aanstoot aan artiesten, maar het doet me pijn om te bedenken hoeveel ongelooflijke nummers er zijn die geen kans hebben om de reguliere hitlijsten te bereiken. Ik vind dat echt jammer.
Wat me echter zorgen baart, is dat veel synthwave-muziek hetzelfde klinkt, en dit is iets waar we allemaal voorzichtig mee moeten zijn. Hoewel we in een bepaalde muziekcategorie kunnen vallen, die sterk wordt beïnvloed door de jaren 80, moeten we echt oppassen om ons kenmerkende geluid te behouden. Het is echt belangrijk in een tijd waarin er dagelijks gemiddeld 20-30.000 nieuwe nummers worden uitgebracht. We moeten opvallen, anders zijn we verdwaald in de menigte!
KM: Hoe laad je je creatieve batterijen op?
SdS: Een manier om dat te doen is door af en toe tijd weg te nemen van de sociale media. Hoewel ze informatief en heel leuk kunnen zijn, putten ze me uit als ik elke dag op ongeveer acht verschillende platforms moet zijn. Soms kunnen ze goed zijn om inspiratie op te doen voor nieuwe nummers, maar als ik die pauzes niet neem, kan ik uiteindelijk niet goed slapen, want ik heb al deze beelden de hele nacht door mijn hoofd en ik kan daarna niet slapen.
De andere manier waarop ik oplaad, is door van landschap te veranderen. Vorig jaar nam ik een langere pauze en verliet ik bijna drie maanden Zwitserland, alleen ik en een akoestische gitaar en ik ging naar Griekenland, tankte veel zon, zwom veel en probeerde mijn hoofd leeg te maken om ruimte te maken voor nieuwe ideeën . Toen ik thuiskwam, stortte ik me op de muziek en ben sindsdien niet meer gestopt.
Een derde manier om op te laden is door op mijn gitaar te spelen. Als Synthie Decibelshock ben ik min of meer getrouwd met mijn synthesizers, dus ik noem dat mijn werkinstrumenten. Ik kocht een zwarte Fender Strat (a la David Gilmour!), Dus als ik wil ontspannen en tot rust wil komen, ga ik spelen. Ik noem het mijn "hobbyinstrument". Als ik ooit goed genoeg word, zal ik een filmpje op de sociale media zetten, misschien dat ik "Comfortably Numb" speel of zoiets of misschien iets minder uitdagend, zodat ik mezelf niet te veel in verlegenheid breng! We zullen zien!
