Dit zijn donkere, vreemde tijden en hoewel ik muziek waardeer die dit feit weerspiegelt, wil ik soms gewoon wegkomen van de waanzin van de wereld en is John Cao de laatste tijd op een grote manier doorgekomen. Ik heb zijn single 'Do You Ever Think of Me' een paar weken geleden beoordeeld en heb echt zijn geluid gegraven. Nu heeft hij "Baby, Don't Let Go" uitgebracht en zijn feel good, synth poppy magic is springlevend op deze release.
De cascades van sprankelende synthesizer die dit nummer openen, maken plaats voor een energieke, snelle vuurzang die een uniek timbre en gevoel heeft. De stem van John Cao heeft die popkwaliteit die hem in staat stelt om geweldig te klinken met dit soort leuke, vrolijke vocale melodie en er is een stuiterende werveling op het ritme dat aanstekelijk is, samen met die heldere syntheseflitsen die door het nummer dansen. De bas die door het nummer blaast, zorgt voor een mooie, solide onderbouwing voor de andere muzikale elementen, samen met een hartslag van de drums die het nummer naar voren drijft.
Dit is een nummer over meegesleurd worden in een opwindend moment van passie dat leidt tot dromen van de toekomst. Het is een lied over het risico nemen en grijpen wat het leven ons geeft. De intensiteit van dat eerste moment is vastgelegd in de regels die zeggen: "Jij en ik gevangen in een tijdlus / Mijn hele leven blijft flitsen wanneer onze huid je raakt / Vallen met de snelheid van het licht / Voel je hartslag harder dan de schoptrommel.
Terwijl de stem van John Cao de regels uitschreeuwt: 'Baby, laten we iets geks doen / Met me wegrennen, ja', begint de droom naar een nieuw niveau te klimmen en de volgende regels zijn: 'De laatste tijd ben ik zo'n goede jongen / Laat me je brave jongen zijn / ik zie je dagelijks naast me wakker worden. '
Na het refrein dat overspoeld wordt door die opwinding en opwinding die het lied doordringt, verschijnt een van mijn favoriete verzen terwijl John Cao zingt: "Strobe lights ontbranden donkere blues in je ogen / Vlieg me naar de andere kant van de maan." Het is een sterk beeld dat meer de geest van het lied uitstraalt.
Ten slotte vraagt hij: 'Kunnen we de wereld stoppen? / Houd me stevig vast en laat niet los, schat.' Ik was behoorlijk gevangen en geboeid door de energie en sfeer van dit nummer. Het voelde echt goed om te horen!
De dingen zijn op dit moment stressvol in de wereld en elke keer dat ik een van John Cao's nummers speel, heb ik het gevoel dat ik kan ontspannen en de sprankelende synths en opwindende, opbeurende teksten me naar een betere, rustigere plek kunnen brengen.
