De jaren '70 en '80 luidden een nieuw, baanbrekend tijdperk in Japanse popmuziek in. Beginnend met een meisje uit Yokosuka, groeiden de 'idool'-tijden geleidelijk in de jaren '70 en explodeerden halverwege tot eind jaren '80. Het zakte opnieuw in de jaren '90 voordat het een comeback maakte in de 21e eeuw, zij het met een ander gevoel en andere parameters voor sterretjes. Maar de jaren '70 en '80, vaak 'The Golden Era of J-pop' genoemd, was iets dat nooit meer te zien zal zijn. Veel vrouwen (voor het grootste deel alleen jonge meisjes) vertrouwden op puur vocaal en danstalent om vooruit te komen in de jaren vóór autotune. Ze vestigden records die nog steeds bestaan. Ze daagden de status-quo uit over wat een aantrekkelijke vrouw in Japan maakte. Ze namen de teugels over van hun eigen oorsprong als koekjessnijder en lieten zien dat ook zij "kunstenaars" konden zijn. Er zou geen J-pop zijn zoals we die vandaag kennen zonder de meisjes en vrouwen van het gouden afgodentijdperk.
Dat gezegd hebbende, hoe bepaal je waar je moet beginnen als je naar ze probeert te luisteren? Er waren heel veel afgoden in die twee verschillende decennia. Maar zoals bij al het andere zijn er mensen die naar het superster reed en de veranderingen die zich hebben voorgedaan, worden gecrediteerd. Deze lijst bevat een aantal van de grootste namen, terwijl ik deze vergelijk met mijn eigen persoonlijke voorkeuren.
J-pop Female Idols uit de jaren '70 en '80
- Akina Nakamori (中 森明 菜)
- Minako Honda (本田 美奈子)
- Momoe Yamaguchi (山口 百 恵)
- Pink Lady (ピ ン ク ・ レ デ ィ ー)
- Shizuka Kudo (工藤 静香)
- Miho Nakayama (中山 美 穂)
- Kyoko Koizumi (小泉 今日 子)
- Seiko Matsuda (松 田聖子)
- WINK
- Yumi Matsutoya (松 任 谷 由 実)
1. Akina Nakamori (中 森明 菜)
Geboren: 13 juli 1965
Van: Ota City, Tokyo, Japan
Akina was een van de grootste namen en gezichten van de jaren 80 en een van de grootste stemmen (het is heel goed mogelijk dat ze een van de diepste stemmen heeft die ik ooit heb gehoord). Maar dat is niet het enige charmante aan haar, of wat haar beroemd heeft gemaakt. In een zee van idolen die onschuld en charme vertoonden om hun weg naar je huiskamers te veroveren, ging Akina tegen dat alles in en zong over verdriet, liefdesverdriet en zelfs seksuele gevoelens die niet waren doorspekt met kilo's fruitige meiden met een goed meisje. Ze ploegde door het midden van de jaren '80 met onpeilbaar succes totdat een tragedie haar persoonlijk leven trof (haar geliefde verliet haar voor een andere vrouw en Akina's daaropvolgende zelfmoordpoging beschadigde haar imago en haar succes werd nooit hersteld). Haar carrière eindigde echter nooit. Tot op de dag van vandaag brengt ze nog steeds nieuwe muziek uit, waaronder een zeer interessant volksliedje en enka-project.
Akina was het eerste "idool" waar ik verliefd op werd, en ik heb haar de eer te bewijzen dat ze me naar alle anderen heeft geleid waar ik nu naar luister en van hou.
2. Minako Honda (本田 美奈子)
Geboren: 31 juli 1967
Van: Itabashi City, Tokyo, Japan
Niemand had podiumpresentatie of zelfvertrouwen zoals Minako. In een zee van idolen die heen en weer huppelden en onhandig zwaaiden tijdens instrumentals, was Minako degene die zou walsen en nooit een enkele beweging zou verspillen ... en dat terwijl ze de grootste, gelukkigste glimlach op haar gezicht had. Het is onmogelijk om Minako live te zien zonder geboeid te zijn door haar optredens. (Oh, en haar muziek is ook fantastisch!) Haar stem is behoorlijk krachtig en ze was nooit verlegen voor welke stijl dan ook. Ze werd oorspronkelijk gepromoot als een Japanse Madonna en bezat de stijl voordat ze een rockproject startte. In de jaren '90 verminderde ze haar imago en begon ze uiteindelijk klassieke covers van beroemde traditionele liedjes te zingen (ze was oorspronkelijk klassiek geschoold). Helaas overleed Minako in 2005 aan leukemie, maar ze trad op en nam op tot ze letterlijk niet meer kon.
Ik hou van Minako omdat ze me doet denken aan het soort idool dat ik in die tijd had willen zijn: leuk, flirterig en volledig in controle (en getalenteerd, kan dat niet vergeten).
3. Momoe Yamaguchi (山口 百 恵)
Geboren: 17 januari 1959 (leeftijd 61 jaar)
Van: Ebisu, Tokyo, Japan
En hier is het 'meisje uit Yokosuka' zelf, de vrouw die vaak wordt gecrediteerd voor het starten van de generatie afgoden. Momoe domineerde de jaren '70 met haar schorre stem, haar serieuze onderwerp en volwassen aanwezigheid. Ze was een klasse apart en zelfs tot op de dag van vandaag is haar populariteit nooit afgenomen, mede doordat ze in 1980 op 21-jarige leeftijd plotseling met pensioen ging, zodat ze een rustig pasgetrouwd leven kon leiden.
Momoe's muziek is de definitie van tijdloos. Haar liedjes zijn vandaag net zo goed als in de jaren '70, zoals blijkt uit alle talloze covers die nog steeds voorkomen bij andere moderne artiesten. Ze is ook een van de weinige idolen die haar carrière volledig ongedeerd voltooit, een zeer zeldzame prestatie in Japan.
4. Pink Lady (ピ ン ク ・ レ デ ィ ー)
Geboren: N / A (Pop duo)
Van: Aoi Ward, Shizuoka, Japan
Er is geen verhaal zoals Pink Lady's: twee meisjes, Mie en Kei, die samenkwamen met funky dansbewegingen en gekke popsongs en eind jaren '70 stormenderhand veroverden. Hun charme ligt in het vermogen om samen een podium te besturen en het publiek uit hun stoelen te halen en mee te zingen. Hun discografie bevat een overvloed aan verslavende liedjes. Pink Lady was zo populair dat ze zelfs een tv-show hadden in de Verenigde Staten en de single 'Kiss in the Dark' uitbrachten, die op Billboard in kaart werd gebracht, een prestatie die maar één keer eerder was bereikt, en sindsdien nooit, door een andere Japanse act.
Akina was misschien het eerste idool waar ik verliefd op werd, maar het was Pink Lady die me om te beginnen het idooltijdperk in trok. Ze treden nog steeds op met, denk ik, nog betere zang en on-point moves. Ik zou ze heel graag live willen zien, al is het maar om 'dankjewel' te zeggen! om me kennis te laten maken met een van de beste tijdperken in de muziek ooit.
5. Shizuka Kudo (工藤 静香)
Geboren: 14 april 1970
Van: Hamura, Tokyo, Japan
Shizuka kwam een beetje laat in het idooltijdperk, maar toch maakte ze haar impact. Eigenlijk maakte ze deel uit van een meidengroep voordat ze solo ging, maar het was haar solocarrière die haar de artiest liet zijn die de meeste mensen haar kennen als vandaag. Haar muziek begon met een beetje van de pop die destijds werd aangevuld met rockflair. Ze is een van de weinige idolen die gedurende de jaren '90 een semi-succesvolle carrière bleef hebben, tot ze vertraagde na haar huwelijk met SMAP-lid Takuya Kimura. Ze is echter nog steeds actief in de entertainmentwereld als actrice en zangeres.
Shizuka is een van de 'meest consistente' idolen. Hoewel er veel unieke nummers en zelfs albums zijn die ik van anderen hou, brengt Shizuka geweldig album na geweldig album uit en stelt zelden teleur. Ze is ook heel gemakkelijk te vinden als je geen Japanse spreker bent, omdat ze vloeiend Engels spreekt. Ze heeft online veel Engelse interviews beschikbaar.
6. Miho Nakayama (中山 美 穂)
Geboren: 1 maart 1970
Van: Koganei, Tokyo, Japan
Miho is getalenteerd, heeft mooie zang, geweldige ritmes en fantastische nummers. Ze was succesvol in de jaren '80 en in de '90, misschien door een meevaller en ingenieuze marketing (ze verscheen vaak in videogames, een hele prestatie in die tijd). Miho is een van de grootste namen uit de jaren 80, en toch vind ik het moeilijk te achterhalen waarom. Toch geniet ik veel van haar muziek en raad ik haar aan iedereen aan die idoolmuziek probeert.
Miho stopte in 2000 met muziek en woont nu met haar man in Parijs, Frankrijk.
7. Kyoko Koizumi (小泉 今日 子)
Geboren: 4 februari 1966
Van: Atsugi, Kanagawa, Japan
Hoewel vrij beroemd, slaagde Kyoko erin om volledig onder mijn radar te vliegen totdat ik mezelf uiteindelijk een paar maanden geleden dwong om naar haar te luisteren. Ik ben zo blij dat ik dat gedaan heb! Ze is een fantastische zangeres en heeft een leuke persoonlijkheid die doorkomt in de meeste van haar meer fantasievolle liedjes. Dat gezegd hebbende, ze is ook behoorlijk in staat om serieus te zijn in haar humeuriger liedjes. In de loop der jaren groeide haar muziek van idoolpop tot een meer volwassen popgeluid, en werkte ze zelfs samen met de beroemde componist Yoko Kanno.
Tegenwoordig is Kyoko misschien bekender als actrice dan als voormalig idool. Ze heeft talloze prijzen gewonnen voor haar acteercarrière en er is altijd veel vraag naar haar vaardigheden. Hoewel ze niet echt meer muziek uitbrengt, staat ze altijd in de belangstelling van het publiek, met in vele films en drama's de hoofdrol.
8. Seiko Matsuda (松 田聖子)
Geboren: 10 maart 1962
Komt uit: Kurume, Fukuoka, Japan
Het is letterlijk onmogelijk (ja, letterlijk ) om zo'n lijst te maken en koningin Seiko niet te noemen. Sommigen denken misschien dat ik absurd ben om haar niet in mijn top drie te hebben, laat staan helemaal op # 8, maar hey, ze is hier! Seiko Matsuda is de People's Idol, The Queen, elke andere bijnaam die je kunt bedenken die impliceert dat ze universeel # 1 is. Ze was de belangrijkste rivaal van Akina in de jaren 80, met het traditionele "buurmeisje" -beeld dat Japan kende en waar ze van hield, en Seiko was hun posterkind. Ze is waarschijnlijk het enige idool op deze lijst dat nooit heeft gewankeld in haar carrière en nog steeds gematigd succes heeft als zangeres. Oh, en net als Momoe heeft ze nooit een groot schandaal gehad om haar imago te beschadigen.
Ik hou van Seiko, maar ik kan niet zeggen dat ik van haar hou. Ze staat meestal op deze lijst uit enorm respect voor de impact die ze heeft gehad op J-pop, zoals veel populaire artiesten van tegenwoordig haar als inspiratie noemen. Ik heb niets stilistisch tegen haar, maar zoals je waarschijnlijk aan de rest van deze lijst kunt zien, ben ik bezig met diepere onderwerpen dan Seiko gewoonlijk biedt.
9. WINK
Geboren: N / A (Pop duo)
Uit: Tokyo, Japan (1988)
Het imago van WINK is niet gemakkelijk te vergeten: twee meisjes die hardwerkende popliedjes zingen tegen stoïcijnse achtergronden en nauwelijks meer bewegen dan hun mond om te zingen. Hun ernst op het podium is praktisch wat WINK maakt, nou ja, WINK, en de meesten zouden het niet anders willen. Ze scoorden twee grote hits eind jaren tachtig voordat ze in de jaren negentig uitblonken voordat ze uiteindelijk uit elkaar gingen. Hoewel veel mensen vandaag de dag misschien niet automatisch aan hen denken als ze denken aan 'idolen', worden hun liedjes nog steeds veel afgespeeld op de radio en in supermarkten in heel Japan (ik kan dit beamen.). Hun grote hitsingle, "Samishii Nettaigyo", is gedekt de hele tijd. Het is een klassiek Japans popnummer.
WINK zou waarschijnlijk de lijsten van de meeste mensen niet halen, maar ze doen de mijne. Ik hou van hun emotieloze imago dat opgaat in hun donkere dansliedjes. En ik ben erg bevooroordeeld omdat, voor mij, "Samishii Nettaigyo" het nummer is waar ik aan denk als ik denk aan popmuziek uit de jaren 80.
10. Yumi Matsutoya (松 任 谷 由 実)
Geboren: 19 januari 1954
Van: Hachioji, Tokyo, Japan
Tot slot, om deze lijst af te ronden, is een vrouw die in Japan meer dan vier decennia succes heeft geboekt. Yumi Matsutoya, voorheen Yumi Arai (voor haar huwelijk in 1976), is een van de grootste namen aller tijden in de Japanse pop-, rock- en volksmuziek. Ze is de op één na best verkochte zangeres in de Japanse geschiedenis en brengt nog steeds consistent uit met haar nieuwste albums die ook bovenaan de hitlijsten staan. In tegenstelling tot de meeste idoolzangers, heeft Yumi een zeer unieke, nasale stem die direct herkenbaar is. Op een gegeven moment in de jaren 80 en begin jaren 90 had ze zeventien opeenvolgende nummer één albums. Ik denk niet dat die plaat ooit zal worden verbroken.
Ik respecteer Yuming (haar bijnaam), hoewel ik niet veel van haar muziek luister. Ze is echt geweldig. Ze heeft een verbluffend aantal albums uitgebracht. Het is moeilijk om je een wereld voor te stellen waarin Yumi geen muziek meer zal hebben, maar ik geloof absoluut dat ze zal uitbrengen tot de dag dat ze letterlijk niet meer kan.
