De 19e eeuw was een hoog tijd voor openbare concerten en dat veroorzaakte op zijn beurt de vraag naar muzieklessen. Muziekdocenten waren in die tijd vooral componisten en artiesten. Ze componeerden pedagogische stukken voor hun studenten, die als leermateriaal en ook als performance konden worden gebruikt.
Het vioolconcert was in die tijd een van de meest geliefde genres, en er waren ongetwijfeld enkele zeer goed geschreven studentenconcerten die waren gecomponeerd om les te geven. Deze stukken waren vaak gecomponeerd in toetsen die resonerender klonken op de viool (G majeur, D majeur, A mineur, etc.) en gebruikten vingerzettingen en strijkingen die natuurlijk zijn voor de handen van violisten met behoud van het virtuoze karakter van een concert.
Als violisten dromen we er allemaal van om de grote concerten van het romantische tijdperk te spelen. Zonder het juiste repertoire van gemiddeld niveau om de kloof te overbruggen, kunnen jonge studenten die deze uitdagende stukken te vroeg proberen, worstelen en slechte gewoonten ontwikkelen die hun vooruitgang belemmeren. Leraren moeten op de hoogte zijn van deze repertoires en ze gebruiken als een hulpmiddel om de studenten te helpen hun techniek en muzikaliteit op een natuurlijke manier te ontwikkelen.
De onderstaande concerto's vertegenwoordigen een deel van het repertoire op studentniveau dat voor ons beschikbaar is. Ga voor meer geavanceerd repertoire naar Vioolconcerten voor pre-gevorderde studenten.
Oskar Rieding (1840-1916)
Rieding was een belangrijke vioolpedagoog die een handvol werken voor de viool componeerde. Onder zijn meer populaire composities, het eerste deel van Concerto in G majeur, was Op.24 opgenomen in Barbara Barber's Solos for Young Violinists, Vol.2, een populaire compilatie van geweldige vioolliteratuur waaraan veel docenten de voorkeur geven.
- Vioolconcert in b klein, Op.35
Dit driekoppige concert is een van de weinige die volledig in de eerste positie kan worden gespeeld. Studenten die hebben geleerd om te schakelen, kunnen echter het spelen in andere posities verkennen om een meer expressieve prestatie te bereiken.
- Vioolconcert in a minor in Hongaarse stijl, Op.21
Dit concours met één beweging zit vol met personages! De Hongaarse stijl is vooral herkenbaar aan het gedurfde ritmische motief bij de opening. Het middelste gedeelte draagt de flair van zigeunermuziek. Het idiomatische schrijven voor de viool maakt het een heerlijk stuk om te spelen.
Concertino Op.21 - Rieding
Friedrich Seitz (1848-1918)
Seitz was een Duitse violist en componist die veel kamermuziek schreef, en daarnaast nog acht belangrijke studentenconcerten voor de viool.
Seitz-concerten zijn geen onbekende voor Suzuki-leraren en -studenten. Het eerste deel van Concerto No.5 is het auditie repertoire van Suzuki's lerarenopleiding voor de Suzuki Association of America. Ook opgenomen in Suzuki Violin School, Vol.4 zijn de derde delen van Concerto No.2 en No.5. Het eerste deel van Concerto No.3 werd opgenomen in Barbara Barber's Solos for Young Violinists, Vol. 2 .
Elk concerto varieert in moeilijkheden en de posities van het betrokken verschuiven; studenten moeten er een kiezen die overeenkomt met hun huidige niveau.
De acht studentenconcerten:
- D majeur, Op.7
- G majeur, alleen Op.13 -1e positie
- G klein, Op.12 -1e tot 3e posities
- D majeur, Op.15 -1e tot 3e posities
- D majeur, alleen Op.22 -1e positie
- G majeur, Op.31
- D minor, Op.32
- Een majoor, Op.51
Concerto No.5 - Seitz
Leo Portnoff (1875-1940)
Portnoff was een Oekraïense violist en componist die in Duitsland en de Verenigde Staten heeft gewoond en gewerkt. Als een relatief onbekende componist omvatten enkele van zijn werken een aantal Russische Fantasias en vioolconcerten.
- Concertino in A minor, Op.14
Deze concertino met één beweging is een uitstekend trainingsstuk om behendigheid en uithoudingsvermogen op te bouwen bij jonge spelers. Het vereist verschuiven naar de 3e positie. Er zijn geen tekort aan expressieve momenten in het stuk, omdat het continu van de ene sectie naar de andere gaat, afwisselend met charmante melodieën en spannende passages. De lyrische delen vol romantische idiomen vereisen een zorgvuldige strijkverdeling en expressieve vibrato. Ondertussen vereisen de opwindende doorgangswerken een goede coördinatie tussen de handen en ook bij snaarovergangen.
Concertino Op.14 - Portnoff
Hans Sitt (1850-1922)
Jan Hanuš Sitt was beter bekend als Hans Sitt. Hij was een Boheemse violist, componist en een belangrijke vioolpedagoog die dienst deed als faculteit van het conservatorium van Leipzig. Sitt was misschien beter bekend om zijn brede scala aan etudes of technische studies, maar hij componeerde ook verschillende vioolconcerten en concertino's.
- Concertino in E minor, Op.31
Deze concertino is nogal veeleisend omdat het een werk van drie bewegingen is, waarbij alle bewegingen met elkaar verbonden zijn. Het wordt alleen gespeeld in de eerste tot en met derde positie, zoals aangegeven in de titel. Desondanks is de muziek technisch complex omdat het een breed scala aan strijkingen en articulaties omvat. Er zijn ook veel gevallen van uitgebreide etude-achtige passage, iets dat in veel van zijn werken terug te vinden is.
Jean-Baptiste Accolay (1833-1900)
Accolay was een Belgische violist en componist, zijn Concerto in A minor heeft misschien de componist zelf overschaduwd. Dit concert werd ook opgenomen in Barbara Barber's Solos for Young Violinists, Vol.3 .
- Vioolconcert nr. 1 in a
Dit is een eendelig concert. Het is een van de meest populaire concerto's op studentniveau. De solist treedt binnen met grootse arpeggio-achtige uitspraken, die kort daarna volgden met een zeer suggestief en lyrisch tweede thema. De virtuoze passages zijn niet minder aantrekkelijk dan die uit de standaardconcerten.
Concerto No.1 - Accolay
Lijst van andere componisten die concerto's op studentniveau hebben gecomponeerd:
- Ferdinand Küchler
- Adolf Huber
- Richard Hofmann
- František Drdla
'Ik weet dat ik de meeste vreugde in mijn leven heb gekregen van mijn viool.' - Albert Einstein
