We hebben dat gedekt ...
Er zijn veel covers die er zijn. Vrijwel elk nummer dat ooit is opgenomen, is door iemand gedekt. Er zijn bands en artiesten die een ander nummer kunnen nemen en er iets bijzonders van maken, bijna, of zelfs net zo goed als het origineel. Soms zelfs beter. De White Stripes-cover van Dolly Parton's "Jolene" en Johnny Cash's versie van het nummer Nine Inch Nails "Hurt" vallen bijvoorbeeld in deze categorie.
Dan zijn er die covers die, om aardig te zijn, iets minder dan geweldig zijn. Dit zijn degenen die de wereld zonder had kunnen doen. De 10 nummers die volgen zijn voorbeelden van covers die in deze categorie vallen. Er moet echter rekening mee worden gehouden dat wat goed en wat slecht is, zeer subjectief is en dat elke omslag zeker iemand zal aanspreken, zelfs als het alleen de persoon of groep is die de overtrek doet. Muziek zit immers in het oor van de toeschouwer.
1. Lucy in the Sky with Diamonds - William Shatner
William Shatner is vooral bekend van zijn rol als Captain Kirk in de originele Star Trek-televisieserie. Een man met twijfelachtig acteervermogen, hij laat geen twijfel bestaan over zijn zangvaardigheid met zijn cover van de Beatles-hit "Lucy in the Sky with Diamonds", van zijn album The Transformed man uit 1968: een combinatie van Shakespeariaanse recitaties, gesproken woorduitvoeringen en populaire covers van liedjes. Shatner voert zijn vertolking van het muzikale meesterwerk van Lennon en McCartney uit met dezelfde pijnlijk stilhoudende stijl van spreken die hij in de rol van Kirk bracht, en hoe verschrikkelijk het ook is, het is niet eens de slechtste cover op dit album.
2. Trap naar de hemel - Dolly Parton
Het valt niet te ontkennen dat Dolly Parton een fantastische entertainer is en een legende in de countrymuziekwereld. Daarnaast is ze actrice, auteur, platenproducent, zakenman en filantroop. Dolly heeft een mooie en zeer herkenbare zangstem en is een ervaren muzikant op verschillende instrumenten. Eerlijk gezegd is haar cover van "Stairway to Heaven" niet verschrikkelijk, maar wel een beetje komisch. In deze live-versie is het gemakkelijk te zien aan de verbuiging in haar stem en haar pantomime tijdens de uitvoering dat ze het nummer veel te serieus neemt, en wanneer het nummer opduikt en die banjo begint ... Precies hetzelfde verdient ze een knik voor het brengen van de grootsheid van Led Zeppelin aan fans van countrymuziek.
3. (Ik krijg geen nee) Tevredenheid - Devo
Wat deze jaren tachtig new wave-band met dit iconische rocknummer heeft gedaan, is borderline-crimineel, van het ontbreken van de kenmerkende riff tot het technopopgeluid. Als het niet om de teksten gaat, zou het volkomen onherkenbaar zijn. Tenzij je een coverband bent die bars speelt waar de klanten de liedjes zo dicht mogelijk bij de originelen willen horen, is het idee bij het coveren van een nummer dat een artiest of groep zijn eigen stijl aan een stuk toevoegt, maar soms doet het gewoon werkt niet. Dit is een van die momenten.
4. Iets - Telly Savalas
Wie had gedacht dat Kojak kon zingen? Nou, sorteren. Telly Savalas is niet de eerste acteur die een kick neemt op de cover song cat (zie nummer 1), noch de ergste (nogmaals, zie nummer 1), maar iets (excuseer de woordspeling) over deze lolly likkende, stoere acteur die neemt op deze Beatles 'Ballad voelt gewoon verkeerd.
5. Hotel California - Cat Empire
Cat Empire is een skaband uit Melbourne, Australië. Een fusie van Calypso, American Jazz en Rhythm and Blues, ska heeft een zeer reggaegeluid en is eigenlijk een voorloper van die stijl. Cat Empire is zeer succesvol in dit genre en brengt hun aanzienlijke muzikale talenten op de cover van dit klassieke Eagles-nummer, dat verschijnt op een coveralbum getiteld Like a Version, met covers van artiesten die op de ochtendshow van Mel Bampton waren verschenen. Mel in de ochtend. Hoewel het systeem de eerste keer dat je het hoort nogal een schok is, is het eigenlijk niet slecht en groeit het op je. Het wordt ook in het Frans gezongen. En is dat loodmelodica die we horen?
6. Comfortabel gevoelloos - Scissor Sisters
Dit is gewoon verschrikkelijk. Wat deze in New York gevestigde glamrock, nu-disco, electroclash-band heeft gedaan met deze Pink Floyd-hit is eigenlijk pijnlijk om naar te luisteren. Tijdens de intro voelt men zich bijna genoodzaakt in te breken in "Eye of the Tiger". Dit wordt snel vervangen door angstaanjagende flashbacks van Deney Terrio en Dance Fever, circa 1979. Je wilt gewoon met beide handen aan je haar trekken en heen en weer schommelen terwijl je schreeuwt "keer op keer uit mijn hoofd". Ok, misschien is het niet zo erg, maar het is slecht, en je kunt niet anders dan de enige vraag stellen die in je opkomt: WAAROM?
7. Je hebt een vriend - Me First en de Gimme Gimmes
Gedeeltelijk op de melodie van de Ramones 'Blitzkrieg Bop, is Me First en de Gimme Gimmes, een punkrockgroep uit San Francisco, verantwoordelijk voor deze punkcover van Carole King's "You've Got a Friend", en neemt het van een ontroerende bal over vriendschap, tot het krijgen van een ** met je vriendenlied. Niet per se een slechte zaak, hoewel het onwaarschijnlijk is dat het een traan in het oog zal brengen met zijn hartverscheurende tederheid, of bedekt zal worden door Kermit the Frog op Americas Got Talent.
8. Rook op het water - Pat Boone
Ja, je leest het goed. Pat Boone, de popsensatie uit de jaren 50 en begin jaren 60 bedekte Deep Purple's "Smoke on the Water". Het was eigenlijk maar één nummer op een heel album met Metal Covers van Boone. Het album, In a Metal Mood: No More Mr. Nice Guy, opgenomen in 1996 en uitgebracht in januari 1997, bevat Pat Boone met zijn vertolking van twaalf populaire metalnummers, waaronder Ozzy Osbourne's "Crazy Train" en Alice Cooper's "No More Mr. Nice Guy ". In werkelijkheid zou hier het hele album van Boone's Jazzy covers van deze metalfavorieten kunnen worden opgenomen. Hoewel je je bijna afvraagt, of misschien gewoon hoopt, dat misschien het hele project bedoeld was als een klein grapje.
9. Fortunate Son - U2
Deze cover van John Fogerty's beroemde anti-oorlogslied is het bewijs dat zelfs de beste van het beste, zoals iconische rocklegendes U2, soms een beoordelingsfout kunnen maken en een heel slecht nummer kunnen uitbrengen.
10. My Way - Sid Vicious
Wat ooit wijlen Sid Vicious, voormalig bassist van de Engelse punkrockband Sex Pistols uit de jaren 70, bezat om deze Paul Anka-klassieker aan te pakken, is een mysterie. Deze prachtige ballad, beroemd gemaakt door crooner Frank Sinatra, over het leven op eigen voorwaarden, is in de loop der jaren door talloze artiesten gedekt, maar deze cover is niets minder dan muzikale moord. Sid Vicious was hier ver uit zijn diepte en zo ver uit zijn element had hij op een andere planeet kunnen zijn. Covernummers worden gewoon niet erger dan dit. Sid had dit nummer gewoon met rust moeten laten.
Bonustrack
Iedereen houdt van een bonustrack, dus hier is het. En de knipoog gaat nogmaals naar William Shatner. Zoals vermeld in nummer één is "Lucy in the Sky With Diamonds" niet het slechtste covernummer op Shatner's album. Dat onderscheid gaat naar zijn vertolking van Bob Dylans "Mr. Tambourine Man". Zet je schrap.
De nummers die hier te zien zijn, zijn slechts het topje van de ijsberg als het gaat om slechte covers. Slechte covers zijn in feite vrij algemeen. Gelukkig wegen deze ruimschoots op tegen de goede en soms zelfs grote.
