Leo Fender was helemaal geen gitarist. Hij was echter zo gepassioneerd als radiohersteller dat hij een legendarische figuur van zichzelf zou maken vanwege zijn toewijding aan het overhalen van geluid van elektrische apparaten. Zijn eerste baan in het veld was het bouwen van enkele PA-systemen voor een danszaal.
Leo was accountant geweest. Hij had boekhouding gestudeerd op school, geen elektronica. Het was sleutelen aan en het bouwen van elektrische dingen die muziek produceerden waar hij het meest gepassioneerd over was. Misschien hielp zijn achtergrond in de boekhouding zijn zakelijke ideeën te voeden. We zijn allemaal zeker blij met wat de bronnen voor de magie ook waren.
Voor het einde van de Tweede Wereldoorlog had Leo vriendelijke kennis gemaakt met Doc Kauffman. Leo stond bekend om het bouwen van omroepsystemen, Kauffman voor het uitvinden van een trilsysteem voor lapsteelgitaren. Het zou niet lang meer duren voordat de twee hun eigen model lapsteel of 'Hawaiiaanse' gitaar te koop hadden. Leo patenteerde zijn eerste gitaarpickup in 1945, versterkers en nieuwe soorten gitaren zouden snel volgen.
Muziek veranderde eind jaren veertig en versterkt gitaarspel werd steeds populairder. Mensen gebruikten pickups in arch-top gitaren, maar snel 'take off lead' spelen leek iets anders te vereisen, maar wat? Rickenbacker had een elektrische gitaar met een solide body gemaakt en op de markt gebracht. Les Paul en Paul Bigsby waren allebei bezig om er een te maken, maar Mr. Fender zou ze allemaal verslaan met zijn eerste solid body elektrische gitaar.
Artist Series Telecasters
Met het oog op massaproductie debuteerde Leo met zijn Esquire-gitaar. Hij had bijna alles in orde, maar de gitaar had maar één element en hij had geen versteviging in de nek. Leo leefde om te sleutelen en hij bleef sleutelen tot hij het goed had met wat de Telecaster werd.
Er is geen manier om te weten wie de eerste persoon was om hun Telecaster aan te passen, maar we weten allemaal hoe gitarist is. Velen van hen zijn personen naar het hart van Leo Fender. Het zal toch niet lang duren voordat iemand een Gibson P-90 in één heeft geïnstalleerd, en waarschijnlijk in de brugpositie om een dikker en helderder geluid te krijgen.
Terwijl de Gibson Les Paul werd geboren als een artiestenreeks, of kenmerkende gitaar; de Telecaster werd het eerst geboren. Wie kan de geweldige gitarist tellen om een van beide te spelen? Omdat de Telecaster veel gemakkelijker in massa te produceren was, was hij ook goedkoper en gemakkelijker aan te passen.
In 1957 verscheen de magische PAF van Seth Lover op het toneel. Menig telemaster wilde er een hebben die in hun gitaar was geïnstalleerd. In 1969 werden de thinline half-hollow body-teles gemaakt. 1972 zag het debuut van de Telecaster Deluxe en het ontwerp met twee humbuckers.
Als de Telecaster een muziekvorm zou zijn, zou het jazzimprovisatie zijn. Het thema is zo geweldig geïmproviseerd en op zoveel verschillende manieren krijg je een echt idee hoeveel er mogelijk is. Elk van de gitaren uit de Telecaster-artiestenreeks die hier wordt besproken, is heel anders dan elke andere, en ze worden gerangschikt in volgorde van minst tot duurste.
1. Fender Chris Shiflett Telecaster Deluxe
Met het lichaam van een Telecaster, de hals van een Stratocaster, de twee humbuckers en de bedieningslay-out van een Les Paul, lijkt de Chris Shiflett Telecaster Deluxe een gitaar met een identiteitsprobleem. De waarheid is echter dat dit een gitaar is die is gemodelleerd naar Fender Tele-stijlen uit de vroege jaren zeventig. Het heeft zeker veel te bieden, en ook voor een geweldige prijs.
Ik heb een vriend die een van deze gitaren heeft. Hij heeft een band en hij klinkt en ziet er altijd geweldig uit. Ik zie niet te veel van deze gitaren online of onderweg. Als jij een van degenen bent die gewoon iets moet hebben dat niet overal te zien is, nou, dit zou de slag kunnen slaan; maar de waarheid is dat de zeldzaamheid de minste van de verkoopargumenten is.
Ik speelde dit jaar een van deze gitaren in een gitaarwinkel. Ik ben altijd een fan geweest van gitaren die in andere landen zijn gebouwd, simpelweg omdat ik van gitaren hou. Deze Telecaster is gemaakt in Mexico en de Mexicaanse productie van Fender is als een geschenk van de almachtige als je een arme jongen bent zoals ik. Deze Mexicaanse Fender-gitaren zijn zulke geweldige gitaren voor het geld dat je eraan uitgeeft.
Ik denk dat we Eric Clapton te danken hebben voor het idee om een strat neck op een tele te zetten. Hij speelde net zo goed gitaar in de kortstondige, maar lang geliefde groep, Blind Faith. Chris Shiflett is natuurlijk de gitarist van de Foo Fighters. Als Chris niet tegen foo vecht, speelt hij countrymuziek. Dus gooi die gedachte dat je het single coil-geluid nodig hebt voor countrygeluiden recht uit het raam.
Ik kan niet genoeg zeggen hoe goed deze gitaar is voor de zevenhonderd dollar die je ervoor betaalt. Je kunt andere gitaren zo goed vinden voor dat bedrag, je zult gewoon geen nieuwe vinden die beter is voor dat bedrag. De mensen bij Fender houden van ons allemaal. Kun je zelfs geloven dat ze voor minder dan duizend dollar een harde koffer voor deze gitaar bieden? Gibson en vele anderen zullen dit gewoon niet voor je doen.
- Lichaamsvorm: Single cutaway
- Lichaamstype: solide lichaam
- Body hout: els
- Body afwerking: glanzend polyester
- Oriëntatie: rechtshandig
- Nek hout: esdoorn
- Gewricht: geschroefd
- Schaal lengte: 25, 5 "
- Truss rod: Standaard
- Nekafwerking: glanzend urethaan
- Fretboard materiaal: palissander
- Straal: 12 "
- Grootte fret: Medium jumbo
- Aantal frets: 21
- Inlays: Dot
- Breedte nut: 42 mm
- Ophaalconfiguratie: HH
- Hals: CS2
- Brug: CS1
- Controle lay-out: volume 1, volume 2, toon 1, toon 2
- Pickup-schakelaar: 3-weg
- Brugtype: vast
- Brugontwerp: 6-zadeldraad door het lichaam
- Chromen kleurafstemmachines: Vintage F gestempeld
- Bijzonderheden: Pickups
- Case: Hardshell koffer
- Land van herkomst: Mexico
2. Fender Jim Adkins JA-90 Telecaster Thinline
De Jim Adkins JA-90 is een gitaar met een combinatie van functies die ongebruikelijk zijn op een tele of een ander Fender-product. Er zijn hier veel Gibson-ontwerpelementen aanwezig. Dit is meer een crossover-soort tele dan zelfs de Chris Shiflett, of anderen gemodelleerd naar de '72 Deluxe Telecaster.
Jim Adkins is vooral bekend als zanger, songwriter en leadgitarist van de band Jimmy Eat World. Hij heeft ook een solo-ding. Hij is een interessante kerel, en dus heeft hij een zeer interessante artiestenreeks Fender Telecaster.
Dit Jim Adkins-model heeft de Les Paul-stijl bedieningslay-out, twee P-90 pickups en gaat dan nog een stap verder met een Tune-O-Matic-stijlbrug met een Stopbar-stijl staartstuk. Het komt niet vaak voor dat een Fender-product bruggen en staartstukken in Gibson-stijl heeft. In een poging om nog meer Gibson-achtig te zijn, wilde Adkins een mahoniehouten hals op zijn gitaar. Meer dan wat dan ook gecombineerd, moet je er rekening mee houden dat deze gitaar een Gibson 24.75 "-schaallengte heeft, en dat is een tonale game-wisselaar.
Gibson creëerde de P-90 pickups in 1946. Dat leest u goed. Het is een echt oude, beproefde stijl van ophalen. Dit zijn pups van het merk Seymour Duncan. Fender maakt wel zijn eigen P-90's, maar in de wereld van gitaren en gitaristen zul je niet veel klachten horen over de fijne pickups van Seymour Duncan.
De P-90 pup emuleert op geen enkele manier het geluid van een gewone Fender Telecaster. Deze pickups produceren een korrelig, vies, mid-range crunch en grommen. Ze zullen uitblinken met de versterking van de versterker. Ze zullen nooit overdreven helder zijn.
Het lichaam is hier van tele traditionele as, maar het lichaam is een semi-holle constructie. Fender noemt hun semi-holle lichamen 'dunne lijnen'. Zo'n lichaam voegt altijd warmte toe aan het tonale karakter. Deze gitaar is een Telecaster die niet wil lijken, voelen of klinken als zijn broers en zussen.
We hebben hier een koopje voor ongeveer achthonderd vijfentwintig dollar. Je zou iets hebben dat waarschijnlijk anders is dan wat je gitaarspelende vrienden spelen. Een unieke uitstraling, gevoel en geluid.
- Lichaamsvorm: Single cutaway
- Lichaamstype: semi-holle of kamervormige lichaam
- Body hout: Ash
- Body afwerking: glanzend
- Oriëntatie: rechtshandig
- Halsvorm: C modern
- Nek hout: esdoorn
- Gewricht: geschroefd
- Schaal lengte: 24.75 "
- Truss rod: Standaard
- Nekafwerking: glanzend
- Fretboard materiaal: palissander
- Straal: 9, 5 "
- Grootte fret: Medium jumbo
- Aantal frets: 22
- Inlays: Dot
- Breedte nut: 42 mm
- Ophaalconfiguratie: SS
- Nek: SP90-1NRWRP Vintage omgekeerde wond / omgekeerde polariteit P-90
- Brug: SP90-3B Vintage P-90
- Merk: Seymour Duncan
- Controle lay-out: volume 1, volume 2, toon 1, toon 2
- Pickup-schakelaar: 3-weg
- Brugtype: vast
- Brugontwerp: Adjusto-matic
- Staartstuk: Stopbar
- Chrome Color Tuning-machines: Gegoten afgedicht
- Kleur: chroom
- Bijzonderheden: Pickups
- Case: apart verkrijgbaar
- Land van herkomst: Zuid-Korea
3. Fender Jim Root Telecaster
Jim Root is als het posterkind voor de man die houdt van de manier waarop Fender-gitaren eruit zien en dol is op de manier waarop ze in zijn handen voelen, maar absoluut niet wil dat ze klinken zoals een Fender traditioneel klinkt. Hé, dat is allemaal goed en wel. De mensen bij Fender begrijpen het duidelijk.
Jim Root is de gitarist van twee bands, Slipknot en Stone Sour. De bands zijn op een of andere manier broers en zussen van elkaar, maar Jim speelt altijd een van zijn Fender-gitaren die voor hem zijn ontworpen. Voor het grootste deel beschouw je deze als de tele die je gebruikt voor de extreme crunch van thrash metal, maar de zuivere tonen zijn nog steeds vrij schoon, ze zullen gewoon nooit tele twangy zijn. EMG-pickups zijn tegenwoordig het meest optimale merk voor thrash, en dat is wat hier wordt gebruikt.
Het lichaam is volledig mahonie en er zijn contouren aan de achterkant voor comfort en om te helpen bij de toegang tot de bovenste frets. Mahonie als klankhout op elektrische gitaren is iets waarvan wordt gedacht dat het in balans is, maar met veel grind en beet. Voeg EMG-pickups toe en je krijgt Captain Crunch in de mix.
Deze gitaar is verkrijgbaar met een esdoorn hals uit één stuk, wat betekent dat de toets ook esdoorn is, maar alleen als je de satijnen ebbenhouten afwerking krijgt. De hals is van esdoorn, ongeacht of je een esdoorn toets of een ebbenhouten plank wilt. Een esdoornbord kan de toon meer helderheid geven dan het ebbenhouten bord. Jim Root heeft weinig nut voor een toonregeling op zijn gitaar. De versterkers hebben ze allemaal, ongeacht. Je krijgt één volumeregeling en de pickup-keuzeschakelaar. Houd het simpel, dom.
- Serie: Artist
- Body: mahonie
- Nek: C-vormige esdoorn, satijnen polyurethaan afwerking
- Toets: ebbenhout (wit), esdoorn (zwart)
- Frets: 22 Dunlop 6100 jumbo frets
- Schaallengte: 25, 5 "(648 mm)
- Breedte bij moer: 1.650 "(42 mm)
- Hardware: zwart
- Machine Heads: Fender deluxe lock tuners, zwart
- Brug: zwarte zes-zadel string-through-body hardtail
- Slagplaat: enkellaags (zwart of wit)
- Pickups: EMG 60 (hals), EMG 81 (brug)
- Pickup Switching: mes met 3 standen
- Positie 1: brugopname
- Positie 2: brug- en nekpickups
- Positie 3: nekopname
- Besturing: hoofdvolume
4. Fender Richie Kotzen Telecaster
Ik ben vooral dol op dit specifieke model van Fender Telecaster. Ik praat graag over deze gitaar. Ik schrijf graag over deze gitaar. Heck, ik vind het gewoon leuk om aan deze gitaar te denken. Ik fantaseer over het bezit van dit specifieke model van Telecaster.
Richie Kotzen is een geweldige kerel. Richie Kotzen is een coole gitarist. Mijn genegenheid en verlangen naar zijn model van Tele heeft helemaal niets met hem te maken, maar het is gewoon de gitaar zelf. De Kotzen Tele windt me gewoon een beetje op.
Dit is een Telecaster met een esdoornblad erop. Of de esdoorn het toonkarakter al dan niet beïnvloedt, is niet iets waar ik zeker van ben, maar het ziet er fantastisch uit. Het uiterlijk van deze Tele is een belangrijke factor in mijn aanbidding en verlangen, maar er komt meer bij kijken. De pickups en het bedradingsschema zorgen ervoor dat deze gitaar de traditionele Telecaster-twang emuleert, maar ook om veel dikkere geluiden te produceren. Kotzen zal je duidelijk vertellen dat hij deze gitaar als een Les Paul kan laten klinken.
DiMarzio pickups hebben een jarenlange goede reputatie. Richie geeft er de voorkeur aan, net als vele andere geweldige gitaristen. Het bedradingsschema voor de twee DiMarzio-pickups en het ontwerp van de pickups zelf zorgen ervoor dat deze gitaar zo'n brede toonreeks heeft waarmee je je muzikale foto's kunt schilderen. De serie en parallelschakelaar is natuurlijk de magie waarover ik spreek.
De hals van deze gitaar heeft een dikke 'C'-vorm. Richie Kotzen heeft grote handen en lange vingers. Een lichaam moet zeker weten hoe het over nek voelt. Het idee is dat je talloze uren doorbrengt met een hand om die nek. Ken je nek, is het idee.
Er is hier een comfortcontour op het lichaam. De meeste teles zijn plaatvormige lichamen, maar als je niet overdreven op één lijn zit met traditie, zou dit best comfortabeler zijn om vast te houden en te spelen. De Richie Kotzen gitaar wordt ook gemaakt in Japan. Fender produceert routinematig modellen in Japan, en sommige geven de voorkeur aan Amerikaanse of Mexicaanse modellen.
Met de esdoorn top, de gouden hardware, de sunburst finish en luxe pickups, extra body routing en elektronica; deze gitaar is niet goedkoop. Voor ongeveer vijftienhonderd dollar krijg je een tele met een geweldig mooi uiterlijk en veel tonale veelzijdigheid.
- Vlam esdoornblad op een aslichaam
- Gesatineerde esdoorn hals met een groot "C" -vormig profiel
- 12 "-radius esdoorn toets met 22 jumbo frets en parelmoer stippen inleg
- DiMarzio Twang King (nek) en Chopper T (brug) pickups
- 3-weg mes-pickup-schakelaar met "barrel" -punt
- Hoofdvolumeregeling en draaischakelaar / parallelschakelaar
- Enkellaagse slagplaat
- Gouden zeszadel doorlopende Telecaster-brug
- Gotoh verzegelde tuners en gouden hardware
- Case wordt apart verkocht
5. Fender James Burton Telecaster
James Burton begon al op jonge leeftijd met gitaar spelen en werd betaald om te spelen tegen de tijd dat hij dertien jaar oud was. Toen hij nog een tiener was, trad hij toe tot de band van Ricky Nelson en speelde hij op bijna alle platen van Nelson. James was net begonnen.
Hij wees een aanbod om voor Bob Dylan te spelen af, zodat hij in plaats daarvan voor Elvis Presley kon spelen. Hij zou vanaf 1969 tot de dood van Presley de gitarist van de koning zijn. Van daaruit zou hij de gouden stem van John Denver opnemen en ook een aantal zeer smaakvolle country-licks opnemen voor Gram Parsons. De lijst met opmerkelijke personen waarmee Burton heeft opgetekend is buitengewoon lang, maar men laat de vermelding van personen als Merle Haggard of Jerry Lee Lewis niet achterwege.
De Fender Telecaster is altijd de primaire gitaar geweest voor James Burton. Zijn ouders kochten hem in 1952 een klassieke, blonde zwarte garde Tele. Tijdens het spelen voor Elvis Presley verwierf hij een tweede Telecaster. De tweede was een roze paisley-model en hij was bang dat Elvis er misschien niet zo van zou houden. Elvis hield in plaats daarvan van zijn uiterlijk, en zo werd het de gitaar waarnaar het James Burton model Tele sinds 1991 werd ontworpen.
Het lijkt erop dat een pickup-configuratie in strat-stijl op een telex iets zou gebeuren. Het is helemaal voorspelbaar dat iemand de voorkeur geeft aan het lichaam en de hals van de tele, maar aan het ontwerp met drie single coil pickups van de Strat. Het is belangrijk om hier te weten, maar de drie single coil pickups op de James Burton Telecaster zijn geen Stratocaster pickups.
Burton-model Telecasters bestaan sinds 1991. Als je je voorstelt dat er door de jaren heen meerdere versies zijn geweest, dan had je het je goed voorgesteld. Oorspronkelijk waren de pickups Lace Sensor-pups, maar de Burton tele van vandaag heeft pickups die speciaal zijn ontworpen voor James Burton.
De body van deze gitaar is basswood. basswood is overvloedig en goedkoop, vraag en aanbod, weet je. Een van de eigenschappen van dit hout, die men misschien voordelig vindt, is dat het erg licht is. Als urenlang staan en spelen jouw ding is, dan kan een bashouten bodygitaar iets zijn dat je comfort en vreugde brengt. Van Basswood wordt ook gedacht dat het een sterk mid-range tonaal karakter naar voren brengt, en vooral schittert door het gebruik van veel gain.
In eerdere jaren kwam de Burton tele in een paisley-afwerking. Tegenwoordig is de vlamafwerking hoe ze worden gedaan, maar er zijn meer kleurvarianten beschikbaar dan degene die ik heb getoond. Er is ook een blauwe paisley-vlamafwerking beschikbaar.
De pickup-keuzeschakelaar biedt de vijfwegselectie die een Stratocaster biedt. Hier hebben we echter ook de S-1-schakelaar. Met de S-1-schakelaar kun je de brug en de middelste pups parallel spelen, of de nek en de middelste pup parallel. Er is veel schoonheid, een nooit eindigende coole factor en een breed tonaal gehemelte hier!
- Lichaamsvorm: Single cutaway
- Lichaamstype: solide lichaam
- Body materiaal: massief hout
- Body hout: Basswood
- Body afwerking: glanzend
- Oriëntatie: rechtshandig
- Nekvorm: jaren 60 U
- Nek hout: esdoorn
- Gewricht: geschroefd
- Schaal lengte: 25, 5 "
- Truss rod: Standaard
- Nekafwerking: glanzend
- Fretboard materiaal: esdoorn
- Straal: 9, 5 "
- Grootte fret: medium
- Aantal frets: 21
- Inlays: Dot
- Breedte nut: 42 mm
- Pickups Configuratie: SSS
- Nek: speciaal ontworpen James Burton
- Midden: speciaal ontworpen James Burton
- Bridge: speciaal ontworpen James Burton
- Speciale elektronica: S-1-schakeling
- Controle lay-out: hoofdvolume, toon
- Pickup-schakelaar: 5-voudig
- Brugtype: vast
- Brugontwerp: 6-zadeldraad door het lichaam
- Gold Colour Tuning machines: Deluxe verzegeld
- Case: Hardshell koffer
- Accessoires: riem, kabel
- Land van herkomst: Verenigde Staten
