Occams Laser (Tom Stuart) is een synthwave / darksynth artiest uit het Verenigd Koninkrijk. Hij is vooral geïnteresseerd in het verkennen van de donkere kant van retro-synth muziek. In een gemaild interview vertelde hij me hoe hij voor het eerst aangetrokken werd tot synthwave, zijn creatieve proces en waar hij de synthwave-scene in de toekomst ziet gaan.
Karl Magi: Wat veroorzaakte voor het eerst je passie voor het maken van muziek?
Tom Stuart: Ik kan me geen tijd herinneren waarin muziek niet belangrijk was in mijn leven. Van hoe ik vroeger naar Nirvana ging toen ik twee jaar oud was (volgens mijn moeder), jammen met mijn neven en nichten als tiener in hun garage naar alle indierocknummers die we op de gitaar konden bedenken en waarschijnlijk de buren irriteren in het proces.
Een bepalend moment dat alles veranderde en me veranderde van muziekconsument in een muziekmaker was toen ik voor het eerst muziekschrijfsoftware ontdekte in de vorm van FL Studio. Ik werd in 2007 aan FL Studio voorgesteld door een huisgenoot in mijn eerste jaar van de universiteit en ik stond versteld van hoeveel dingen je kon doen zonder een echte band of zelfs echte instrumenten nodig te hebben. Vanaf dat moment voelde en klonk alle muziek anders omdat ik nu elk nummer aan het deconstrueren was toen ik het hoorde om erachter te komen welke snare ik kon horen of wat voor soort synth een artiest zou kunnen gebruiken, aangezien ik nu de middelen had om te gaan recreëren en leer van alle bands en artiesten die ik aanbad.
KM: Wat zijn de verschillende elementen die je aantrekken om synthwave-muziek te maken?
TS: Synthwave was voor mij een genre waar ik om vele redenen onvermijdelijk toe werd aangetrokken. Ik ben eind jaren '80 geboren, maar ik heb altijd een sterke band gehad met veel muziek, tv en films uit die tijd, dus ontdekte ik dat er een nieuw (achtig) muziekgenre was dat zich concentreerde op re- het creëren van de ziel van elektronische muziek uit de jaren 80; Ik voelde me gedwongen om eerst het konijnenhol in te springen en meer te weten te komen!
Hoewel synthwave zelf in de kern meer een breed scala van subgenres is geworden, is er een belangrijke set ingrediënten die in veel opzichten beperken welke instrumenten enz. Je in een nummer zou kunnen gebruiken (hiermee bedoel ik dingen zoals elektronische uit de jaren 80 drumkits en synths zoals de Yamaha DX7 die in de jaren '80 iconisch waren). Deze beperking van 'toegestane' instrumenten en elementen betekent dat u minder tijd besteedt aan het kiezen van welke synth of bass kick u wilt gebruiken en dat u zich in plaats daarvan kunt concentreren op het schrijven en implementeren van nummers.
Misschien wel het beste van synthwave is dat het ons in staat stelt om een geromantiseerde versie van de jaren 80 opnieuw te bekijken door middel van geluid, ik weet dat dit voor mij een geweldig aspect is.
KM: Welke artiesten hebben een rol gespeeld bij het beïnvloeden van je benadering van het maken van muziek en waarom?
TS: Verreweg mijn grootste invloed is Justitie. Toen ik het eerste nummer Genesis van hun debuutalbum Cross hoorde, werd ik overweldigd. Ik had nog nooit zoiets gehoord! Dit gekke, eigenzinnige Franse duo verwijst misschien naar meer elementen uit de jaren '70 in hun muziek, maar de implementatie was hetzelfde: neem oudere instrumenten en technieken en combineer het met moderne apparatuur en productie om een nieuw muziekras te creëren.
Discovering Justice kwam ook rond dezelfde tijd als mijn reis naar sound design, hierdoor waren ze een van de eerste artiesten die ik actief probeerde (en faalde) om de geluiden van te reproduceren.
KM: Hoe ga je in het algemeen om met het creëren van nieuwe muziek?
TS: Mijn proces is een beetje vreemd, ik heb de neiging om zeer korte minutenlange nummers te maken en deze vervolgens te verlaten en door te gaan naar het volgende nummer. Op een avond zal ik vaak vier of vijf korte minitracks maken, en als ik een duidelijk idee heb van wat mijn volgende album / EP ze zouden kunnen zijn, ga ik terug naar deze minitracks en kies ik er een uit die de juiste soort geluid. De volgende stap is het uitwerken van de tracks die meestal niet lang duren aangezien de kern van de tracks al bestaat.
Ik begon deze aanpak na een periode waarin ik vele uren op één nummer zou zitten en niet echt vooruitgang boekte. Je verliest focus en energie als je urenlang naar hetzelfde nummer moet luisteren, dus ik heb actief besloten om mezelf uit dit soort oefeningen te halen. Sindsdien heb ik niet meer achterom gekeken, het betekent ook dat ik iets heb in de buurt van 250 korte demosongs waarvan ik geen idee heb wat ik ermee moet doen. Dit is niet het ergste probleem.
KM: Vertel me meer over je Occult 88- album en hoe het tot stand is gekomen?
TS: Ik begon mijn Occult- serie in 2016 met Occult '86 . Mijn oorspronkelijke idee was om elk jaar rond Halloween een album uit te brengen met als thema een occulte cultus die de wereld probeert over te nemen door het gebruik en misbruik van technologie. Sindsdien heb ik Occult '87 in 2017 en Occult '88 eind vorig jaar uitgebracht.
Occult 88 is misschien wel de donkerste en meest agressieve van de serie tot nu toe, met een zware implementatie van grommende synths en vervorming op alles! In mijn hoofd probeer ik altijd te denken: 'Hoe zou de hel klinken als het een instrument was?'
Voor mij is de donkere kant van muziek altijd een beetje boeiend en het leidt tot meer experimenten met geluid, vooral meer in de horrorstijl uit de jaren '80 B-film. Al mijn occulte series tot nu toe waren wat 'darksynth' kan worden genoemd, wat als genre-naam volgens mij redelijk goed past. Bijna al mijn muziek staat op het hek van duisternis en synthwave, waarbij ik vaak meer naar de een of andere manier terugdook, maar de Occult- serie zal altijd zeker in het donker worden gesmoord. Er is misschien een plan om een laatste aflevering voor 2019 te hebben om de serie netjes af te sluiten, maar het is een geheim.
KM: Waar wil je je muziek in de toekomst naartoe brengen?
TS: In de loop der jaren heb ik 22 albums en EP's gemaakt en tijdens deze releases heb ik met verschillende stijlen, thema's en ideeën gepraat. Wat daarna komt, hangt nog steeds voor mij in de lucht, maar wat zeker is, is dat ik meer liveshows wil spelen, hopelijk op een gegeven moment zelfs door de VS wil toeren, en vooral gewoon een hoop meer muziek wil maken en nieuwe ogen en oren wil bereiken met die muziek.
KM: Hoe denk je dat de synthwave-scene het de laatste tijd doet?
TS: De scène is groter en beter dan ooit! Er zijn steeds meer artiesten die absoluut prachtige muziekstukken maken, dit kunnen doorgewinterde veteranen zijn of relatieve nieuwkomers in de scene, iedereen lijkt erg productief te zijn.
Een andere relatieve explosie in de scene is de beschikbaarheid en kwaliteit van het vinyl, de cassettes en zelfs de minidiscs die zowel door artiesten als labels worden geproduceerd.
Sommigen zullen misschien zeggen dat synthwave 'te mainstream' of repetitief wordt, maar voor mij kan het me niet schelen zolang wat er wordt geproduceerd een hoger niveau van finesse krijgt en dat het elke luisteraarsdag opfleurt.
KM: Wat doe je om je creatieve batterijen op te laden?
TS: Ondanks dat ik een fulltime muziekproducent ben, ben ik ook een fulltime thuis vader! Het zorgen voor mijn 18 maanden oude zorgt ervoor dat mijn batterijen bijna altijd leeg zijn, maar gelukkig is muziek de manier waarop ik oplaad. Ik heb het geluk dat ik een passie heb die per ongeluk een beroep is geworden.
