Verafschuw - "The End of All Ends"
Genre: Traditioneel / power metal
Vrijgeven: Stormspell Records, 2017
Ondergrondse fans van heavy metal zijn niet alleen enkele van de meest loyale muziekliefhebbers op aarde, ze zijn ook enkele van de meest hondsdolle verzamelaars op aarde. Echt fanatieke headbangers willen van alles en nog wat bezitten, van hun favoriete bands en subgenres, van vinyl LP's tot stoffige democassettes of moeilijk te vinden cd's. Er zijn tientallen kleine platenlabels die zich toeleggen op het opnieuw uitgeven van ultra-mega-zeldzaam metaalmateriaal voor de hongerige massa, dus als er een demo of een uitverkocht album is van een lang vergeten metalband uit de jaren 80, jij ' waar je naar op zoek was, hoe obscuur ook, heb geduld - iemand zal het vroeg of laat zeker opgraven.
Dat brengt ons bij Detest, een naam die ik niet kende tot de digitale promo voor The End of All Ends in mijn inbox verscheen. Een snelle scan van Metal-Archives laat zien dat deze Zweden tussen 1988 en 1991 een vrij drukke groep waren, die een half dozijn demotapes en een vinyl EP met vijf nummers ( Thundersteel ) uitbrachten voordat ze uit elkaar gingen en de bandleden doorgingen naar andere groepen zoals Beyond Twilight en Nocturnal Alliance.
De obscure metaalarcheologen van Stormspell Records brachten in 2012 een retrospectieve dubbelschijf uit van Detest's demo- en EP-materiaal (ook wel Thundersteel genoemd ). Nu hebben ze het gevolgd met The End of All Ends, een verzameling van 12 "nieuwe" Detest-tracks terug geschreven voor het volledige debuutalbum van de band, maar die nooit zijn opgenomen vanwege het uiteenvallen van de band. Zanger / gitarist Micke Därth redde deze deuntjes in 2017 uit de vergetelheid en het resultaat is een interessante plak old-school heavy / traditionele metal met een "episch" gevoel. Trek je wapenrusting en je handschoenen aan, het oude beest komt weer op!
"Verdeel en heers"
De liedjes
Archiefcollecties als deze zijn soms moeilijk te beoordelen. Het is duidelijk dat als ik al heel lang een fan van Detest was, het horen van nieuw materiaal van hen na al die jaren een geschenk zou zijn van de Metal Gods, en ik weet zeker dat ik helemaal in de wolken zou zijn over The End of All Eindigt . Maar voor iemand die de band nog nooit eerder heeft gehoord (ik dus), is een dergelijke odds-and-sods-compilatie misschien niet de beste introductie voor hen. Elk van de 12 nummers hier heeft zeker zijn eigen retro-charme - Micke Därth is zeker een riff-machine, en zijn gitaarwerk is het hoogtepunt van elk nummer, maar zijn vocale beperkingen komen soms nogal onhandig door, vooral wanneer hij probeert te raak hoge tonen die duidelijk buiten zijn bereik vallen.
Hoe het ook zij, The End of All Ends begint met het tuffende 'The Solemn Avenger', dat sjokt als soldaten die naar de oorlog marcheren. Deze gaat blijkbaar verder waar een vorig Detest-nummer, "The Avenger", ophield, maar daar zal ik het woord van de band voor moeten nemen, aangezien ik het origineel niet ken. Ik hoor een beetje van Metallica's "For Whom the Bell Tolls" in "Final Hour" en "Away" voegt wat smaakvolle synth accenten toe aan de mix, wat een filmische flair geeft voordat de riffs doorbreken. Volgens Därths commentaar op de liner-noot is het midtempo "Thoughts of Love" het oudste nummer in deze collectie, aangezien het is geschreven voor zijn pre-Detest-band "Hellrats" en dateert helemaal uit 1987!
Mijn twee favoriete nummers op de schijf zijn "Aim Higher", die ondanks zijn zeven minuten plus looptijd, en het snelle, door NWOBHM gevoede "Divide and Conquer", dat het tempo flink opdreef, nooit meer welkom is. Dit nummer benadert thrash-metal niet helemaal, maar het komt behoorlijk dichtbij. Het album had waarschijnlijk nog een paar nummers zoals deze kunnen gebruiken. "Light in the Sky" is een lead-footed stomper en "The End of All Ends" is een smakelijk riff fest dat het album op een hoog punt afsluit. In het promotiemateriaal dat het album vergezelt, noemt Därth het titelnummer "een goede manier om de erfenis van Detest te bezegelen" en daar kan ik niet tegenin gaan.
Detest - "Thundersteel" EP (1990)
Samenvattend
Ik kan niet zeggen dat The End of All Ends mijn deuren helemaal uitblies, maar ik vond het wel genoeg wat ik hoorde dat ik nu nieuwsgierig ben om meer van Detest's materiaal te horen. Ik denk dat dat uiteindelijk alles is wat ze kunnen vragen.
Je kilometerstand kan variëren, maar ik ben er vrij zeker van dat je geobsedeerde verzamelaars van obscure cultzwaarte al vroeg Manowar, Candlemass en Metal Church The End of All Ends eens moet proberen. Duim omhoog voor de archivarissen bij Stormspell Records voor het levend houden van dit geheimzinnige Zweedse staal (en anderen zoals zij) voor een nieuwe generatie headbangers!
