Hier is een eenvoudig klassiek gitaararrangement van het beroemde thema dat Beethoven op het gedicht "Ode to Joy" van Friedrich Schiller zette voor gebruik in zijn koor (9e) symfonie. Het is duidelijk dat een solo-gitaararrangement met 16 maten geen recht kan doen aan een muziekstuk dat is geschreven voor een volledig symfonieorkest plus koor, maar het is een geweldig deuntje dat zeer vertrouwd en relatief gemakkelijk is voor beginners om hun vingers rond te krijgen.
Bekijk de standaardnotatie en het gitaartabblad in de video, regel voor regel weergegeven, of bekijk de volledige 16 balken onder de video. Vergroot ze om ze duidelijk te zien. U kunt de video vergroten door deze in volledig scherm te bekijken en u kunt de score onder de video vergroten wanneer u op een deel van de score klikt. De audiotrack is slechts een door software gegenereerde MIDI-track die is geconverteerd naar audio, zodat deze in de video kan worden opgenomen.
Beethoven: Ode to Joy
Verbeter uw vermogen om de standaard notatiestaven van Ode to Joy en andere stukken te lezen in plaats van het tabblad met zijn vele beperkingen te gebruiken. Solo gitaarspelen door Frederick Noad is een uitstekend lesmateriaal dat ik heb gebruikt om notatie te leren aan mijn vingerstijl- en klassieke gitaarstudenten. Het brengt studenten van volledig beginnersniveau naar het lezen van stukken van gemiddeld niveau.
Nu kopenStudienotities voor leerlingen
Het formulier
Dit arrangement van Ode to Joy bestaat uit slechts zestien maten in twee secties van acht maten. Het tweede deel wordt herhaald. Elk van de twee passen van de tweede sectie neemt een van de twee laatste maten. Het eerste einde is de herhaalbalk die je terugbrengt naar het begin van het tweede gedeelte bij maat 9 en het tweede einde is het echte einde.
Een manier om dit stuk te spelen als u het moeilijk vindt om meteen te spelen, is door eerst de melodie te spelen en vervolgens de juiste akkoorden eronder toe te voegen. Dat is eigenlijk alles wat dit arrangement is - een melodie over akkoorden, G majeur, D majeur en een korte verschijning van E mineur.
Vingerzetting
Ik heb vingeren-vingerzetting (1-4) op slechts een paar plaatsen opgenomen waar het misschien niet voor de hand ligt. Vingerzetting met de hand plukken is ook eenvoudig. Je duim p speelt de basnoten en je i, m & a vingers doen de rest. (Zie de tabel voor vingerzettinglabels). Wissel uw vingers met uw hand af wanneer u noten met één melodie speelt. Probeer te voelen wat de meest praktische keuze is van i, m en a en vermijd het spelen van opeenvolgende melodienoten met dezelfde vinger.
De moeilijkste akkoordvorm die nodig is, is de D majeurvorm in maten 4, 8 en 16, die op de 2e positie moet worden gespeeld met de D-basnoot op snaar 5 fret 5 (vinger 4) in plaats van op de open 4e snaar te worden gespeeld . Dat is zodat de '3e' van het akkoord (F #) kan worden opgenomen op snaar 4 fret 4 (met vinger 3). Als je die vorm niet kunt beheren, dan moet je voorlopig die belangrijke akkoordtoon missen en de D op de open 4e snaar spelen. Probeer die vorm echter te krijgen, want de F # is in deze context een belangrijke harmonienoot.
Het volgende moeilijkste akkoord is weer D majeur, maar in eerste inversie, wat betekent dat F # de laagste noot is en wordt gespeeld op snaar 6 fret 2. In het begin zal het een beetje lastig zijn als je niet bekend bent met die vorm van D majeur, maar het is vrij eenvoudig als je er eenmaal aan gewend bent.
Je kunt in de audiotrack horen dat sommige akkoorden worden gerold door snel achter elkaar met duim en vingers te spelen. Dat is niet gemarkeerd in de partituur, omdat het geen noodzakelijke articulatie is, maar het kan naar eigen goeddunken worden gedaan waar u maar wilt - of u kunt het volledig weglaten.
Sleutel en akkoorden
De sleutel in dit arrangement van Ode to Joy is G majeur. De eenscherpe toonsoort is er om u eraan te herinneren dat alle F-noten als Fis moeten worden gespeeld. De harmonie is heel eenvoudig en wisselt af tussen het TONIC- of 'home'-akkoord, G majeur, en het DOMINANT of' leading-to-home'- akkoord, D (of D7). De korte verschijning van E mineur is slechts een manier om wat harmonische variatie toe te voegen door een akkoord te gebruiken dat vergelijkbaar is met de tonica, maar niet helemaal hetzelfde. Zoals je kunt zien in de akkoordenkaart, deelt E-mineur (de SUBMEDIANT genoemd) twee noten (G & B) met het tonische akkoord, E-mineur.
| Akkoorden | Akkoordtonen | Functie |
|---|---|---|
| G groot | GBD | Tonic |
| D (D7) | DF # A (C) | Dominant |
| E klein | EGB | Submediant |
Beethoven
Ludwig Van Beethoven werd geboren in Bonn, Duitsland in 1770 en stierf in Wenen in 1827. Helaas componeerde Beethoven geen gitaarmuziek, wat jammer is omdat hij naar verluidt de gitaar leuk vond en ooit vergeleek met een mini-orkest. Sommige van zijn muziek is gearrangeerd als gitaarstukken, maar geen die je op een concertpodium zult horen, omdat de meeste van zijn werken niet goed transcriberen voor de gitaar. Meestal zijn het (zoals Ode to Joy) gewoon vereenvoudigde arrangementen van populaire Beethoven-thema's zoals Fur Elise of de langzame beweging van de Moonlight Sonata.
