Een foto voor de eeuwen
Een muzikaal decennium bepaald door Woodstock
In de jaren 1965 tot 1970 was de populaire muziek in Amerika in een staat van feestvreugde. De Britse invasie nam een vlucht met de komst van de Beatles en ging nog steeds door toen de oorlog in Vietnam in 1966-67 explodeerde. Maar tegen de jaren zeventig hadden Amerikaanse songwriters en artiesten hun thuisgebied teruggewonnen. Bij twijfel leverde het Woodstock-festival van augustus 1969 de boodschap af: Amerikaanse muziek was terug en had iets te zeggen.
Hier zijn tien bands die eind jaren zestig bijna groot waren, maar niet konden ontsnappen aan het drukke talentveld.
Quicksilver Live in 1969
Quicksilver Messenger Service
Quicksilver is slechts een ouderwetse naam voor kwik. Toch werd het dubbele karakter van kwikzilver - vloeibaar en vloeibaar aan de ene kant, terwijl het ook metaalachtig en zilverachtig was - de naam van deze psychedelische band in San Francisco die eind jaren zestig een handvol populaire albums maakte. Toch, toen alles was gezegd en gedaan, had de zeskoppige band gewoon niet dezelfde uithoudingsvermogen en tijdgenoten Jefferson Airplane and the Dead.
Darkness, Darkness van The Youngbloods
De Youngbloods
Deze groep kwam samen rond de bekende folksinger, Jesse Colin Young, die solo speelde voordat The Youngbloods samenkwam en daarna terugkeerde naar een solocarrière nadat de band begin jaren '70 uit elkaar ging. De vierdelige combo sneed samen drie albums en had een redelijk succesvolle single-release, een handig deuntje genaamd "Let's Get Together", dat eigenlijk was geschreven door een lid van Quicksilver Messenger Service. Hier is Jesse in latere jaren (2009) met Darkness, Darkness.
"Summertime Blues" Blue Cheer
Blue Cheer
Blue Cheer kwam uit de pyschedelische scene van San Francisco eind jaren zestig. Ze produceerden drie albums, maar hun eerste release, Vincebus Eruptum, was de bestseller en het populairst. Oorspronkelijk was Blue Cheer een zesdelige bluesband, maar nadat ze Hendrix in Monterrey hadden zien spelen, werden ze teruggebracht tot drie, de versterkers harder gezet en vertrokken. In 1970 was de band uit elkaar gegaan, maar vandaag wordt Blue Cheer gecrediteerd met het beginnen van de heavy metal-stijl en het veranderen van een Eddie Cochran rockabilly-nummer, Summertime Blues, in een rock-'n-roll-klassieker.
"You Keep Me Hanging On" Vanilla Fudge
Vanille Fudge
Vanilla Fudge was een psychedelische rockband van eind jaren zestig die afkomstig was uit New York City. Hun specialiteit was het nemen van populaire liedjes en het creëren van een uitgebreid psychedelisch kanaal, met een sterke orgelbegeleiding in barokstijl. Ze deden het het beste met een Supremes-nummer, "You Keep Me Hanging On". De band duurde tot 1970.
Delaney en Bonnie met Eric Clapton
Bonnie en Delaney
Delaney en Bonnie waren een getalenteerde musical die eind jaren zestig en begin jaren zeventig een groot aantal jaren samen waren voordat ze in 1972 uit elkaar gingen. Hun lijst met muzikale metgezellen luidt als een who's who-lijst met rocklegendes: Eric Clapton, George Harrison, de gebroeders Allman, Dave Mason, Rita Coolidge en Leon Russell. De band was geweldig aanwezig op het podium en bracht een half dozijn albums uit voordat ze uit elkaar gingen.
"The Time Has Come Today" (korte versie) The Chambers Brothers
The Chambers Brothers
The Chambers Brothers waren vier Afro-Amerikaanse broers en zussen uit Mississippi die in de jaren '50 naar Zuid-Californië verhuisden en een zangkwartet vormden. Begin jaren zestig vond deze groep beperkt werk door te spelen in folkclubs in Los Angeles.
Rond 1965 werden ze ontdekt na optredens in Greenwich Village in NYC. Tussen 1967 en 1975 nam de band verschillende albums op. Ze hadden een zeer populair nummer genaamd "The Time Has Come Today", dat eind jaren zestig veel airplay kreeg en uiteindelijk erkenning kreeg als een van de belangrijkste volksliederen van het psychedelische tijdperk.
Een popfestival in Coastal California
Maria Muldaur and the Jug Band in 1968
De Jim Kweskin Jug Band
Met Maria Muldaur als leadzanger leek deze rafelige verzameling muzikanten sterk op de oude kannenbands. De groep bevatte een wastobbe bas en een kruikspeler samen met snaarinstrumenten. Eind jaren zestig bracht de band verschillende albums uit, waarbij ze veel FM-spelen kregen. Maria nam in 1973 een eigen hit op, getiteld 'Midnight at the Oasis'.
"Mendocino" Sir Douglas Quintet
Sir Douglas Quintet
Het Sir Douglas Quintet was een langharige band uit Texas, opgericht in 1964 en bleef tientallen jaren samen spelen. Ze hadden verschillende hitsingles in de jaren zestig, waaronder 'She's About a Mover' en 'Mendocino'. Als jonge band die net begon in Texas, stond het Sir Douglas Quintet bekend om het opnemen van vele muziekstijlen, zoals Cajun, country en Tex-Mex, in hun muziek. Eind jaren zestig verhuisde de band naar de westkust om pyschedelische rock uit te proberen.
"Cakewalk Into Town" Taj Mahal
Taj Mahal
Taj Mahal is de artiestennaam van Henry Saint Clair Fredericks, Jr., een succesvolle bluesmuzikant, die eind jaren zestig uitbrak met drie goed ontvangen albums. Voor zijn solocarrière speelde Taj Mahal in Rising Sons, een kortstondige blues-Amerikaanse rootsband met ook Ry Cooder. De band duurde niet lang, maar bracht de muzikale carrière van twee zeer getalenteerde muzikanten voort. Taj Mahal treedt nog steeds op. Sterker nog, hij is nooit echt gestopt. Zijn muzikale carrière beslaat nu vijf decennia.
"Walk On Gilded Splinters" Dr. John en de Night Trippers
Dr. John en de Night Trippers
In 1968 bracht sessiemuzikant Mac Rabaneck uit New Orleans een voodoo-achtig album uit genaamd Gris-Gris . Voor deze opname, en sindsdien, heeft de New Orlean-muzikant de artiestennaam, Dr. John, gebruikt. Nog vreemder is het feit dat er in de 19e eeuw een echte Dr. John woonde die Harold Batiste heette. Harold Batiste kwam oorspronkelijk uit Senegal, maar woonde in New Orleans, als een gratis persoon van kleur, die gris-gris-charms verkocht en een genezer was. Het grootste deel van zijn muzikale carrière heeft de huidige Dr. John gefascineerd door de voodoo-cultuur in New Orleans.
Altamont Outdoor Concert
Altamont
Slechts vier maanden na Woodstock gehouden, zou het openluchtfestival van Altamont de Woodstock van het Westen zijn. Helaas markeerde geweld de gebeurtenis, waardoor de ontluikende openluchtmuziekscene werd onderdrukt.
