Meryl S. Kavanagh is een synthwave-producer uit de VS. Haar project Eyeshadow 2600 FM weerspiegelt haar fascinatie voor cyberpunkthema's en een passie voor de verbeeldingskracht, nostalgie en futurisme van de jaren 80. In een gemaild interview vertelde ze me over haar passie voor het maken van muziek, haar creatieve proces en waar ze de synthwave-scene heen ziet gaan.
KM: Hoe werd je passie voor het maken van muziek voor het eerst aangewakkerd?
Meryl S. Kavanagh: Het was eigenlijk al in 2015 en ik had er amper van gehoord, of wist niet wat synthwave en retrowave waren. Mijn enige referentie daarvoor was destijds het horen van iets uit de jaren tachtig in de film Drive, maar toen ontmoette ik iemand die een soort korte-termijnvriend werd in dit ding genaamd Second Life, en ze had een streamingstation dat ze ' d speelde in deze virtuele wereld en het was allemaal synthwave. Ik herinner me veel Megadrive, Power Glove, d.notive en ik zat daar dag in dag uit naar de dingen te luisteren tot het op een dag gewoon klikte. Ik wilde het halen, niet alleen ernaar luisteren. Dit komt van iemand die in mijn tienerjaren en jaren twintig super in metal was en niet één keer stopte en ging, "ik wou dat ik deze muziek kon maken". Om de een of andere reden hadden deze door de jaren tachtig geïnspireerde synths een heel ander effect en ik wist dat ik het moest doen, als dat logisch was.
KM: Wat zijn de factoren die je ertoe brengen synthwave / synth-gebaseerde muziek te maken?
MSK: Afgezien van de manier waarop ik het ontdekte, ben ik altijd nogal aangetrokken geweest door cyberpunkthema's en de verbeeldingskracht en nostalgie van de jaren tachtig, iets dat tegenwoordig heel moeilijk te verkrijgen is, en voor mij is dat slechts enkele van de coolste dingen. Zoals de jaren tachtig een heel speciale tijd voor creativiteit waren, denk ik, en niet alleen met muziek, maar ook in films en televisie en wat mensen dachten dat de toekomst zou zijn. En nu gaan we daar allemaal naar terug en ik vind het geweldig om er deel van uit te maken.
KM: Welke muzikale artiesten hebben jouw benadering van muziek geïnspireerd en beïnvloed?
MSK: Ik denk dat Perturbator, Megadrive, d.notive, Dance with the Dead, Powerglove en Dynatron (hoewel ik het gevoel heb dat ik ben beïnvloed door de hele scene en ik geniet regelmatig van het luisteren naar zoveel verschillende synthwave / retrowave artiesten). Dynatron heeft me echter vooral beïnvloed vanwege de grote, filmische sferen met ruimtethema in veel nummers daar, zoals Cosmo Black . Ik kon daar vijftig duizend keer zonder pauze naar luisteren.
KM: Vertel me meer over je nieuwste album ReKall . Wat waren de ideeën erachter en hoe heb je het gemaakt?
MSK: Ik probeerde al een tijdje een punt te bereiken waarop je echt zou kunnen noemen wat ik doe cyberpunk, in plaats van stints van retrowave en experimentele electro. Maar toen stelde ik voor dit album deze thema's van Cyberpunk 2077, Escape from New York, Total Recall een beetje voor, en ik ging all-in en hield dat beeld de hele tijd in mijn hoofd. Het kostte me ongeveer drie of vier maanden om alles in elkaar te zetten en af te ronden, maar wat daaruit is voortgekomen is waarschijnlijk, althans naar mijn mening (als dat telt), mijn beste werk tot nu toe.
KM: Hoe benader je het creëren van nieuwe muziek in het algemeen?
MSK: Voor mij gaat het meestal om late nachten, tonnen cafeïne en gewoon FL Studio openen en een aantal noten op een pianorol slaan totdat het misschien als iets klinkt, dan ontwerp ik een pad en een baslijn. Soms verandert het in iets als NightCity 2385, en soms wordt het een kwartier afgewerkt projectbestand op mijn harde schijf dat nooit ergens heen gaat. Het gebeurt ook op volledig willekeurige tijden. Ik zou hier een spel kunnen spelen, iets kunnen lezen of gewoon naar een show kunnen kijken en plotseling zal een uitbarsting van inspiratie me raken en als ik mijn DAW niet meteen open, en dan verlies ik het. Dat is eigenlijk hoe het elke keer gebeurt en daarom zijn mijn releases sporadisch.
KM: Wat zijn je toekomstplannen voor je muzikale inspanningen?
MSK: Uiteindelijk wil ik uitbreiden wat ik nog meer doe, want op dit moment beschouw ik mezelf of wat ik doe als vrij klein, dus uiteindelijk wil ik een volledige studio hebben, weet je, zoals toetsenborden of vijf laptops en twee pc's zoals, dat is een soort droom voor mij. Om omringd te zijn door al deze dingen, zodat ik voor altijd en altijd door kan gaan, ik denk niet dat ik ooit zal stoppen.
KM: Hoe denk je dat de synthwave-scene het de laatste tijd doet?
MSK: Ik denk eigenlijk dat de synthwave-scene waarschijnlijk een van de leukste is die ik heb gezien of in de buurt ben geweest. Ik bedoel, ik heb niet echt de kans gehad om rechtstreeks op een muziekmakende manier bij veel andere scènes betrokken te zijn, maar omdat ik ben wie ik ben en hoe ik door het leven ga, kunnen sommige mensen dit bekijken en zich afvragen of ik misschien problemen, maar ik heb het echt niet en doe het niet. De mensen in de synthwave-scene zijn enkele van de coolste mensen die ik heb leren kennen en ik heb geluk dat ik hier ben. Dat wil niet zeggen dat alles perfect is, maar je zou dat over elk aspect van muziek kunnen zeggen. Ook gezien het feit dat synthwave echt begint te stijgen, kan ik alleen maar zien dat het vanaf hier en verder beter wordt.
KM: Wat doe je om jezelf creatief nieuw leven in te blazen?
MSK: Soms raak ik een muur en niets dat ik doe, voelt alsof het is wat ik wil en het kan echt frustrerend worden, maar het zijn tijden zoals die waarin ik een stap terug moet doen en me gewoon op iets anders moet concentreren. Misschien een spel, misschien een film, en gewoon een dag, hooguit een paar dagen, een week ademen. Ik merk dat als ik nieuwe energie nodig heb, het het beste is om weg te gaan en terug te komen met frisse ogen en frisse oren en het gewoon opnieuw te proberen. Een beetje zoals hoe, als je worstelt met een baas in een videogame, je het altijd beter doet als je gewoon gaat slapen en het later doet (hoe ik elke baas in de Dark Souls-serie heb verslagen).
