JJ Mist is een in Nieuw-Zeeland gevestigde singer / songwriter met een passie voor het experimenteren met de muzikale geluiden en sfeer van de jaren '80. Ik sprak met haar over hoe ze muziek begon te maken, haar creatieve proces en waar ze haar carrière in de toekomst naartoe brengt.
Interview met JJ Mist
Karl Magi: Hoe ben je voor het eerst begonnen met muziek maken?
JJ Mist: Ik ben opgegroeid in een huis vol muziek. Mijn moeder is muzikant. Ze is zangeres en songwriter en ze zou in verschillende bands werken. Er zouden altijd bands komen om te spelen of ze zou gaan optreden. Ze was een werkende muzikant, dus ik ging met haar mee toen ik heel jong was. Ze zong wat country- en jazzmuziek en wat oude deuntjes uit de jaren '50 en '60. Ik heb altijd muziek gekend en het was altijd om me heen. Op vijf- of zesjarige leeftijd begon ik met het schrijven van mijn eigen liedjes. Ik begon te zingen en melodieën te verzinnen en daar begon het mee.
KM: Hoe ben je geïnteresseerd geraakt in het maken van op retro / synth gebaseerde muziek?
JJM: Ik wilde muziek maken die klonk alsof het uit de jaren 80 kwam, maar ik wist niet zeker wat synthwave of synthpop op dat moment was. Ik zocht Mitch Murder op en begon naar zijn muziek te luisteren. Ik was onder de indruk van de hoeveelheid moeite en details die hij erin stopte. Ik kwam bij de community in 2015 toen het groot was, maar niet zo groot als nu.
KM: Welke artiesten inspireren je muzikaal en waarom hebben ze dat gedaan?
JJM: Ik haal echt inspiratie uit artiesten als Madonna. Ik haal inspiratie uit Like a Prayer en True Blue. Ik laat me ook inspireren door te luisteren naar wat haar producenten deden, omdat ze er maar een deel van uitmaakte. Het was haar gezicht op de hoes, maar de producers zoals Patrick Leonard waren degenen die de muziek maakten. Haar vocale stijl en haar zang hebben me ook echt beïnvloed. Ze was vocaal niet perfect, maar ze had veel passie.
Ik ben ook een grote fan van Prince en zijn werk. Ik ben een grote fan van Sade omdat ze zo soepel is en ze jazzy klanken mixt met synth elementen. Ik ben dol op de zang van Pat Benatar en die van Tina Turner. Ik ben dol op Miami Sound Machine, The Jets en Depeche Mode voor de echte geluiden van de jaren 80.
Wat betreft mensen die momenteel in de scene zijn, ik graaf DATAStream echt.
KM: Vertel me over je creatieve proces als songwriter?
JJM: Op dit moment leer ik meer muziektheorie. Ik vind dat het de dingen een stuk eenvoudiger maakt als je je muziektheorie kent. Ik speelde het gewoon met liedjes, maar het zou me eeuwen kosten om het geluid te krijgen dat ik wilde. Het was alsof ik een wiskundige vergelijking probeerde te bedenken terwijl ik niet wist hoe ik de wiskunde moest doen. Nu ik meer over theorie leer, ga ik een album afmaken dat ik binnenkort hoop uit te brengen.
Nu zet ik graag wat systematischer muziek in elkaar dan vroeger, maar ik wil toch ruimte laten om te creëren en het ook te laten stromen. Die balans heb je nodig als je een liedje schrijft.
Soms schrijft een nummer zichzelf en soms moet je er veel moeite voor doen om het voor elkaar te krijgen. De single voor mijn album komt binnenkort uit en schreef eigenlijk zichzelf. Ik had enorm veel inspiratie, dus ik drong gewoon door en schreef een nummer. Het is heel eenvoudig, maar het is effectief.
KM: Vertel me meer over het album dat je gaat uitbrengen?
JJM: Dit album is een project waar ik al een paar jaar aan werk. Het heeft veel veranderingen ondergaan en er is veel tijd in gestoken. Ik ben erg enthousiast om het te delen. Het is een beetje anders dan wat er nu is. Aan het eind van de dag doe ik het omdat ik ervan geniet en ik zoiets wilde horen loslaten. Het is funky, vrolijk, jazzy en heeft ook een beetje synthwave. Er zijn veel pop-invloeden en ook wat groovy gitaarlicks.
KM: Waar wil je je muzikale carrière in de toekomst heen zien gaan?
JJM: Ik wil zoveel mogelijk muziek maken. Ik zou graag meer willen presteren omdat ik erg comfortabel ben met optreden en ik geniet ervan. Mijn favoriete dingen zijn het beginnen met het schrijven van een nummer en het uitvoeren van dat nummer, dus ik zou graag willen dat mijn carrière me naar plaatsen brengt waar ik kan optreden en waar mensen genieten van het soort muziek dat ik maak.
KM: Wat zijn je observaties over de synthwave / retrowave-scène?
JJM: Ik blijf meestal bij mezelf omdat ik het niet leuk vind om te veel beïnvloed te worden door iemand in de scene wat betreft het geluid van mijn muziek. Ik probeer zoveel mogelijk een authentiek, maar origineel geluid uit de jaren 80 te creëren, gezien de apparatuur die ik heb.
Ik denk dat de scène nu erg divers is geworden, wat zowel goed als slecht is. Hoe meer mensen er muziek maken, hoe groter de kans dat er niet zo gemakkelijk toegankelijke muziek van hoge kwaliteit is. Aan de andere kant begint de scène andere muziekstijlen te omvatten met sterkere New Wave-invloeden en meer italio discogeluiden.
KM: Hoe laad je je creatieve batterijen op?
JJM: Elke keer dat ik een nieuw nummer start, ben ik al opgeladen en klaar om te gaan. Het volgt waardoor ik niet opgewonden raak. Ik denk over dingen na omdat ik een zeer gedetailleerd persoon ben. Ik denk dat alles wat ik heb gedaan. Aan het eind van de dag moet ik er gewoon doorheen gaan en het afmaken. Als ik mix en muziek maak, neem ik graag een pauze en ga ik naar het strand of de natuur in. Het verfrist mijn geest omdat het volledig het tegenovergestelde is van de hele dag achter een computer zitten.
