ROCKA ROLLAS, "CELTIC KINGS" ALBUM RECENSIE

Rocka Rollas, "Celtic Kings" (2018)

Land: Zweden

Label: Stormspell Records

Stijl: Melodieuze snelheid / power metal

Aan alle goede dingen moet een einde komen, en helaas ook de Rocka Rollas, de epische power / speed metalband onder leiding van de Zweedse Cederick "Ced" Forsberg, de man van duizend metalbands. De Rocka Rollas hebben sinds hun oprichting tien jaar geleden vier studioalbums en een EP uitgebracht, maar Ced heeft aangekondigd dat hun vijfde en laatste volledige release, Celtic Kings uit 2018, hun zwanenzang zal zijn.

Cederick begon al in 2011 met het schrijven en demonstreren van materiaal voor Celtic Kings in stukjes en beetjes. Het grootste deel van dit album werd opgenomen in 2016, maar Ced zette het project op dat moment op het ijs vanwege de moeilijkheden om een stabiele band te behouden rij. Ced kondigde aan dat de schijf uiteindelijk zou worden afgemaakt en uitgebracht wanneer hij de juiste zanger kon vinden en ging verder met het werken aan albums voor zijn andere projecten zoals Cloven Altar en Blazon Stone. Toen hij besloot dat het tijd was om Celtic Kings te voltooien, bleek dat de meest geschikte zanger voor het album ... Cederick zelf was! Inderdaad, Ced neemt de microfoon over van Celtic Kings naast zijn gitaarspel, vergezeld door extra gitarist Emil Westin-Skogh (die sinds 2014 The Rock to Rolls Rocka Rollla is) en eenmans ritmesectie Rolvert Gunnarson op bas en drums. Het is altijd een spelbreker om te horen dat een goede band failliet gaat, maar na talloze spins van Celtic Kings, moet ik zeggen, ze gaan absoluut uit de top van hun spel!

"Celtic Kings" recensie

Als u bekend bent met het eerdere werk van de Rocka Rollas, kunt u er zeker van zijn dat ze geen sonische curveballen naar Celtic Kings gooien. Het zijn nog steeds hyperactieve, epische speed / power metal, die de beste stukjes vroege Blind Guardian en Walls of Jericho -era Helloween gebruiken, wat crunch toevoegen van Accept en Grave Digger en alles in een blender gooien. Dit is de eerste keer dat ik Cederick heb horen zingen en hoewel zijn hoge piepgeluid aanvankelijk ongemakkelijk klonk, merkte ik tegen de tijd dat hij het refrein van het eerste nummer bereikte ("The Price of Vengeance") me afvroeg waarom hij zo lang om naar de microfoon te gaan. De man heeft duidelijk pijpen! Tijdens de verzen deed zijn stemgeluid me denken aan de ruw-n-ready Jason McMaster (WatchTower, Dangerous Toys, Ignitor), maar als hij voor een van die kenmerkende oh-zo-power-metal hoge pieptonen gaat, kijk dan uit, hij blaast alles wat niet halverwege de kamer is vastgenageld. Ik heb sinds de hoogtijdagen van de late, grote Warrel Dane of Sanctuary en Nevermore dit soort helium niet meer horen schreeuwen. De stem van de man past als een gepantserde handschoen op deze ruwe en snelle speed metal. Kleur me onder de indruk!

Celtic Kings zit van begin tot eind vol met riff beladen oorsnoepjes. Amateur-luchtgitaristen worden gewaarschuwd, je loopt het risico een ernstig carpaaltunnelsyndroom op te lopen als je het gitaarwerk van 1000 MPH probeert bij te houden op nummers als 'From Blackened Skies' of 'Fallen Gods'.

Het middelpunt van het album is het titelnummer, een bijna veertien minuten durende epos met een groot aantal gastvocalisten, waaronder Markus Sanneford (Palantir), Erik Forsberg (Blazon Stone), Therese Thomsson (Sadauk) en Joe Liszt (Ancient Empire) ). Elk van deze zangers neemt een ander couplet van dit "Braveheart" -stijl oorlogsverhaal dat langzaam en humeurig begint en langzaam uitgroeit tot een overweldigend ontzagwekkend, explosief riff-fest. Deze track is het equivalent van Rocka Rollas van Iron Maiden's "Rime of the Ancient Mariner" of Helloween's "Halloween", en was duidelijk een liefdeswerk voor Ced, die moet hebben geprobeerd het ultieme Rocka Rollas-kenmerkende nummer te componeren. Missie volbracht!

Het album eindigt op een triomfantelijke toon met "Riding Wild", waarin Ced en zijn bedrijf het gaspedaal voor de laatste keer op de grond slaan, met volledig metalen teksten die Manowar trots zouden maken ("Out from the duisternis van monotoon werk en de gangen van de speed metal wereld in! ")

... en daarmee komt het Rocka Rollas-verhaal ten einde, met Ced en zijn bedrijf hoog in de lucht terwijl ze door het power metal Walhalla wandelen, hun zwaarden glad van het bloed van hun vijanden. Heil en dood!

Samenvattend

Het is duidelijk dat Celtic Kings het geschiedenisboek over speed metal niet herschrijft, maar het is weer een sterke release van de verbazingwekkend productieve Cederick. Het is jammer dat er in de toekomst geen Rocka Rollas-materiaal meer zal zijn, maar tegelijkertijd is het geruststellend om te weten dat Ced een aantal andere bands / projecten in de pijplijn heeft, dus hij zal niet snel weggaan . Zijn door Running Wild geïnspireerde piraten-metalact Blazon Stone zal in de zomer van 2018 hun allereerste live concert optreden op het Duitse Headbangers Open Air Festival, en het debuutalbum van zijn Runelord-project met zanger Georgi Peychev (van Bulgaarse thrashers The Outer Limits) zouden moeten worden uitgebracht door Stormspell Records rond dezelfde tijd als Celtic Kings .

Maar voorlopig moeten we onze bolletjes bier hoog in de lucht heffen en op het einde van de Rocka Rollas roosteren. Hoorns en hagel, mogen ze RIP, zolang speed metal leeft!