Nog een eenvoudig klassiek gitaarstuk van de 19e-eeuwse gitaarvirtuoos, Mauro Giuliani, om uit de groeiende collectie klassieke en vingerstijl-gitaararrangementen te proberen die ik online heb gepost. Zoals gewoonlijk kun je de gitaar tabulatuur of standaardnotatie lezen terwijl je luistert naar een door software gegenereerde versie van de muziek in de videocapsule. Bekijk het op volledig scherm (1080HD-kwaliteit indien mogelijk) om een onduidelijk beeld te voorkomen.
Je kunt ook de identieke versie onder de video lezen. Dat is de versie die je nodig hebt om te leren hoe je dit stuk moet spelen omdat het statisch is op de pagina (in tegenstelling tot de video, die met de muziek regel voor regel verandert). Als iets onduidelijk of te klein is om comfortabel in het scherm te zien, klik dan op de notenbalk of het tabblad om het te vergroten in de HubPages Gallery.
Giuliani-studie in G opus 50 nr.4
Speeltips voor leerlingen
Dit is een eenvoudig genoeg stuk. De enige uitdaging (voor sommigen) zit in de constante bas-arpeggio (gespeeld met je duim) die het hele stuk doorgaat. Als je al vaardigheid in die techniek hebt door het spelen van vergelijkbare klassieke stukken of fingerstyle-begeleidingen, dan ben je klaar om te gaan. Zo niet, breng dan wat tijd door met het spelen van de basarpeggio's zonder de melodienoten. Train uw duim om een onafhankelijk en constant vloeiend ritme te houden totdat u een punt bereikt waar u melodienoten kunt inbrengen zonder dat ze de stroom van de bas-arpeggio onderbreken.
Er zijn geen herhalingen: het is gewoon een rechttoe rechtaan stuk gebaseerd op een heel eenvoudige melodie over drie arpeggio-akkoorden.
Vingerzetting
Zie de tabel hiernaast als u niet bekend bent met vingerlabels voor klassieke gitaar.
De bas-arpeggio wordt overal met uw duim (p) gespeeld en ik heb aan het begin een voorgestelde vingerzetting voor de hand toegevoegd om u een typisch patroon te laten zien dat voorkomt dat u dezelfde vinger twee keer achter elkaar gebruikt op de melodietonen. Probeer de melodie te benadrukken zodat deze duidelijk te horen is boven de arpeggio's die eronder plaatsvinden.
Ik heb de voorgestelde vingerzetting (cijfers) op een paar plaatsen opgenomen, maar kies je eigen vingerzetting als je een manier vindt die beter bij je hand past.
| Schaalgraad | Akkoorden | Akkoordtonen |
|---|---|---|
| Ik - Tonic | G groot | GBD |
| IV - Subdominant | C groot | CiTG |
| V (V7) - Dominant | D groot (D7) | DF # A (C) |
Sleutel en akkoorden
De toonsoort is overal G majeur en er zijn slechts drie akkoorden, namelijk G majeur, C majeur en D majeur (soms gewijzigd in D7). Aangezien hun wortels overeenkomen met de 1e, 4e en 5e noot van de G majeur toonladder, staan deze bekend als de primaire akkoorden in de toonsoort G majeur. De primaire akkoorden van elke toets, of het nu een majeur of mineur is, zijn gebouwd op dezelfde graden van de 1e, 4e en 5e schaal - vaak geschreven in Romeinse cijfers als I, IV en V in majeur-toonsoorten en i, iv & V in mineur-toonsoorten. (Kleine letters worden gebruikt als de akkoorden klein of verminderd zijn, zoals het geval zou zijn als de toonsoort G klein was in plaats van G groot).
G majeur is het TONIC of 'thuis'-akkoord, D majeur (of D7) is het DOMINANT-akkoord dat naar het tonische akkoord G majeur leidt, vooral de D7 die verschijnt als het op één na laatste akkoord dat sterk leidt naar het laatste tonische akkoord, G majoor. Het akkoord, C majeur (de SUBDOMINANT genoemd) heeft geen belangrijke rol in vergelijking met de andere twee in dit stuk, maar biedt overal waar het verschijnt een mooi maar kort tooncontrast.
Als je hulp nodig hebt bij het identificeren van de akkoorden die in het arpeggio worden gespeeld, kijk dan naar de basnoot. Als G de laagste noot is, is het een G-majeurakkoord in grondtoonpositie. Soms komt het voor bij de eerste inversie, dat wil zeggen met B in de bas. De D- en D7-akkoorden bevinden zich meestal in de eerste inversie met F # in de bas. Dus waar je F # ook ziet, dat is D majeur (of D7 als het de noot C bevat). C majeur is het minst gebruikte akkoord en staat altijd in grondtoon in dit stuk, wat betekent dat de basnoot C is.
Mauro Giuliani
De Italiaanse gitaarvirtuoos en componist Mauro Giuliani (1781 - 1829) is een belangrijke naam in de wereld van de klassieke gitaarmuziek. Naast optreden en componeren had hij ook gitaarstudenten en schreef hij veel gitaarstudies en diverse eenvoudige stukken zoals deze met zijn studenten in gedachten. Daarom zijn ze tegenwoordig nog steeds zo populair onder studenten van klassieke gitaar. Je kunt meer lezen over het leven en de muzikale output van Mauro Giuliani op Wikipedia.
Credits
De muziek is gecomponeerd door Mauro Giuliani (1781 - 1829) en bevindt zich in het publieke domein.
De partituur, audiotrack en afbeeldingen zijn van chasmac.
