Jazzgitaar Comping
Ik heb dit stuk gerangschikt in de vorm van een comping chart. Comping betekent simpelweg ritmebegeleiding spelen, in tegenstelling tot melodie. Jazzgitaristen spelen achter vocalisten of andere lead-instrumenten. Meestal voegen spelers passerende tonen toe tussen de akkoorden om een lopende baslijn te maken, die op de lagere snaren wordt gespeeld.
Deze transcriptie wordt vingerstijl gespeeld. Gebruik de duim voor de basnoten en de wijs-, middel- en ringvinger voor de bovenste delen van het akkoord.
Akkoorddiagram
Intro
Maatregel één:
- Speel de B ♭ met de duim en de hogere noot van het akkoord met de drie vingers.
- Pluk opnieuw de B ♭, ga naar de B natural terwijl u de Bdim instelt en pluk die noten met de wijs-, middel- en ringvinger.
Maatregel twee:
- Speel de Cm7 met de combinatie van vier vingers.
- Ga met de duim naar de vulling van de basnoot (C, E ♭ en E natuurlijk).
- Speel de F7-noten helemaal met de duim, wijs-, middel- en ringvinger.
Maatregelen drie en vier:
- Speel de B ♭, Bdim en Cm7 op dezelfde manier als de vorige Cm7 en F7.
- Gebruik de duim voor de drie noten (C, B ♭ en G), voordat je de F7 opnieuw tokkelt.
Eerste vers
Speel het eerste couplet op dezelfde manier als het intro, met dezelfde configuratie van duim, wijs-, middel- en ringvinger.
Maatregel vijf:
- In beats drie en vier is B ♭ Maj7 vervangen door het normale B ♭ Maj-akkoord. Dit is een veel voorkomende jazzvervanging.
- De tweede helft van tel vier is de noot A die naar de noot G leidt, gevolgd door het volledige G7-akkoord. Deze twee noten zijn toonladders van de B ♭ majeur toonladder.
- De meeste baslijnen in deze speelstijl zijn schaalnoten of chromatische runs, vergelijkbaar met wat een echte bassist zou doen.
Maatregel zes:
- De G♯dim dient als een passerend akkoord dat in de volgende maat de Cm ingaat.
- Dit is de normale rol van verminderde akkoorden, een soort bruggeluid dat overgaat van het ene akkoord naar het andere.
Maatregelen zeven en acht:
- Dit zijn arpeggio-akkoorden die aflopen van Cm, CmMaj7, Cm7 tot Cm6.
- Dit is een veel voorkomend geluid dat in veel melodieën voorkomt.
Maatregel negen:
- Dit gaat over in twee soorten van een dominant septiemakkoord, F7 en F7sus4.
Maatregel tien:
- Beats drie en vier zijn een F7-triton.
- Elke noot in een triton is drie hele stappen (twee frets), weg van de vorige.
Maatregelen elf en twaalf:
- Deze dienen als ommekeer en zijn gewoon een herhaling van de eerste twee maten van de intro.
- Heel vaak in jazz en blues kunnen turnarounds-intro's en -uitgangen elkaar vervangen.
Tweede vers
Maatregelen dertien tot achttien:
- Het tweede couplet is een exacte herhaling van het eerste couplet.
Maatregel negentien:
- De beweging is van het 'één'-akkoord, het B ♭ Maj naar het' vier 'akkoord, de E ♭ 9.
- De basnoten tussen deze akkoorden zijn, B ♭, C en D. Dit zijn schaaltonen van de B ♭ majeur toonladder.
- Dit is een veelgebruikte nootcombinatie om het ene en het vier akkoord te overbruggen.
- Als je uit de E ♭ 9 komt, wordt het patroon omgekeerd en gaat het terug naar de B ♭.
Maatregel twintig:
- Er is een B ♭ Major triade. B ♭, D en F, het een, derde en vijfde van het akkoord.
- De maat wordt afgesloten met twee typen van het dominante akkoord, B ♭ 7 en B ♭ 13.
- Een andere veel gebruikte voortgang om bij het 'vier'-akkoord te komen, is E ♭, waarmee de brug begint.
- Andere voorbeelden van de akkoordbeweging zijn te vinden in "Sleepwalk" en "Unchained Melody".
Brug
Maatregelen eenentwintig en tweeëntwintig:
- E ♭ Maj7 en E ♭ 6 zijn vervangen door het normale E ♭ Major-akkoord.
Maatregel Drieëntwintig:
- Een andere B ♭ majeur-reeks leidt naar de eerste tel.
Maatregel vijfentwintig:
- Opnieuw dienen de B ♭ 7 en B ♭ 13 als overgangsakkoorden in deze maat.
- Dit keer is de beweging niet naar het vier akkoord (E ♭), maar naar een dominante zevende versie van het twee akkoord, C7.
- De normale vorm van het twee akkoord in B ♭ Major is Cm7.
Maatregel zesentwintig:
- Gm7 is vervangen door het normale C7-akkoord.
- Dit is een zeer populaire vervanging voor een dominant septiemakkoord. Om het akkoord te vinden, telt u vijf schaalstappen vanaf de wortel van de C7.
- De schaalvolgorde is C, D, E, F en G.
- Het mineur septiemakkoord is gebaseerd op de kwint van de dominante septiem.
- Speel Gm7, Gm6, Gm13 of een andere ongewijzigde vorm van het Gm-akkoord als vervanging.
- Er loopt een semi-chromatische afdaling terug naar de C13.
Maatregelen zevenentwintig en achtentwintig:
- Deze maatregelen werken als een ommekeer en leiden terug naar het tonische akkoord van B ♭. Er is een chromatische sequentie van twee noten die naar de Cm7 en F7 leidt, gevolgd door een enkele chromatische toon die terugkeert naar de F7-triton.
Refrein
Maatregelen Negenentwintig tot Tweeëndertig:
- Dit zijn een exacte herhaling van de eerste vier maten van elk vers, met uitzondering van de laatste twee noten van maat tweeëndertig.
Maatregel Drieëndertig:
- De akkoorden dalen van de E ♭ Maj7 naar de B ♭ Maj.
- E ♭ Maj7, Dm7, Cm7 en B ♭ Maj zijn de 'één, twee, drie en vier' akkoorden in de toonsoort van Bb Major in omgekeerde volgorde.
Maatregel vierendertig:
- Er is een chromatische run naar de Cm7.
Maatregel vijfendertig:
- Er is nog een chromatische run naar de F7 en een toonschaal loopt terug naar de B ♭.
- Het F♯Major-akkoord aan het einde van deze sectie zet de modulatie op die in het volgende deel plaatsvindt. Dit is een belangrijke verandering binnen het nummer.
- Het volgende couplet gaat een halve stap omhoog (een fret) naar de toonsoort B majeur.
Modulatie
Dit is het refrein, een halve stap omhoog in B Major. Alle akkoorden, melodielijn, baslijn - alles - moeten deze verandering aanbrengen. Veel oude standaarden en zelfs sommige rock- en popsongs maken gebruik van modulatie. Luister naar de "Hole In The World" van de Eagles. Don Henley zingt "kick it up" voor de modulatie. Het is erg dramatisch en niet altijd beperkt tot een halve stap.
Maatregel zestig:
- Dit is een herhaling van de eerste maat van het nummer in de nieuwe toonsoort.
Maatregel eenenzestig:
- Dit dient als einde, het oplossen naar de tonica (B majeur).
- Als dit een intro of ommekeer was, zou het moment normaal gesproken het vijfakkoord zijn.
Vanaf het begin
Dit is het volledige arrangement uitgevoerd met een achtergrondtrack. Er is een extra brug en koor aan het einde, in de toonsoort B Major.