De top 20 beste covernummers aller tijden

Ik ben altijd een fan geweest van remakes, dus besloot ik dit feit te vieren door mijn top 20 favoriete covernummers te plaatsen.

Wat bepaalt een goede cover? Sommigen geven de voorkeur aan omslagen die dicht bij de originelen blijven, anderen geven de voorkeur aan een radicale bewerking. Voor mij hoeft de bewerking niet per se radicaal te zijn, maar de artiesten moeten een manier vinden om er hun eigen stempel op te drukken. Als de omslag te trouw is aan het origineel, wordt deze zinloos. Maar als ze hun handtekening erop zetten (zelfs als het subtiel wordt gedaan), hebben ze een muziekstuk gemaakt dat nu op zichzelf kan staan.

Laat het me gerust weten in de comments als je denkt dat ik een omslag heb weggelaten waarvan je denkt dat die op de lijst had moeten staan.

Beste covernummers aller tijden

20. Nick Cave & The Bad Seeds - "In the Ghetto" (Elvis Presley Cover)

Album: From Her to Eternity

Jaar: 1984

Mac Davis schreef het nummer en het werd een comeback-hit voor Elvis in 1969. De Bad Seeds-versie werd uitgebracht als hun debuutsingle in 1984. Het werd later opgenomen in de cd-heruitgaven van hun album From Her to Eternity uit 1984 . Nick Cave mist misschien de vocale poetsbeurt van Elvis, maar wat hij mist in poetsmiddel, maakt hij met overtuiging en passie goed. Ik hou van de dramatische opbouw van het nummer. Cave's versie heeft de juiste somberheid.

19. Ike & Tina Turner— "Proud Mary" (Creedence Clearwater Revival Cover)

Album: Workin 'Together

Jaar: 1971

Ike & Tina's remake van CCR's klassieker was van hun album uit 1971, Workin 'Together. Zoals Tina in de intro vermeldt, beginnen ze 'lekker makkelijk', maar eindigen ze ' lekker ruig'. De langzame opbouw aan het begin verandert in een leuk en funky deuntje. Dit maakt deel uit van wat dit nummer zo speciaal maakt.

18. Tori Amos - "Ruikt naar Teen Spirit" (Nirvana Cover)

Album: Crucify

Jaar: 1992

Tori Amos 'radicale bewerking van Nirvana's bekendste nummer was een b-kant van haar Crucify EP uit 1992. Tori Amos veranderde het grunge-rocklied in een langzame pianoballad was een gewaagde zet, maar ze haalt het er goed uit. Hoewel de bewerking drastisch was, kun je zien dat het met alle respect is gedaan. Het is stilistisch anders, maar op emotioneel niveau behoudt de versie van Amos de geest van het origineel.

Volgens Courtney Love hield Kurt Cobain van Tori's versie en ze zouden er langzaam op dansen.

17. Alanis Morissette - "My Humps" (Black Eyed Peas Cover)

Album: N / A (Gedaan als een grap van April Fools 'Day)

Jaar: 2007

Alanis 'cover van "My Humps" van Black Eyed Peas werd op 1 april 2007 op haar website geplaatst als een grap van de April Fools' Day. Ze plaatste de videoparodie op 2 april op YouTube. Alanis 'vertraagde pianoversie, samen met haar opzettelijke uitspraak, werpt een schijnwerper op hoe belachelijk de originele teksten waren.

16. Sonic Youth - "Superstar" (Delaney & Bonnie Cover)

Album: If I Were a Carpenter

Jaar: 1994

Sonic Youth's versie van Superstar verscheen op het compilatie tribute album uit 1994 If I Were a Carpenter . Hoewel de hit van The Carpenters uit 1971 de bekendste versie van het nummer was, hebben Delaney & Bonnie het in 1969 oorspronkelijk opgenomen onder de naam "Groupie (Superstar)". Zoals de titel al aangeeft ging het lied over een groupie.

Het nummer is een beetje een moderne standaard geworden, maar de versie van Sonic Youth valt op als mijn persoonlijke favoriet. Ik hou van de atmosferische ruimtelijkheid ervan. Ze vinden de juiste balans tussen respect voor de versie van The Carpenters zonder het experimentele karakter van Sonic Youth in gevaar te brengen. Ook al lijkt het een vreemde match, toch noemt de band The Carpenters een grote invloed. Helaas wordt Richard Carpenter geciteerd dat hij "niet geeft om" de versie van Superstar van de Sonic Youth.

15. The Staple Singers - "The Weight" (Cover van de band)

Album: Soul Folk in Action

Jaar: 1968

De op gospel geïnspireerde cover van Staple Singers van de klassieker van The Band is van hun album Soul Folk in Action uit 1968. Net als de originele versie van The Band, bevat het nummer onberispelijke vocale harmonieën, maar de vrouwelijke en mannelijke harmonisatie voegt een andere dynamiek toe. Je kunt ook de soulfulness van de stem van Mavis Staple niet verslaan.

Ook als een opmerking, mijn favoriete versie van dit nummer is die van The Staple Singers met The Band voor de concertfilm The Last Waltz uit 1978. Maar omdat ze optraden met de originele artiest, vond ik die versie geen echte cover.

14. The White Stripes— "Jolene" (Dolly Parton Cover)

Album: Hallo operator

Jaar: 2000

Deze vertolking van de countryklassieker van Dolly Parton is van de live-dvd Under Blackpool Lights . Deze live-versie werd uitgebracht als single in 2004. Ze namen ook een studioversie op in 2000, die verscheen als de b-kant van hun single "Hello Operator" uit 2000. Beide versies van The White Stripes zijn behoorlijk spectaculair, maar ik geef de voorkeur aan de emotionele intensiteit van deze live versie. Het is een stuk rauwer, maar dat maakt deel uit van de aantrekkingskracht. Jack White stort gewoon zijn hele hart in en doet er alles aan.

13. Björk - "It's oh so Quiet" (Betty Hutton Cover)

Album: Bericht

Jaar: 1995

Betty Hutton's versie werd in 1951 opgenomen als de b-kant van haar single "Murder, He Says." Hutton's versie was technisch gezien een cover van een Duits deuntje dat Horst Winter in 1948 opnam, "Und Jetzt Ist es Still." Maar Hutton's versie bevatte verschillende teksten die in het Engels waren geschreven.

Björk's versie is van haar album uit 1995, Post . Ik hou van alle tempowisselingen in het nummer. Het begint allemaal langzaam ("oh zo stil"), dan wordt het allemaal gek en wordt het weer langzaam. Het is gewoon een heel leuk en pakkend nummer dat me elke keer dat ik het hoor duizelig maakt.

12. The Neville Brothers - "God aan onze kant" (Bob Dylan Cover)

Album: Yellow Moon

Jaar: 1989

De remake van de Neville Brothers van de Bob Dylan-klassieker is van hun album uit 1989, Yellow Moon . De soulvolle en treurige stem van Aaron Neville voegt een andere dynamiek toe aan de originele versie van Dylan. Ik kan niet naar dit nummer luisteren zonder kippenvel te krijgen.

11. Joe Cocker - "Met een beetje hulp van mijn vrienden" (Cover van The Beatles)

Album: Met een beetje hulp van mijn vrienden

Jaar: 1969

Cocker's radicale herwerking van The Beatles-melodie was het titelloze nummer van zijn debuutalbum uit 1969. Het is een bijna onmogelijke prestatie om een ​​Beatles-nummer te coveren en het beter te doen. Maar Cocker schaalt die verheven hoogten. Je kunt zijn krachtige en soulvolle vocale rasp niet ontkennen. Het hielp ook dat een strakke begeleidingsband, waaronder Jimmy Page op gitaar, hem steunde. Dit nummer heeft een onmiskenbare emotionele klap.

10. Big Brother and the Holding Company - "Piece of My Heart" (Cover van Erma Franklin)

Album: Cheap Thrills

Jaar: 1968

Erma Franklin (Aretha's oudere zus) nam dit nummer oorspronkelijk op in 1967. Net als haar zus was ze een soulvolle vocale krachtpatser, maar helaas vloog ze onder de radar.

Big Brother en de Holding Company namen hun versie op voor hun album uit 1968, Cheap Thrills . Natuurlijk heeft Big Brother de vocale krachtpatser die Janis Joplin was. Joplin verscheurt het nummer totaal uit elkaar. Je voelt de rauwe emotie; je krijgt rillingen over je rug terwijl ze de pijn wegschreeuwt.

9. Patti Smith - "Gloria" (Cover of Them)

Album: Horses

Jaar: 1975

Even als een opmerking, de openingsregels van Patti Smith's radicale herwerking van Them's "Gloria" ("Jezus stierf voor iemands zonden maar niet de mijne") was een fragment uit een eerder gedicht dat ze schreef. Dit was het perfecte onderdeel van het nummer. Patti Smith's heruitvinding van Gloria is net zo emotioneel intens. De impact ervan is moeilijk te ontkennen.

Gloria was het openingsnummer van Smiths invloedrijke debuutalbum Horses uit 1975. Er is een reden waarom ze vaak de 'meter van punk' wordt genoemd. Dit nummer en dat album hielpen haar erfenis te vestigen.

8. Cowboy Junkies - "Sweet Jane" (The Velvet Underground Cover)

Album: The Trinity Session

Jaar: 1988

The Cowboy Junkies herwerking van het Lou Reed-geschreven deuntje (oorspronkelijk opgenomen door zijn band The Velvet Underground) was van het Junkies 'landmark-album uit 1988, The Trinity Session. De versie van "Sweet Jane" van de Junkies kreeg ook bekendheid toen het werd gebruikt voor de soundtrack van de film Natural Born Killers uit 1994. Ik ben dol op het weelderige, relaxte muzikale arrangement samen met Margo Timmins prachtige, etherische zang.

Lou Reed was ook een fan van de Junkies-versie en noemde het " de beste en meest authentieke versie die ik ooit heb gehoord".

7. Sinéad O'Connor - "Niets is te vergelijken met 2 U" (Cover of The Family)

Album: Ik wil niet wat ik niet heb

Jaar: 1990

Prince schreef de originele versie voor zijn zijproject The Family. De originele versie verscheen op The Family's titelloze album uit 1985. De meer bekende coverversie van O'Conner verscheen op haar klassieke album uit 1990, I Do Not Want What I Haven't Got. De Family-versie bevatte lite funk en het klinkt een beetje gedateerd. O'Conner's remake is muzikaal weelderiger en je kunt niet tegenspreken met haar emotionele vocale prestaties. Er is een zekere vocale kwetsbaarheid voor het nummer dat echt mooi is.

6. Aretha Franklin - "Respect" (Otis Redding Cover)

Album: I Never Loved a Man the Way I Love You

Jaar: 1967

De versie van Otis werd in 1965 als single uitgebracht. De versie van Aretha werd in 1967 uitgebracht en het werd zo'n iconische hit dat velen vergeten dat het een cover is. Het is moeilijk om Aretha's versie te overtreffen. Twee opmerkelijke veranderingen die aan Aretha's versie zijn toegevoegd, zijn het gedenkwaardige refrein "RESPECT" en de achtergrondzangers die zingen "Sock it to me, sock it for me, sock it to me ..." Ook door een paar kleine lyrische veranderingen, Aretha veranderde dit lied in een empowerment anthem. Ook al kan het worden beschouwd als een anthem voor vrouwelijke empowerment, wie wil er geen respect? Het is moeilijk om niet opgepompt te worden en mee te zingen als je Aretha's versie hoort.

5. De Jimi Hendrix-ervaring - "De hele wachttoren" (Bob Dylan Cover)

Album: Electric Ladyland

Jaar: 1968

Dit is een perfect voorbeeld van wat het betekent om een ​​nummer opnieuw te maken. Jimi Hendrix heeft dit nummer dat oorspronkelijk op het album van Bob Dylan uit 1967 verscheen, John Wesley Harding, niet opnieuw gemaakt, maar hij claimde het eigendom ervan. Bob Dylan zei zelf over Jimi's versie van Watchtower: "Ik vond dit verslag van Jimi Hendrix leuk en sinds zijn dood doe ik het zo ... Vreemd hoe ik het, als ik het zing, altijd voel als een eerbetoon aan hem in een of andere manier. "

Jimi was in staat om het nummer radicaal te reconstrueren met respect voor de integriteit ervan. Het was een echt geniaal werk.

4. Jeff Buckley - "Hallelujah" (Leonard Cohen Cover)

Album: Grace

Jaar: 1994

Jeff Buckley's vertolking van de hedendaagse standaard van Leonard Cohen verscheen op zijn album Grace uit 1994. Opgemerkt moet worden dat de regeling voor Buckley's cover gebaseerd was op John Cale's versie uit 1991. Om deze lijst minder voorspelbaar te maken, overwoog ik in plaats daarvan Cale's versie voor deze lijst te gebruiken. Het is echt een geweldige versie en een van de weinige essentiële versies van dit nummer. Maar ik kon Buckley's versie niet uitsluiten. Zijn zang is zo voortreffelijk. Je kunt het verdriet en de pijn voelen, maar er is ook een algemeen gevoel van schoonheid.

Cohen's versie verscheen op zijn album uit 1984, Various Positions . Aanvankelijk werden zowel het album als het nummer enigszins over het hoofd gezien. Maar na de coverversies van Cale en Buckley werd het nummer een moderne standaard. Nadat Jeff Buckley de perfecte versie van het nummer had opgenomen, had er een wet moeten zijn op dit nummer (hoewel er een paar stevige covers waren, waren de meeste niet nodig). De versie van Jeff Buckley is een heilig relikwie geworden. Het is jammer dat de afgelopen jaren dat heilige relikwie is ontlast door talloze deelnemers aan de realityshow (en Bon Jovi).

3. Nirvana - "Waar heb je gisteravond geslapen" (Cover of Lead Belly)

Album: MTV Unplugged in New York

Jaar: 1994

Even als een opmerking, ik noemde dit als een Lead Belly-cover omdat Nirvana hun cover baseerde op de afspraak van Lead Belly. Dat gezegd hebbende, het nummer is een traditioneel volksliedje, dat ook de titels "In the Pines" en "Black Girl" (of "Black Gal") draagt. Ik was aan het discussiëren of ik dit wel of niet zou opnemen, omdat ik traditionele deuntjes voor mijn lijst vermeed. Ik deed dit omdat er geen originele versie bekend is, en het zou mijn werk een stuk moeilijker maken om de lijst te beperken tot 20 nummers, maar ik koos ervoor om een ​​uitzondering te maken met dit nummer.

Deze versie is in 1993 opgenomen voor MTV Unplugged . Het werd uitgebracht na de dood van Kurt Cobain op het album MTV Unplugged uit 1994 in New York. Hoewel dit nummer akoestisch was, was het een van de zwaarste en emotioneel meest intense dingen die Cobain ooit heeft gedaan. Je kon de rauwe emotie voelen. MTV-producenten wilden dat Nirvana een toegift zou doen, maar Kurt wist dat hij op geen enkele manier die prestatie kon overtreffen. Ik krijg nog steeds kippenvel elke keer dat ik dit nummer hoor.

2. Gladys Night & the Pips - "Midnight Train to Georgia" (Cover van Jim Weatherly)

Album: Verbeelding

Jaar: 1973

Dit nummer is altijd een favoriet van mij geweest, maar tot voor kort besefte ik niet dat het een covernummer was. Het was oorspronkelijk geschreven en opgenomen als countrynummer door Jim Weatherly onder de titel "Midnight Plane to Houston". Kort nadat Weatherly het had opgenomen, werd het nummer naar producer Sonny Limbo gestuurd, die toestemming vroeg om de titel te wijzigen in "Midnight Train to Georgia". Vervolgens liet hij Cissy Houston (de moeder van Whitney Houston) het nummer opnemen.

Kort nadat Houston een kleine hit had in de R & B-hitlijsten, namen Gladys Night & the Pips hun versie op in 1973, die nummer 1 werd in de VS in zowel de Billboard Hot 100 als de R & B-hitlijsten. Het werd een van de kenmerkende nummers van Night. De versie van Night was gebaseerd op de versies van Houston, maar was meer op groove gericht dan de versie van Houston, die langzamer was. Maar de onweerstaanbare groove neemt de emotionele klap van de zang van "Empress" Gladys niet weg.

1. Johnny Cash - "Hurt" (Nine Inch Nails Cover)

Album: American IV: The Man Comes Around

Jaar: 2002

Om te voorkomen dat deze lijst te voorspelbaar werd, was ik bij het samenstellen van deze lijst aan het debatteren over het selecteren van een andere cover van Johnny Cash. Er zou geen tekort zijn aan liedjes om uit te kiezen. Johnny Cash was een onberispelijke tolk van andermans materiaal. Hij kon zijn eigen unieke stempel drukken op elk nummer dat hij behandelde. Dat gezegd hebbende, er was geen enkele manier om dit nummer uit te sluiten, en ik had dit nummer 1 op geen enkele manier kunnen rangschikken.

Wat dit nummer betreft, verscheen het origineel op het album van Nine Inch Nails uit 1994, The Downward Spiral . In mijn jeugd resoneerde zowel het album van NIN als het nummer "Hurt" bij mij. Ik had problemen met woede en depressie en ik kon me verhouden tot de gevoelens in de teksten. Ook al ben ik nog nooit op het punt van zelfverminking geweest, de muziek waarnaar ik luisterde, was als het geven van een chocoladereep aan een diabetespatiënt. Er was een periode dat ik niet kon luisteren naar The Downward Spiral en het nummer 'Hurt'. Maar nu ik een relatief goed aangepaste volwassene ben, kon ik muziek opnieuw bezoeken waar ik in mijn jeugd naar had geluisterd. Het heeft niet dezelfde invloed op mij. Het is in ieder geval een herinnering aan hoe ver ik ben gekomen.

De versie van Cash verscheen op zijn album uit 2002, American IV: The Man Comes Around . De versie van Cash heeft me op een heel ander niveau beïnvloed. In plaats van te gaan over zelfverminking, gaat het om zelfreflectie. Het gaat erom terug te kijken op je fouten uit het verleden. Je kunt zien waarom het nummer resoneerde met Cash en het sprak me persoonlijk aan.

De versie van Cash is een ander voorbeeld van een artiest die niet alleen een nummer behandelt, maar ook het eigendom ervan claimt. Trent Reznor heeft zelf de volgende verklaring afgelegd over de versie van Cash: ' De video erin, en wauw ... Tranen wellen, zwijgen, kippenvel ... Wauw. [Ik had het gevoel] Ik verloor net mijn vriendin, want dat lied is niet' De mijne niet meer ... Het deed me echt nadenken over hoe krachtig muziek is als medium en kunstvorm. Ik schreef wat woorden en muziek in mijn slaapkamer als een manier om gezond te blijven, over een sombere en wanhopige plek waar ik me bevond, helemaal geïsoleerd en alleen. [Op de een of andere manier] wordt het opnieuw geïnterpreteerd door een muzieklegende uit een radicaal ander tijdperk / genre en behoudt het nog steeds oprechtheid en betekenis - anders, maar net zo puur. "

Een lach nodig na het luisteren naar "Hurt?"

Deze video is belachelijk, maar absoluut het bekijken waard! De onderstaande video is van mij die opzettelijk een slechte imitatie doet van Bob Dylan die Justin Bieber's "Baby" zingt. Dit is niet een van de beste 20 covers aller tijden.

"Baby" - Justin Bieber tegen Bob Dylan