De vioolleringen van DC Dounis

De dokter

Demetrius Constantine Dounis was een invloedrijke Griekse vioolpedagoog van de twintigste eeuw. Zijn verhandelingen over viooltechniek bestrijken veel gebieden, maar hij stond vooral bekend om zijn benadering van de juiste ergonomie van het vioolspel, evenals de ontwikkeling van spierkracht en flexibiliteit in verschillende delen van de hand.

Opgeleid in Wenen bij František Ondříček, schreef Dounis zich later in als medisch student aan de Universiteit van Wenen. Zijn enthousiasme voor de fysieke aspecten van vioolspelen kan zijn oorsprong vinden in zijn medische studies. Hij werkte als professor viool aan het Salonika Conservatorium in Griekenland voordat hij naar Engeland en vervolgens naar de Verenigde Staten verhuisde.

De volgende discussies bevatten geparafraseerde voorwoorden uit elk van de publicaties van Dounis.

The Artist's Technique of Violin Playing, Op.12

Dit boek is verdeeld in twee delen. Deel één richt zich op de linkerhand, terwijl deel twee de boog bespreekt. Het is een van zijn meest uitgebreide publicaties. Het eerste deel omvat zeven subonderwerpen, waaronder verschuiving, verticale en horizontale bewegingen van de vingers, toonladders, dubbele stops, akkoorden met drie / vier noten, harmonischen en pizzicato. Voor elk subonderwerp werden uitleg en instructies gegeven, samen met een lijst met oefeningen die het hele bereik van de viool bestrijken. Het doel van deze werken is volgens Dounis om alle technische problemen zo snel mogelijk op te lossen.

In deel twee vereenvoudigde Dounis het hele scala aan buigtechnieken in twee: de Simple Détaché en de Accentuated Détaché. Dounis zorgde voor een "Genealogisch beeld van boogstreken", waarin wordt uitgelegd hoe Martelé en Spiccato bijvoorbeeld ontstaan ​​zijn uit een geaccentueerde Détaché.

De absolute onafhankelijkheid van de vingers, Op.15

Dit boek is ook verdeeld in twee delen. Het is evenzeer een oefening voor onafhankelijkheid van de linkerhand als training voor de hersenen. Het bewegingsbereik dat hier nodig is, omvat verticaal (laten vallen en optillen, trillingen), horizontaal (de vinger een halve stap omhoog of omlaag bewegen), een open snaar plukken en een noot ingedrukt houden. Elke vinger heeft een andere taak en vereist een grote concentratie en volledige vingeronafhankelijkheid.

Dounis adviseerde dat de linkerhand tijdens de oefeningen zo vaak mogelijk moet kunnen trillen. Zodra er spanning of pijn wordt gevoeld, moet het spel worden gestopt. In het begin is het erg uitdagend en de spelers moeten beginnen met oefenen met elk paar vingers voordat ze proberen te spelen met alle vier de vingers tegelijk.

In deel twee bewegen alle vier de vingers horizontaal of verticaal of plukken ze. Er is geen passieve actie waarbij een vinger gewoon een noot ingedrukt houdt, zoals in deel één.

Andere boeken in The Dounis Collection

Preparatory Studies, Op.16 - Dit bereidt de linkerhand voor op het spelen van tertsen en octaven met vingers. Volgens Dounis is het oefenen van tertsen de handigste manier om de linkerhand in de juiste positie en positie te vormen, terwijl het oefenen van vinger octaven bevordert het strekken van de vingers.

Fundamental Trill Studies, Op.18 - Trills zijn in wezen verticale acties - laten vallen en opheffen van de vingers. Het doel van deze oefeningen is het bevorderen van snelheid en ritme.

The Violin Players 'Daily Dozen, Op.12 - Dit is een set van twaalf fundamentele oefeningen die een breed scala aan technieken behandelen, zowel in de linkerhand als in de rechterhand.

The Staccato, Op.21 - Een heel boek gewijd aan de studies van staccato. Dounis is van mening dat de beheersing van staccato-buigen de 'grondige ontwikkeling van accentuering in elk deel van de boog' is.

Nieuwe hulpmiddelen voor de technische ontwikkeling van de violist, Op.27 - Oefeningen om de onafhankelijkheid van de strijkstok van de linkerhand te ontwikkelen. Het bevat ongebruikelijke snaarovergangen die bedoeld zijn om de spelers uit te dagen.

Studies in chromatische dubbele stops voor de viool, Op.29 - Dit is een reeks studies over de chromatische bewegingen voor dubbele stops met verschillende intervallen.

The Higher Development of Thirds and Fingered Octaves, Op.30 - Een vervolg op de Preparatory Studies, Op.16 dat zich richt op tertsen en fingered octaven.

Een uur vioolles in Berlijn is een uur waar je het kind interesseert in muziek. Een uur vioolles in Palestina is een uur verwijderd van geweld, een uur verwijderd van fundamentalisme.