Top tien beste nummers van de klokkenluider van de Notre Dame
Dit is een lijst met de top tien nummers uit verschillende versies van The Hunchback of Notre Dame (ook bekend als Notre Dame de Paris). Dit zijn niet mijn favoriete liedjes, maar dit zijn de liedjes die een goede weergave zijn van het boek, terwijl het nog steeds een geweldig en onderhoudend liedje is.
Het was erg moeilijk om deze lijst samen te stellen, maar aarzel niet om het oneens te zijn, want er zijn zoveel geweldige nummers dat zelfs een top dertig moeilijk zou zijn geweest.
Nummer 10
D'ici Vous Pourrez Voir uit La Esmeralda
Dit is van de eerste bewerking van de klokkenluider van de Notre Dame uit 1836 en het is een opera. Het is gecomponeerd door Louise Bertin en het libretto is van Victor Hugo. Het kreeg veel kritiek toen het voor het eerst werd geopend, vooral omdat mensen dachten dat Bertin een speciale behandeling kreeg en sommige van haar muzikale bewegingen plagieerde. La Esmeralda wordt sinds de jaren 1800 niet meer opgevoerd, maar in 2008 maakte het Montpellier Languedoc-Roussillon Orchestra een opname.
Dit nummer D'ici Vous Pourrez Voir (vanaf hier kun je zien) is een trio tussen Esmeralda, Phoebus en Frollo. De scène is Phoebus ontmoet Esmerlda voor een romantische avond en Frollo verstopt zich in de kamer en steekt Phoebus neer. De scène in de Opera is anders dan het boek toen Clopin Frollo in de kamer zette en Phoebus heeft geen idee dat hij daar is (in het boek was Phoebus degene die Frollo in de kamer verborg). Deze scène is het hoogtepunt van opera en het is verslavend om naar te luisteren, zelfs als het 10 minuten duurt, het voelt niet lang, vooral omdat er een heleboel verschillende muziekbewegingen zijn. Het beste deel is ongeveer 5:48 minuten waar het trio tot zijn recht komt en ze zingen allemaal in een verbazingwekkende harmonie.
Dit nummer wordt uitgevoerd door Maya Boog als Esmeralda, Manuel Nuà ± ez Camelino als Phoebus en Francesco Ellero d'Artegna als Frollo
D'ici Vous Pourrez Voir uit La Esmeralda
Nummer 9
Esmeralda van Der Glockner von Notre Dame
Der Glockner von Notre Dame is een Duitse musical gebaseerd op de Disney-versie uit 1996, maar het is donkerder van toon en heeft meer nummers. De muziek is van Alan Menken en de teksten van Stephen Schwartz. Er zijn gesprekken dat de show naar Broadway gaat.
"Esmeralda" sluit het eerste bedrijf af, dus het is groots en dramatisch. Het nummer begint tijdens de scène waarin Phoebus wordt verteld een huis in brand te steken met een gezin dat opgesloten zit. Esmeralda begint te zingen (in de geest van Phoebus) over vechten tegen wreedheid en hij dooft het vuur en wordt door Frollo ter dood veroordeeld. Frollo zingt over hoe Parijs zal branden vanwege Esmeralda. Phoebus vraagt zich vervolgens af waarom hij aan Esmeralda denkt en Quasimodo zich afvraagt over haar veiligheid. Het verandert dan in een trio terwijl alle drie de mannen zingen over Esmeralda. Het nummer eindigt met Phoebus die wordt neergeschoten met een pijl en Esmeralda hem redt.
Het nummer is groot en legt de basisplot van het boek vast, drie mannen en één vrouw en hoe ze hen beïnvloedt. De muziek, het koor en het trio dragen allemaal bij om het einde van de eerste akte onvergetelijk te maken en zetten de duistere tweede akte op.
Dit nummer wordt uitgevoerd door Drew Sarich als Quasimodo, Judy Weiss als Esmeralda, Fredrik Lycke als Phoebus, Jens Janke als Clopin en Norbert Lamla als Frollo.
Esmeralda van Der Glockner von Notre Dame
Nummer 8
Vivre uit de Notre Dame de Paris
"Vivre" komt uit de immens populaire musical Notre Dame de Paris. Muziek van Richard Cocciante en teksten van Luc Plamondon. Het is vertaald in verschillende talen, maar ik blijf bij de originele versie (Frans) omwille van de lijst.
"Vivre" wordt gezongen door Esmeralda tegen het einde van de show terwijl ze haar toevlucht zoekt in de Notre Dame. Ze zingt over liefde en onzelfzuchtige liefde. Dus hoop ook dat liefde de wereld zal veranderen, zelfs als ze moet sterven omwille van de liefde. Het is een prachtig nummer dat niet echt Esmeralda in het boek spreekt (ze is erg naïef), maar het spreekt wel over haar liefde voor liefde en haar hoop.
Dit nummer wordt uitgevoerd door Helene Segara.
Vivre uit de Notre Dame de Paris
Nummer 7
Les Oiseaux Qu'on Met En Cage van Notre Dame de Paris
"Les Oiseaux Qu'on Met En Cage" (De vogels die in kooien worden gestopt) van de Notre Dame de Paris. Het is het vierde nummer van het tweede bedrijf. Het is een duet tussen Esmeralda en Quasimodo. Esmeralda zit in de gevangenis en zingt over de vogels die gekooide en misbruikte kinderen zijn (verwijzend naar zowel Esmeralda als Quasimodo). Esmeralda wil dat Quasimodo haar redt voordat ze wordt opgehangen en Quasimodo in de Notre Dame (hij zit op een waterspuwer om de Notre Dame te vertegenwoordigen) vraagt zich af waar Esmeralda is en of ze nog leeft. Het is een mooi, angstaanjagend en melancholisch nummer dat spreekt tot een band die ze vormen in de musical.
Dit nummer wordt uitgevoerd door Helene Segara als Esmeralda en Garou als Quasimodo.
Les Oiseaux Qu'on Met En Cage van Notre Dame de Paris
Nummer 6
Le Temps des Cathedrales van de Notre Dame de Paris
Weer een ander van de Notre Dame de Paris Musical, "Le Temps des Cathedrales" (Age of Cathedral) is het openingslied voor de musical en wordt gezongen door Gringoire. Het zet het toneelstuk op en gaat over het doel van kathedralen, 'een boek in steen' en als een manier om de geschiedenis te bewaren, en hoe deze wereld zal eindigen. Het is een krachtig nummer en een geweldige manier om de show te starten. Het begint zacht en bouwt geleidelijk aan in intensiteit, wat een geweldige overgang biedt naar het volgende nummer van de show "Les Sans Papier", dat intens van toon is.
Dit lied wordt gezongen door Bruno Pelletier.
Le Temps des Cathedrales van de Notre Dame de Paris
Nummer 5
Air de Cloches van La Esmeralda
Een andere uit Bertins opera, "Air de Cloches" (Aria of the Bells "aka" Mon Dieu j'aime "(My God, I love). Dit was een van de meest populaire stukken uit de opera, zelfs mensen die het tijdens het origineel haatten) run genoot van dit nummer. Het is gezongen door Quasimodo en het is zijn enige solo-stuk. Quasimodo's rol is zeer minimaal in deze opera, maar het nummer is leuk om naar te luisteren. Het is eigenlijk Quasimodo die zingt over hoe hij van alles om hem heen houdt dat hij van zichzelf verwacht. nummer met een heldere toon en het klassieke operageluid, terwijl het Quasimodo's liefde voor de Bells en de Notre Dame vastlegt.
Dit nummer wordt gezongen door Frederic Antoun.
Air de Cloches van La Esmeralda
Nummer 4
The Bells of Notre Dame van Disney's Hunchback of Notre Dame
Een ander openingsnummer, "The Bells of Notre Dame" van Disney's Hunchback of Notre Dame. Disney had een klein probleempje, ze moesten een relatie opbouwen tussen Quasimodo en Frollo terwijl ze beweerden dat Frollo de schurken is. Dus het lied werkt om het achtergrondverhaal van Quasimodo en Frollo te vestigen, terwijl Frollo behoorlijk schurkachtig wordt.
Het lied wordt gezongen door Clopin, leider van het Court of Miracles (ook de verhalenverteller ", de aartsdiaken van de Notre Dame en een koor dat in het Latijn zingt.) Het is een dramatisch stuk en het is geweldig om de film te beginnen. Het einde crescendo over titel scherm is geweldig en is zeker voor u de koude rillingen.
Dit nummer wordt uitgevoerd door Paul Kandel.
The Bells of Notre Dame van Disney's Hunchback of Notre Dame
Nummer 3
Danse mon Esmeralda van Notre Dame de Paris
"Danse mon Esmeralda" is het laatste nummer van de Notre Dame de Paris.
Quasimodo zingt dit zeer deprimerende maar mooie liedje naar Esmeralda die als spoiler net is opgehangen. Het lied verwijst naar het einde van het boek waarin Quasimodo in de kluis kruipt waar Esmeralda is geplaatst nadat ze is opgehangen en naast haar is gaan liggen, en uiteindelijk brokkelen hun botten af tot stof.
Het is niet het gelukkigste einde, maar het is bitterzoet omdat Quasimodo en Esmeralda in de dood verenigd zijn. "Danse mon Esmeralda" gaat over Quasimodo's liefde voor Esmeralda en zijn bereidheid om voor haar te sterven. Het is een angstaanjagend, krachtig en mooi nummer dat de show perfect afsluit, terwijl het publiek in tranen achterblijft. Het is zo triest dat de hele cast Temps de Cathedral moet reprisen en superlachs moet zijn om het publiek op te vrolijken.
Dit nummer wordt gezongen door Garou.
Danse mon Esmeralda van Notre Dame de Paris
Nummer 2
Hellfire from The Hunchback of Notre Dame
"Hellfire" is het hoogtepunt van de Disney-versie. Voor veel mensen is het hun favoriete liedje uit de film en een van de populairste Disney-schurkenliedjes.
In tegenstelling tot andere Disney-schurkenliederen gaat het niet om Frollo's briljante kwaadaardige plan of zelfs om te genieten van zijn eigen kwaadaardigheid, het gaat over hem en zijn problemen. Het lied gaat over zijn lust voor Esmeralda en hoe het hem raakt. Hoewel Frollo in het boek niet zo overdreven is, past het nog steeds bij zijn koortsige mentaliteit. Dit nummer is overdreven, episch, griezelig, dramatisch, geweldig en perfect.
Dit nummer wordt gezongen door Tony Jay.
Hellfire from The Hunchback of Notre Dame
Nummer 1
Belle van de Notre Dame de Paris
'Belle' is het bekendste nummer van de Notre Dame de Paris. Het weerspiegelt de basisplot van het boek, drie mannen, één vrouw. In "Belle" zingen Quasimodo, Frollo en Phoebus elk over hun eigen interesse in Esmeralda. Elk personage krijgt één couplet en vervolgens alle drie de quasimodo's. Quasimodo zingt over tederheid, Frollo zingt over verwarring en verlangen, en Phoebus zingt over lust. Het nummer is gebaseerd op een hoofdstuk in het boek "Three Men's Hearts, Differently Constituted" waarin de reacties van de mannen op Esmeralda's hangende worden behandeld, vlak voordat ze wordt gered door Quasimodo en uit de Franse filmversie van Notre Dame de Paris uit 1956, waar wordt geslagen Quasimodo vraagt om water en nadat Esmeralda hem wat heeft gegeven roept hij "Belle" (Mooi) naar haar. Het boek biedt de inhoud voor het lied en de versie uit 1956 zorgt voor de plaatsing in de musical en de titel.
The Song zelf is prachtig, krachtig en een showstopper. Op de dvd van Notre Dame de Paris, als een nummer eindigt, duurt het niet zo lang, dus de persoon die ernaar kijkt, hoort niet veel geklap maar aan het einde van "Belle" bleven de redacteuren het klappen binnen en liet het publiek zien (dus het stopt de show eigenlijk). Het was al 18 weken op rij nummer één in Frankrijk toen het voor het eerst werd uitgebracht in 1998 en in 1999 werd bekroond met het nummer van het jaar bij Victories de la Musique.
Dit nummer wordt uitgevoerd door Garou als Quasimodo, Daniel Lavoie als Frollo en Patrick Fiori als Phoebus.