Achtervolgd door silhouetten - "De laatste dag op aarde"
Label: Rob Mules Records, 2018
Land: Noorwegen
Genre: Melodieuze / progressieve death metal
Nummers: 13
Looptijd: 43:38
Ongeveer een jaar geleden beoordeelde ik Aphelion, door Noorse melodieuze death metallers Hunting the Hidden, voor deze site. Toen ik voor het eerst werd benaderd door de zanger / gitarist van die band, Per Kristian Grimsland, zorgde ik ervoor dat ik hem van tevoren vertelde: 'Natuurlijk, ik zal het bekijken, maar ik moet eerlijk zijn, ik ben echt geen death metal vent." Hij leek daar ok mee, en ik deed mijn best om een eerlijke en evenwichtige beschrijving van de schijf te maken, ondanks mijn gebrek aan kennis over het genre. Als ik een jaar later terugkijk op die recensie, realiseer ik me dat ik helemaal klonk als iemands vader en in wezen zei: "Ja, deze jongens kunnen spelen, maar OY, die groeiende death metal-zang doet zeker pijn aan mijn oren! Ik denk dat ze ' re OK, als je van dit soort dingen houdt. (haalt zijn schouders op) "
Per moet mijn eerlijkheid tenminste hebben gewaardeerd, aangezien hij me nu het nieuwste album van zijn andere project, Haunted by Silhouettes, heeft gestuurd. The Last Day on Earth is de tweede volledige lengte van deze melodieuze death metal combo, waarvan de geschiedenis teruggaat tot 2013 en een discografie bevat met twee eerdere EP's en twee singles. Ik weet niet zeker of Haunted by Silhouettes andere leden deelt met Hunting the Hidden dan Grimsland, maar Per is strikt de gitarist in deze band, aangezien de zang wordt verzorgd door ene Mathias Jamtli Rye.
"Jakta"
De liedjes
Haunted by Silhouettes verspilt geen tijd door op de knop "detonate" te drukken op The Last Day on Earth. Het album begint met het absoluut verpulverende titelnummer, dat stoom door mijn luidsprekers rolde en de hond de stuipen op het lijf joeg, die naast mijn bureau zat, haha!
Het geluid van HBS wordt gekenmerkt door muren van knoestige prikkeldraad gitaarriffs (rekwisieten voor Grimsland en zijn zespuntige misdaadpartner, Stian Hoel Fosson), gekruid met af en toe een vleugje tinkelende keyboard- en pianogeluiden en vier-op-de-grond powerhouse drummen door Havard Bustad. Muzikaal hebben deze jongens natuurlijk hun know-how bij elkaar, maar zoals ik verwachtte, waren de schurende death-roar-zang het belangrijkste knelpunt voor mij. Ik moet Rye de eer geven waar het hem toekomt, zijn keelscheurende acrobatiek is indrukwekkend brutaal, maar ik kan dit soort dingen alleen in kleine doses aan.
Ik luisterde terug naar een deel van Hunting the Hidden's Aphelion voordat ik in The Last Day on Earth dook om te zien welke vergelijkingen er tussen de twee projecten konden worden gemaakt. Als er iets is, zou ik zeggen dat Haunted by Silhouettes een iets "vuiler" en meer "metal" geluid heeft (denk aan Slayer / Opeth / Emperor) met minder "core", maar nogmaals, ik ben geen expert op het gebied van extreme metal, dus ik toon waarschijnlijk gewoon mijn onwetendheid wanneer ik zulke uitspraken doe.
Het is vermeldenswaard dat voor een onafhankelijk uitgebrachte opname de productie van dit album uitstekend is - je kunt alles luid en kristalhelder horen, met voldoende scheiding tussen de instrumentatie en de zang. Wanneer deze jongens hun volle kracht lanceren, pedaal dan naar de medaille-aanvallen zoals "Jakta" (dat wordt gezongen in de Noorse band van de band), "Post Mortem Portraits" of "Mountain of Skulls" (wat het coolste nummer moet zijn titel die ik al geruime tijd heb gehoord!) je kunt het beste je leven lang vasthouden, want als deze jongens "aan" staan, blazen ze alles wat niet halverwege de kamer is genageld. Ik kan me alleen maar voorstellen hoe straf deze band moet zijn in een live concert situatie!
"Impasse"
Samenvattend
Ik denk dat ik het inmiddels vrij duidelijk heb gemaakt dat ik waarschijnlijk nooit een melo-death liefhebber zal zijn .. Dat gezegd hebbende, ik zou graag willen denken dat ik genoeg heb gehoord om goede dingen van junk te kunnen vertellen, en Haunted van Silhouettes is zeker geen troep. Het zijn getalenteerde spelers, ze zijn zo zwaar als stank, en fans van melodieuze chaos in de stijl van In Flames, Dark Tranquility, At the Gates en Soilwork zouden absoluut gek op ze moeten worden. Bedankt voor het een beetje verbreden van mijn metalen horizon, jongens, en ik wens je veel succes met je toekomstige brutaliteitscampagnes.
Geïnteresseerden kunnen meer te weten komen over deze band op hun officiële Facebook-pagina en hun deuntjes zijn te horen via hun officiële YouTube-kanaal en op Spotify, vertel ze dat de clueless poser van het HubPages Network je heeft gestuurd.
