Old, Old Oldies: A Selection of Tunes From the Era of the Two World Wars

Misschien naar een lied marcheren?

Ik ... Hoor ... Liedjes ...

In mijn hoofd hoor ik liedjes van dagen voor mijn tijd; liedjes die ik niet zou kennen vanwege mijn eigen leeftijd. Ze waren populaire jaren en zelfs decennia voor mijn tijd op deze aarde. Aangezien ik het kind ben van een "mei-december" huwelijk, diende mijn vader in beide wereldoorlogen, dus ik ken zelfs enkele fragmenten van liedjes van voor 1920.

Ik hoorde mijn vader stukjes en beetjes van deze oude edelstenen neuriën of zingen terwijl hij in zijn garageatelier met mij aan zijn zijde rondliep, een enthousiaste leerling. De meeste waren grappig; anderen waren serieus; anderen nog, ik had geen idee wat hun betekenis was totdat ik ouder was.

Houd tijdens het luisteren naar deze oude edelstenen rekening met het tijdperk waarin ze werden geschreven en gezongen. Destijds bestond er niet zoiets als 'politiek correct' zijn, en er zijn een aantal regels die velen tegenwoordig aanstootgevend kunnen vinden. Door ze op te nemen, bedoel ik geen gebrek aan respect. Ik presenteer ze alleen voor wat ze zijn: een momentopname van de geschiedenis.

Hier is mijn aanbod van de oudste van de 'Oldies', liedjes waar ik goede herinneringen aan heb, omdat ze me opnieuw verbinden met mijn vader, die al lang weg is. Ik denk graag dat wanneer ik me deze nummers herinner, hij ook aan mij denkt, dus dit is zowel een eerbetoon aan mijn vader als een trip down memory lane voor mij.

Ginder

Uitgebracht: najaar 1917

Geschreven door: George M. Cohan

Uitgever: Leo Feist, New York

Woorden en muziek van George M. Cohan; geschreven op 7 april 1917 en gepubliceerd door Leo Feist, New York.

Dit nummer is geschreven als een patriottisch deuntje dat min of meer is ontworpen om jonge mannen aan te moedigen om in het leger te gaan voor de Eerste Wereldoorlog. Het bleef ook de hele Tweede Wereldoorlog populair.

Volgens Wiki is het sinds 9-11 heropend. Aangezien het "daar" geen specifiek land is, kan het dienen voor elk buitenlands conflict. Hoewel het begrijpelijk was, werd het niet veel gebruikt tijdens het Vietnam-tijdperk.

Daar, daar

Stuur het woord, stuur het woord daarheen

Dat de Yanks eraan komen

De Yanks komen eraan

De drums rommelen

Overal

Dus bereid je voor, zeg een gebed

Stuur het woord, stuur het woord om op je hoede te zijn

We komen eraan, we komen eraan

En we komen niet terug voordat het voorbij is

Ginder

Een inspirerend stijlnummer

Hinky Dinky Parlay Voo?

Eerst opgenomen door: Jack Charman, maar dit wordt betwist

Uitgebracht: 1915

Dit juweeltje heeft verschillende incarnaties gehad en begon blijkbaar als een heel ander nummer met de titel 'Skiboo'. Zoals vaak gebeurt, werd de melodie geleend en werden er nieuwe woorden gezet. De feitelijke oorsprong van het nummer gaat verloren in de tijd.

De oorspronkelijke bewerking, getiteld Mademoiselle From Armenteires, had verzen die voor het tijdperk als vrij razend werden beschouwd, omdat ze vol dubbelzinnigheden zaten en niet geschikt werden geacht voor beleefd gezelschap. Een voorbeeld is een vers dat vertelt hoe een jonge vrouw (een WAC) haar land 'onder de generaal' diende. Andere versies met woorden verzonnen en gezongen door de troepen in de loopgraven waren ronduit obsceen.

Er wordt gezegd dat het voor het eerst werd opgenomen in 1915 door een zekere Jack Charman, maar er bestaat discussie over wie zowel de componist als de tekstschrijver eigenlijk waren.

Het lijkt duidelijk dat het nummer is gericht aan een nieuwe rekruut die de bijnaam "Hinky Dinky" heeft gekregen. Dat is natuurlijk een veronderstelling van mijn kant, gebaseerd op de context.

Hier is de originele versie:

Mademoiselle uit Armentieres, Parley-voo?

Mademoiselle uit Armentieres, Parley-voo?

Mademoiselle uit Armentieres,

Ze is al veertig jaar niet gekust,

Hinky, dinky, parley-voo.

Mademoiselle van Armentieres

Wat is er geworden van Hinky Dinky Parley Voo?

Uitgebracht: 1924

Geschreven en gecomponeerd door: Al Dubin

Artiest: Billy Glason

Uitgever: Jack Mills, New York

Later werden er parodieën gemaakt op het lied, en opnieuw liepen sommige ervan naar de vulgaire kant.

Anderen waren grappig, zoals de retrospectieve Wat is er geworden van Hinky Dinky Parlay Voo? De versie die ik hiervan heb gevonden, laat het vers weg dat mijn vader zong:

'Wat is er geworden van Hinky Dinky Parlay Voo? Wat is er geworden van alle vrienden die je kende?

'Veel mensen die je Francs hebben bedrogen, hebben genoeg geld op de bank!

'Hinky Dinky Parlay Voo?'

Dit is misschien een van die verzonnen door de mannen, en niet opgenomen in de originele tekst van de parodie.

Dat was natuurlijk alles wat ik van het nummer wist, dus ik ben er vrij zeker van dat ik mijn moeder een beetje gek heb gemaakt door het op hoog volume te zingen.

Het zou echter wel grappig zijn geweest als iemand anders de leeftijd van mijn vader was overkomen, om stukjes van dit lied te horen komen uit een 8 of 9 jaar oud meisje!

Wat is er geworden van Hinky Dinky, parlay voo?

Wat is er geworden van Hinky Dinky, parlay voo?

Misschien is ze nog steeds trouw aan jou

En trouw aan de rest van het leger

Hinky Dinky parlay voo

Een van de vele parodieën

Een pauze voor wat vertaling

Het is waarschijnlijk vermeldenswaard dat de spelling in de titel fonetisch is; de Franse spelling zou zijn: 'parlez vous.' Bovendien betekent 'parlez vous' 'spreek je?' zoals in 'Parlez vous Français?'

De betekenis in het nummer is echter meer: ​​'snap je het?' 'Begrijp je dat?' Welke zou correct worden weergegeven als 'comprenez vous?' Je kunt de gelijkenis zien met het Engelse woord 'begrijpen'. Maar ik veronderstel dat het ook niet op de meter zou passen.

Vaarwel ma, vaarwel pa, vaarwel muilezel met je oude Hee-Haw

Uitgebracht: 1917

Componist: Barclay Walker

Tekstschrijver: William Herschel

Nog een van de deuntjes die ik voor het eerst hoorde op de knie van mijn vader, en nogmaals, deze dateert uit WO I. Geschreven in 1917 door Barclay Walker, met teksten van William Herschel. Het werd hetzelfde jaar gepubliceerd door Shapiro Bernstein & Company.

Het bleek erg populair, met de bladmuziek die 2 miljoen exemplaren verkocht! Interessant is dat de officiële titel die lange zin is die de openingszin is van het refrein; maar in veel grotere letters op de bladmuziek heet het Long Boy.

Helaas was de enige audio die ik hiervoor kon vinden een kerel die op een viool speelde en slechts tweemaal een klein stukje van het refrein zong. De teksten bevatten meer dan alleen dat! Maar dit geeft je in ieder geval een idee van de melodie.

Dit is er weer een die ik heel graag in het hele huis zong (waarschijnlijk meer schreeuwend dan zingend).

Tot ziens, ma!

Tot ziens, Pa!

Goody-by Mule, met je oude hee haw!

Ik weet misschien niet waar de oorlog over gaat

Maar gok, ik kom er gauw achter

Een 'o' lieverd, wees niet bang

Ik breng je een koning als souvenir

Ik zal je ook een Turk en een Kaiser geven

Een 'dat is ongeveer alles wat één man kan doen!

Hoewel ik geen volledige herdruk van de songteksten als een zelfstandige pagina heb kunnen vinden, heeft deze site de volledige bladmuziek in een zichtbaar formaat. Het is oud en verkleurd, maar de woorden zijn nog steeds redelijk leesbaar. De pagina's worden weergegeven als miniaturen; klik erop om ze weer te geven en door er nogmaals op te klikken, krijg je een volledig scherm.

Hoewel het refrein grappig genoeg is en een beetje een idee geeft van de stijl van het nummer, maken de rest van de teksten het echt gedenkwaardig.

Wil je de rest van het nummer zien?

Zoals ik me het hele eerste vers herinner, ging het ongeveer als volgt:

'Hij was echt een langbenige boer,

van een uitweg naar het westen waar de hoptoads knipperen.

Hij was 6 voet 2 in zijn kousvoeten,

en hij werd steeds dunner naarmate hij meer at.

Maar hij was dapper omdat hij mager was,

toen de oorlog uitbrak,

hij kwam binnen,

en de oude mensen hoorden hem zeggen:

(Refrein)

Wat gaan we nu doen?

Uitgebracht: 1917

Geschreven / samengesteld door: Howard John en Percy Wenrich

Ook getiteld: Paddy Mack Drove a Hack

Ah, ja, arme oude Paddy; hij leidde een zwaar leven, maar kwam altijd glimlachend en verlangend naar het volgende avontuur. Je hebt het geraden; mijn vader zong deze ook.

Ik denk dat het komt omdat ik zo'n wildzang was en het leuk vond om met mijn vader in de garage rond te hangen, mijn weg te vinden in gereedschappen en auto's en foto's af te drukken, dat ik zulke dierbare herinneringen heb aan deze oude ballades.

De officiële titel is: Where Do We Go From Here. De oude opname is op sommige plaatsen een beetje moeilijk te begrijpen als je niet bekend bent met het nummer, maar hier is een pagina waarop alle songteksten zijn afgedrukt om te lezen.

Geschreven door Percy Wenrich en Howard Johnson, kort na Amerika's intrede in WOI, wordt de onderstaande versie uitgevoerd door Arthur Fields met het Peerless Quartet in 1917.

'Waar gaan we heen, jongens,

Wat gaan we nu doen?

Overal van Harlem tot een stadspier in Jersey; '

Als Pat een mooi meisje zou bespioneren, fluisterde hij in haar oor,

"Oh vreugde, oh jongen,

Wat gaan we nu doen?"

hier?"

Waar gaan we heen vanaf hier (Paddy Mack)

Een hack in de oude dagen

De betekenis in die tijd van 'hack' leek in niets op de definitie van vandaag; Destijds betekende het een taxi. Een hack was een soort door paarden getrokken voertuig; het was een afkorting voor 'hackney-koets'.

Op de onderstaande foto wordt een typische hack getoond. Deze was volgens de bron omstreeks 1898 in Engeland. Het schijnt gemotoriseerd te zijn geweest, maar het is duidelijk dat het ooit een door paarden getrokken voertuig was, althans zo vormgegeven.

Hackney Carriage

Ze waren allemaal uit de pas, maar Jim

Uitgebracht: 1918

Samengesteld door: Irving Berlin

Artiest: Billy Murray

Dit lied moet worden genomen in de context van het tijdperk. Tegenwoordig wordt het waarschijnlijk beschouwd als stereotiep en 'politiek incorrect'. Er is geen overtreding bedoeld met de opname in dit artikel.

Mijn vader zong ook deze, maar ik kan me niet herinneren dat hij veel zong, behalve het refrein; Ik weet niet zeker of hij de rest van de woorden kende.

Deze komt uit 1918, geschreven door Irving Berlin.

Heb je mijn kleine Jimmy zien marcheren met de soldaten de laan op?

Er was Jimmy net zo stijf als zetmeel,

Net als zijn vader op 17 maart.

Heb je gemerkt dat alle mooie dames hun ogen op hem wierpen?

Onderweg ging hij met zijn regiment in een tent in Frankrijk wonen

Was je daar, en vertel me, heb je het opgemerkt?

Ze waren allemaal uit de pas, behalve Jim.

Tot ziens Merel

Uitgebracht: 1926

Componist: Ray Henderson

Tekstschrijver: Mort Dixon

Voor dit nummer, waarvan ik ook stukjes en beetjes van mijn vader heb geleerd, kon ik er geen vinden die overeenkwam met de manier waarop hij het zong. Misschien was hij degene die 'uit' was, maar ik geef veel de voorkeur aan zijn vertolking, die eerder een zangerig deuntje was, vrolijk van tempo en op de een of andere manier amusant, hoewel raadselachtig in zijn betekenis.

Mijn vader herschikte ook de titelformulering; misschien omdat hij de oorspronkelijke bestelling was vergeten? Of misschien was dat precies hoe hij het had gehoord. In ieder geval zong hij: 'Merel, tot ziens.'

De enige voorbeelden die ik kon vinden (en er waren er nogal wat), geven het meer weer in het tempo van een klaagzang, en ik kon er geen enkele van schelen.

Ik heb echter een voorbeeld toegevoegd voor uw opbouw en amusement. De zanger is Julie London en de voorstelling is in Japan.

Het lied werd in 1926 geschreven door Ray Henderson, met woorden van Mort Dixon.

Pak al mijn zorgen en ellende in

Ik voel me hier laag

Tot ziens merel

Tot ziens Merel

Tot ziens

En met Bye Bye, Blackbird, kom ik aan het einde van deze steekproef en bid ik mijn lezers tot ziens, vaarwel, adieu.

Heb ik een paar pakkende oorwormen achtergelaten? Ik weet dat ze voor mij zijn.