Romance, ook wel Romanza, Romance d'Amour en Jeux Interdits (verboden spellen) genoemd, is waarschijnlijk het bekendste en meest populaire klassieke gitaarstuk onder het grote publiek. De componist is onbekend, maar wordt verondersteld te zijn geschreven tegen het einde van de 19e eeuw. De vroegst bekende opname is uit 1900.
Het werd populair nadat het werd gebruikt als deuntune voor de Franse film uit de jaren 50: Jeux Interdits. Veel mensen (vooral in Frankrijk) kennen het stuk alleen onder deze naam.
Romantiek (Romanza)
Download Romantiek PDF-bestand
Klik om Romance te openen als een gratis PDF-bestand voor offline weergave of afdrukken.
Luister naar romantiek
Hier is een versie van de overleden, geweldige klassieke gitaarvirtuoos, Narciso Yepes speelde op zijn op maat gemaakte 10-snarige klassieke gitaar. De stemming van de eerste 6 snaren is de standaard gitaarstemming van EADGBE, zodat je kunt zien hoe hij zijn vingers gebruikt, hoewel er een paar kleine verschillen zijn met de score. Er is enige controverse rond dit stuk, zoals Yepes beweert het als kind te hebben gecomponeerd. De meeste autoriteiten accepteren dat niet en beweren dat het bestond voordat hij werd geboren en dat het van anonieme oorsprong is, zoals de titel van deze YouTube-video vermeldt.
Studienotities voor leerlingen
Romantiek is ternair; dat wil zeggen, het heeft twee secties, A & B, die elk worden herhaald. Dan maakt deel A het af - dus het plan is:
- AABBA
Sectie A staat in de toonsoort E mineur; sectie B is in E groot.
Vingerzetting
Hand plukken
De vingerzetting van de plukhand wordt niet getoond omdat het voor de hand liggend en uiterst eenvoudig is in dit stuk. Je duim ( p in klassieke vingerlabeling) speelt alle basnoten - dat wil zeggen de lage noten met naar beneden wijzende nootstelen. Er is meestal maar één basnoot per maat. De i - m - a vingers hebben het ook gemakkelijk omdat het gewoon een kwestie is van één vinger per snaar - dat wil zeggen, uw 'a' vinger op snaar 1 gevolgd door uw 'm' vinger op snaar 2 en uw 'i' vinger op string 3. Zie het vingerzetting diagram als je niet zeker weet wat p, i, m en een gemiddelde zijn. Omdat het een arpeggio is, moeten de noten klinken.
Breng de melodie naar voren met Rest Stroke
Het is heel gebruikelijk (en aanbevolen) om de melodienoten te spelen met een rustslag op de 1e snaar. Rustslag in dit stuk houdt in dat je de 1e snaar met je 'a' vinger zo plukt dat het op de snaar erboven komt te rusten (snaar 2 in dit geval). Het is een krachtiger slag dan de normale 'vrije slag', dus het is iets luider en voller van toon. Dit heeft als effect dat de melodie boven de binnenste arpeggionoten op snaren 2 en 3 wordt benadrukt.
Fretting Hand
De fretting hand heeft veel meer werk te doen, en de grootste moeilijkheid zit in de rekoefeningen die je moet doen om enkele van de hoge melodietonen te bereiken terwijl je barré-akkoorden vasthoudt - niet zo gemakkelijk maar haalbaar met oefening en doorzettingsvermogen.
De toetsposities waarbij je eerste vinger moet worden gespeeld als volledige barré-akkoorden, dat wil zeggen over alle snaren (of halverwege in sommige half-barré-gevallen), worden weergegeven door Romeinse cijfers - een andere klassieke gitaarconventie.
Merk op dat je voor sommige van de 5th fret barré-akkoorden ervoor kunt kiezen om een halve barré te gebruiken en de lage A-basnoot op de open 5e snaar te spelen als je dat liever hebt. Het hangt van uw handgrootte en vorm af welke optie voor u het beste is.
Meter en ritme
De meter is drie slagen per maat. De maatsoort is 'drie-vier' en een tripletritme wordt door het hele stuk gebruikt voor de arpeggiopatronen. Triplets zijn drie noten in de tijd van twee, dus er zijn negen (triplet) 8e noten per maat in plaats van zes die in een normale maat in drie of vier keer voorkomen als ze gevuld zijn met 8e noten.
Sleutel en akkoorden gebruikt in Romantiek
Een sectie
De sleutel van de A-sectie is E minor. De akkoorden zijn E mineur, dat is het tonische of thuisakkoord, B7, het dominante akkoord dat naar het tonicum leidt, en A mineur, het subdominante akkoord, dat naar het dominante akkoord leidt.
B-sectie
De sleutel is E majeur voor deze sectie. Het plan is vrijwel hetzelfde, maar het thuis- of tonische akkoord is nu E-groot, de subdominant is nu A-groot in plaats van A-klein, maar het dominante akkoord is nog steeds B7. Er zijn twee extra akkoorden in deze sectie. D # verminderd (zoals gebruikt in maten 19-20) bevat de noten D # F # en A en is gewoon een onvolledig dominant akkoord, B7, dat bestaat uit BD # F # A.
G # minor komt voor in maten 29. Het wordt het mediantakkoord genoemd omdat het, aangezien het op schaal 3 is gebouwd, halverwege tussen het tonische akkoord op schaal 1 en het dominante akkoord op schaal 5 ligt. In deze context is het echter eigenlijk beter gezien als het dominante akkoord, maar met de noot G # die tijdelijk de B7-akkoordtoon F # verplaatst (die langskomt om hem even later te vervangen).
| Akkoorden | Akkoordtonen | Functie |
|---|---|---|
| Sleutel van E MINOR (A-sectie) | ||
| E klein | EGB | Tonic |
| Een minderjarige | AAS | Subdominant |
| B 7 | BD # F # A | Dominant |
| Sleutel van E MAJOR (B-sectie) | ||
| E groot | EG # B | Tonic |
| Een belangrijke | AC # E | Subdominant |
| B7 | BD # F # A | Dominant |
| G # klein | G # BD # | Mediant (onvolledig dominant) |
| D # verminderde | D # F # A | Toonaangevende opmerking |
