Zoals de meeste muziekvormen heeft jazz zijn eigenaardigheden; maar laat dat je niet afschrikken. Het is in feite gewoon een andere manier om dezelfde noten, akkoorden, melodieën en harmonieën te presenteren die in alles worden gebruikt, van klassiek tot folk tot popmuziek - dus het schrijven van jazzmuziek mag niet ingewikkelder zijn dan het schrijven van een ander type.
Voordat we beginnen, moet eerst een korte opmerking worden gemaakt. Wanneer we het werkwoord "schrijven" gebruiken in relatie tot jazzmuziek, hebben we het eigenlijk over het "creëren" van de muziek. Of je ervoor kiest om het op te schrijven of niet, het is helemaal aan jou.
Alle muziek die je hoort, bestaat uit een combinatie van verschillende elementen, waaronder melodie, harmonie en ritme - en hetzelfde geldt voor jazz. Mensen raken in paniek als het woord 'jazz' wordt genoemd, omdat ze denken dat ze moeten kunnen spelen zoals Duke Ellington. Ze denken dat het geïmproviseerde element het ontoegankelijk maakt. Het feit is echter dat jazz uit dezelfde bestanddelen bestaat als de meeste andere vormen van muziek, en dat informatie voldoende zou moeten zijn om de zaken in perspectief te plaatsen.
Jazz Progression 2-5-1
We gaan het onderwerp van het schrijven (maken) van je eigen jazzmuziek in een aantal stappen benaderen, met behulp van drie veelvoorkomende akkoorden die je misschien al kent.
Zoals elk muziekstuk, moet je jazzcompositie een solide basis hebben, iets waarop de structuur en smaak van je creatie kan worden gebaseerd. Een van de eenvoudigste manieren om aan de slag te gaan, is door drie akkoorden te gebruiken die te vinden zijn in tientallen jazzstukken die bekend staan als de 2-5-1-progressie, een veel voorkomende cadans die je ook in veel andere muziekstijlen zult vinden.
In klassieke en populaire muziek zijn deze akkoorden akkoorden of drieklanken met drie noten, soms uitgebreid tot akkoorden met vier noten wanneer de zevende graad van de toonladder wordt opgenomen. In de toonsoort C bestaan deze drie-notenakkoorden bijvoorbeeld uit de volgende noten:
- Het 2-akkoord - het akkoord gevormd op de tweede graad van de schaal, of D, met de noten D, F, A.
- Het 5-akkoord - het akkoord gevormd op de vijfde graad van de schaal, of G, met de noten G, B, D.
- Het 1-akkoord - het akkoord gevormd op de eerste graad van de schaal, of C, met de noten C, E, G.
In jazzmuziek zijn akkoorden vaak exotischer dan drieklanken, waarbij uitgebreid gebruik wordt gemaakt van de 7e, 9e, 11e en 13e graden van de schaal. Deze akkoorden zijn er mede verantwoordelijk voor dat jazzmuziek zijn unieke kwaliteiten krijgt.
Hier is een voorbeeld van de 2-5-1 en 2-5 7 -1 progressies met behulp van basistriaden in de toonsoort C majeur. Merk op dat inversies worden gebruikt om het verplaatsen van het ene akkoord naar het volgende zo gemakkelijk mogelijk te maken:
Hier is een voorbeeld van dezelfde voortgang met alle 7e akkoorden:
Maak jazzakkoorden op de 9e en 13e
Laten we nu deze akkoorden uitbreiden om ze die echte jazzsmaak te geven waar we naar op zoek zijn. We doen dat door het 2-akkoord in een 9e akkoord te veranderen, het 5-akkoord in een 13e akkoord en het 1-akkoord in een 9e akkoord.
Een standaard triade is een 1-3-5, waarbij de eerste, derde en vijfde noot van een toonsoort worden gebruikt. Om de 7e, 9e, 11e en 13e akkoorden te maken, voegt u gewoon intervallen van een derde toe om grotere en meer ongebruikelijke geluiden te creëren. Dit is hoe de 2-5-1-voortgang met dit soort jazzakkoorden eruit ziet (2 9, 5 13, 1 9 ):
Je zult hier een paar dingen opmerken. Allereerst bevatten deze akkoorden veel noten, dus het is niet mogelijk om elke noot te spelen en een rechterhandmelodie toe te voegen. Ten tweede worden sommige noten gedeeld tussen akkoorden, wat later kan helpen bij harmonische overwegingen wanneer u aan uw melodie werkt.
De basis van deze les is om te beginnen met wat akkoorden en van daaruit een stukje jazzmuziek te ontwikkelen. Met dat in gedachten, moeten we de akkoorden over het toetsenbord verplaatsen om het gemakkelijker te maken om ze met de linkerhand te spelen, en om ruimte te laten voor de rechterhand om de melodie te spelen. We hoeven niet alle noten in elk akkoord te gebruiken, zolang het algemene jazzgevoel behouden blijft. Hier is een manier om dat te bereiken:
Een andere reden voor het spelen van de akkoorden in deze formatie is dat het gemakkelijk is om van het ene akkoord naar het volgende te gaan. Hierdoor kun je het grootste deel van je energie richten op het creëren van een melodie erboven.
Tijdens het spelen van deze akkoorden voelde ik me gedwongen om er nog een aan de mix toe te voegen, het 6-akkoord. Het klonk gewoon alsof de muziek daar naartoe wilde. Ik gebruikte een 6 7- akkoord dat ook vloeiend vloeit uit het 19- akkoord dat eraan voorafging. Hier is de hele vier akkoordprogressie waarmee ik eindigde:
Een melodie toevoegen
De volgende stap is om te proberen de noten in de akkoorden te gebruiken om een melodie te creëren. Houd er rekening mee dat er noten zijn die tussen bepaalde akkoorden worden gedeeld en dat deze noten kunnen worden gebruikt als een soort lijm om dingen bij elkaar te houden. Hier is een voorbeeld van het soort melodisch fragment dat je zou kunnen proberen:
Dat is niet slecht, maar de akkoorden zijn saai en ploeteren op hun dikke manier. Ik besloot ze te "jazzen" met een beetje ritmische variatie, zoals in het volgende:
Ik experimenteerde met dit melodische idee totdat ik iets bedacht dat voor mij werkte. De volgende stap was om het uit te breiden met herhaling en kleine variatie, waarbij het jazzy gevoel behouden bleef en de melodie zo natuurlijk mogelijk werd ontvouwd.
Mijn geïmproviseerde melodie lijkt goed te werken, dus nu is het tijd om alles uit te werken. Ik gebruikte midi-software om sax, bas en drums toe te voegen, wat me helpt een idee te geven hoe het stuk zou klinken als het door een jazzband zou worden gespeeld. Je kunt naar mijn stuk luisteren terwijl het zich ontwikkelt door de onderstaande video te bekijken.
Jazzmuziek schrijven met akkoorden
Jazz Schrijftechniek Samenvatting
Laten we de stappen samenvatten die betrokken zijn bij het schrijven of maken van wat jazzmuziek:
- Begin met een 2-5-1 akkoordprogressie, een solide basis om op voort te bouwen.
- Voeg jazzy 7e, 9e, 11e of 13e akkoorden toe.
- Configureer akkoorden zodat ze mooi tussen uw vingers passen.
- Gebruik akkoordnoten om een eenvoudige melodie te improviseren.
- Voeg ritmische variatie toe aan de akkoorden.
Onthoud dat je niet in één keer een melodie hoeft te improviseren. Misschien bedenk je in het begin een klein beetje een melodie. Dat is fijn, want het geeft je iets om mee te werken. Het is niet nodig om in één keer een complete melodie te creëren. Mogelijk moet u de toonsoort of de akkoorden die u gebruikt wijzigen. Het geheim is om geduldig te zijn, je fantasie de vrije loop te laten en dapper genoeg te zijn om dingen uit te proberen.
Denk er ook aan om elke melodische zin die je bedenkt op zoveel mogelijk verschillende manieren te gebruiken. Herhaling maakt het voor luisteraars gemakkelijker om je muziek te volgen, en het maakt je werk ook een stuk eenvoudiger.
