Het kenmerk van Dynamite Stranger's Synth Ranger- album dat mij het meest opvalt, is zijn unieke benadering van de synth-geluiden die worden gebruikt. De geluiden hebben een hoekige, computergestuurde kwaliteit die in strijd is met de warmere aard van veel analoge synthmuziek (zelfs als het analoge effect alleen op een DAW wordt gecreëerd). Het bevatte elementen die een verhaal vertelden, hoewel het losjes bij elkaar werd gehouden. Het verhaal van de Synth Ranger is er een die een interessante reeks elementen omvat.
Dynamite Stranger's benadering van melodie op Synth Ranger is interessant. Zijn melodieën hebben een dwalende, improviserende kwaliteit en een zeer gedigitaliseerd gevoel door het gebruik van een bepaalde synthklank die ook een scherpgerand geluid heeft. Het hightech karakter van het Synth Ranger-personage zelf wordt weerspiegeld door een eveneens computergestuurde klinkende lead-synth. Het is een geluid dat ik de laatste tijd niet vaak heb gehoord op synth albums.
Een ander element van dit album dat me intrigeerde, was de gelaagdheid die Dynamite Stranger aan het doen was. Zijn tracks bouwen vaak laag op laag geluid op, en worden naarmate ze evolueren dichter en complexer. Er zijn nogal wat met elkaar verweven patronen van bas, drums, synth en pads en momenten waarop ze elkaar allemaal kruisen. Sommigen vinden dit geluid misschien een beetje druk, maar ik vind muziek niet erg die veel gelaagdheid en harmonische momenten heeft die worden gegenereerd door in elkaar grijpende muzikale elementen.
Ik ben op het hek over de gesproken delen die Dynamite Stranger gebruikte op Synth Range r. Ik weet niet zeker of hij ze nodig had, want ik denk dat het verhaal zich vrij goed ontvouwt door de muziek heen, maar ze waren zeker niet iets waar ik sterk bezwaar tegen had. Het enige dat ze goed doen, is de gewaagde, onbezonnen kwaliteiten van het Synth Ranger-personage vastleggen. Ik twijfelde er niet aan wie hij was.
Rewind is het enige nummer met zang op het album en het was iets dat ik heel graag hoorde. Het had een superleuke, poppy-kwaliteit en ik denk dat de vocale bijdrage van Nightmares en Neon aan het nummer dat synthpop-gevoel echt recht op het hoofd raakte. Die teksten, “Je laat me terugspoelen, herhalen en herhalen / Baby, al je liefde is muziek voor mij”, is precies goed als het gaat om het creëren van een synthpop-liefdeslied.
De andere kwaliteit waar ik van genoot op Synth Ranger was de productie. Het heeft een open gevoel en de ruimtelijkheid van de soundscape zorgt ervoor dat dat computergestuurde synth-geluid ten volle wordt gehoord, waardoor het technisch en kouder aanvoelt.
Nu komen we bij het deel van mijn recensie waar ik de nummers op Synth Ranger die voor mij opvallend waren, laat rennen en uitleg over de elementen waardoor ze opvielen zoals ze deden.
"Pole Position" heeft een hoekige, veerkrachtige synthmelodie over een soepele bas en drumgroove. We krijgen een solistische, dwalende synth-lijn die kronkelt en schudt. Het is een zeer complexe melodielijn die vrij hoekig aanvoelt. De track heeft een erg druk, vol geluid met alle verschillende lagen die samen bewegen. De hoofdmelodie heeft absoluut een voortstuwende kwaliteit die bijdraagt aan het gevoel van racen op hoge snelheid.
Het geluid van bedieningspanelen en apparatuur opent 'Into The Void'. Het is een track die de faciliteit van Dynamite Stranger laat zien door tracks te creëren die het gevoel hebben van meer energie. Hij combineert veel beweging in de muziek en kronkelige lijnen van geautomatiseerde melodie om nummers te produceren met nerveuze kracht erin. Ik heb het gevoel dat er enige jazzinvloed is op zijn improviserende en solistische melodieën.
"Dimensions" heeft intens zware, korrelige synth baspulsaties en een gestaag tikje drumritme. De beat is solide en vasthoudend, samen met die wilde, belangrijkste synth-lijn. Het heeft een zeer vrij en energiek gevoel wanneer het over het oppervlak van de baan beweegt. Er is hier een intrigerende mix van licht en duisternis en de melodie heeft een gevoel van wilde overgave.
Er zijn kwaliteiten aan Dynamite Ranger's Synth Ranger- album die het onderscheidt van meer traditionele stijlen van synthwave en aanverwante genres, vooral dat extreem technologische, computergestuurde gevoel en de hoekigheid van de melodieën, evenals hun improvisatiekwaliteiten. Ik vind het leuk dat hij bereid is om het anders aan te pakken en ook te leunen op het idee van de muziek als verhalend van aard. Storytelling is een van de redenen waarom ik veel geniet van wat #synthfam produceert. Laten we hopen dat Dynamite Stranger ons verhalen blijft vertellen over toekomstige releases.
