Friendly Timo / The Fair Attempts is een op synthesizer gebaseerde muziekproducent die tot nadenken stemmende liedjes schrijft met een rijk tapijt van verschillende synthesizergeluiden. Via e-mail vertelde hij me hoe hij tot synth-based muziek kwam, zijn benadering van het creatieve proces en zijn komende Carnal Insect- album.
Karl Magi: Wanneer en hoe ben je voor het eerst gepassioneerd geraakt door het maken van muziek?
Vriendelijke Timo: Mijn relatie met muziek maken is altijd avontuurlijk geweest. Zoals met al het andere, ben ik geïnteresseerd geweest in het sleutelen aan dingen en kijken wat ik kan bedenken. Muziek produceren werd een passie voor mij terwijl ik gitaar begon te spelen en er ergens mee naartoe ging. Als kind in de jaren '90 had ik het geluk dat ik mijn eigen computer en genoeg knowhow had om liedjes te gaan maken met een van de eerste sequencers die voor pc was ontwikkeld, genaamd Scream Tracker.
Ik denk echter dat de passie voor het maken van muziek in fasen komt en ik heb het gevoel dat ik mijn hoogtepunt heb bereikt met The Fair Attempts, doe wat ik verdomd goed doe. Nooit eerder heb ik genoten van de absolute vrijheid van meningsuiting die ik kan doen, en ik denk dat ik pas dat punt in mijn volwassen leven heb bereikt waar ik me absoluut comfortabel voel om mezelf te zijn met mijn muziek. Ik denk dat het schrijven van muziek in die geest een sleutel is om die passie te behouden.
KM: Vertel me over de elementen die je hebben aangetrokken tot het maken van op synthesizer gebaseerde muziek?
FT: Ik begon te spelen in bands die geen synths gebruikten. Toen ik hier muziek voor componeerde, en terwijl we de nummers repeteerden, werd het altijd een probleem voor mij om te bepalen wat elke speler daadwerkelijk speelde. Het werd zo ontmoedigend, niet alleen het instellen van tijden tussen spelers om onder hetzelfde dak te spelen om te spelen, maar om ze te laten spelen zoals jij dat wilde.
Je ziet te vaak dat zelfs goede muzikanten het instrument goed spelen, maar niet het nummer zelf. Slechts enkelen kunnen zich aanpassen om zich daadwerkelijk te concentreren op het spelen op manieren en met uitdrukkingen die het hele plaatje in een bepaald nummer dienen.
Naarmate de technologie steeds verder evolueerde en synths van goede kwaliteit steeds breder toegankelijk werden voor muzikanten zoals ik, werd het een steeds aangenamere kans voor mij om dat pad te volgen. Je hoefde het niet aardig te vragen, je hoefde je vrienden niet te controleren en te bespotten om op een bepaalde locatie op een bepaald moment te verschijnen om dat ding te spelen op de manier die je zou willen. Nu had ik een machine en kon ik zo gemeen zijn voor een machine die ik wilde en gelukkige relaties met mensen onderhouden.
Synths bieden een breed scala aan expressies, en het vooruitzicht om synths te kunnen combineren met meer traditionele instrumenten opent een brede speeltuin voor mogelijkheden om te verkennen.
KM: Wie zijn je artistieke inspiratie?
FT: Ik ben altijd dol geweest op het werk van Trent Reznor, net als bij Bowie. Ik heb gewoon een heleboel bands en artiesten die ik bewonder en die me inspireren om mijn eigen pad te bewandelen. Type O Negative was ook een van die bands, samen met Tool en zelfs Katatonia en Opeth. Van de donkere kant van synth, ik ben altijd dol geweest op Diary of Dreams.
KM: Praat met me over hoe je nieuwe muziek maakt?
FT: Ik heb mijn creatieve processen geanalyseerd en heb veel nagedacht over wat er echt achter zit. Zoals ik al eerder zei, mijn relatie met het maken van muziek is die van een avontuur. Ik heb wat voorgedachten met mijn bewuste geest, maar waar ik voel dat al deze oprechte ideeën vandaan komen, is het onderbewustzijn, in de tijd dat ik met muziek 'jam' en mezelf toelaat om gewoon los te laten en een zeer gefocuste en intensieve vrije stroom van ideeën.
Ik blijf wisselen tussen een bijna chaotische informatiestroom en een zeer kritische, analytische modus die ik gebruik om te onderscheiden wat werkt en wat te veel is. Door constant te schakelen tussen de kritische, analytische en wiskundige kant van mijn werk naar de onkritische, creatieve en vrij stromende kant van compositie, heb ik kunnen werken aan de ideeën die ik wil uitdrukken.
Dit is slechts een werkfase binnen een enkel nummer. Ik heb veel diepere en meer gedisciplineerde methoden om verzamelingen liedjes te creëren om aan een bepaald thema te werken, zoals ik deed met mijn albums arisTotal en het komende Carnal Insect dat op 27 september wordt uitgebracht. In dat geval gaat het niet alleen om het beheersen van je eigen geest tijdens het proces, maar om het vermogen om technieken te oefenen om afstand te nemen van het werk en de geest te laten rusten en aan de problemen te werken, zelfs als ik me concentreer op andere problemen in mijn leven. Het wordt een levensstijl en de grenzen tussen de creatie en de maker raken in de war totdat het eindproduct in het album zit.
KM: Wat waren de ideeën achter je Carnal Insect- album en hoe heb je het gemaakt?
FT: Ik ben erg voorzichtig met het soort berichten dat ik in mijn liedjes schrijf, of zelfs met de manier waarop ze worden waargenomen. Ik ben niet iemand die anderen lezingen geeft of moraliseert over hoe ze moeten handelen en zich gedragen, omdat ik het soort persoon ben dat waarschijnlijk elk moreel ideaal heeft geschonden dat ik vasthoud en waardeer.
Ik zeg dit omdat de boodschap van mijn album voor mij het meest persoonlijke is van al het voorgaande werk dat ik heb gedaan. Het gaat over onze menselijke conditie als individu en als samenleving. Het gaat over de aantasting van onze morele waarden en ideeën over eer, verantwoordelijkheid en zorg voor elkaar. Het gaat over de aantasting van onze perceptie van de waarde die we in een individu zien en hoe we, terwijl we deze planeet blijven bevolken en de structuren van onze samenleving belasten, langzaam maar zeker op een insectenkolonie beginnen te lijken.
Dit album is ook een muzikale reis en naarmate het thema door het album wordt verkend, verandert de toon van het album geleidelijk van meer levendige en energieke tonen naar iets veel donkerder en meer elektronisch. De verhaallijn van het album begint met het thema van drogredenen die we allemaal neigen te koesteren. Net als hoe een grote rivier uit kleine stroompjes is gemaakt, worden deze later uitvergroot tot niet alleen persoonlijke en beperkte problemen, maar grotere maatschappelijke fenomenen.
Carnal Insect wemelt van emoties uit mijn levenservaringen. Zodra ik de arisTotal EP, die begin dit jaar werd gepubliceerd, kreeg, had ik de pech dat ik een van mijn dierbare vrienden moest begraven, en dat leidde tot een reeks gebeurtenissen die me deden denken aan de toestand van onze sociale omgeving.
KM: Waar wil je je muziek in de toekomst naartoe brengen?
FT: Ik werk al aan een concept voor mijn nieuwe album. Ik kan gewoon niet zeggen waar het vanaf hier naartoe gaat en wanneer het zal worden vrijgegeven. Ik gun mezelf graag die absolute vrijheid om wat ik op dit moment ook doe te veranderen om een andere weg in te slaan, als ik vind dat het de creatieve doelen dient die ik nastreef.
Laten we zeggen dat mijn muziek vrijwel hetzelfde zal zijn als wat je hoort op arisTotal en het Carnal Insect- album. Wat ik zeker weet, is dat ik sommige elementen van blues zal combineren met steeds donkerdere, dansbare en elektronische, industriële rock die je een draai zal geven.
KM: Geef me je mening over de wereldwijde opkomst van een nieuw tijdperk van synthmuziek. Wat vind je van de synth-gebaseerde muziekscene?
FT: Ik voel me er onverschillig voor. Het is hoogstens logisch voor mij, omdat ik denk dat mensen altijd muziek hebben gemaakt met wat voor hen het meest beschikbaar is. Met onze digitale revolutie is het heel gemakkelijk geworden om toegang te krijgen tot welk synth-gebaseerd instrument dan ook, met name het immer groeiende en immense arsenaal aan virtuele instrumenten.
Daar zal het echter niet bij blijven, aangezien de muziek blijft evolueren, zo ook de instrumenten en de methoden van hoe we het doen. Ik geloof dat ik heb gehoord dat het een man was die dacht dat het een mooi geluid maakte om een mes naast een luidspreker te plaatsen terwijl hij zijn gitaar door de versterker speelde. Zo is vervorming begonnen en velen van ons waren het er natuurlijk over eens dat het netjes klonk. Evenzo zal de wereld van synths in de loop van de tijd evolueren, en ik zie maar één richting die we hiermee inslaan. Niet alleen als muzikant, maar als hele samenleving: we gaan dieper in op de machine.
Voor je het weet, heb je synths in je hoofd geïmplanteerd en speel, neem je op en mix je het met je geest. En ik maak geen grapje. Het is misschien niet ons leven, maar zeker kort daarna.
KM: Hoe laad je je creatieve batterijen op
FT: Ik ben bijna in een constante staat van meditatie als ik niet gefocust ben met mijn gedachten. Constante intense focus op alles waar je mee werkt, zal resulteren in stagnatie en slechte resultaten. Onze geest is dynamische dingen, en waar die creatieve energie ook vandaan komt, is een constant regenererende bron, maar komt als een kleine stroom. Dat, of ons brein moet rusten om er goed mee te werken.
Mijn methode is om beetje bij beetje aan mijn liedjes te werken en er dan afstand van te nemen. Luister een paar keer per dag naar hen, af en toe, en geef me wat tijd om een goed perspectief te behouden. Dan komt uit het niets een idee en een invalshoek naar het nummer waar ik niet eens eerder aan had gedacht, die uiteindelijk het hele nummer kunnen transformeren en er iets van maken dat zich onderscheidt van de rest.
Het draait allemaal om leren loslaten. Werkt met andere gebieden dan muziek maken. Schrijvers zeggen dat ze 'je lievelingen moeten doden' tijdens het schrijven. Dit gaat over op het maken van muziek op een vergelijkbare manier; je moet niet geobsedeerd raken door iets waar je zo van houdt dat het je creatieve stroom in de weg begint te zitten. Overwin het gewoon.
