Vulgar Display of Power door Pantera: A Review

Net toen ik dacht dat Metal Was Dead

Voordat ik een jazzliefhebber werd, toen mijn haar wat langer was, oké, veel langer, hield ik van behoorlijk zware dingen. Bands als Metallica, Slayer en Megadeth kregen halverwege de jaren 80 zware rotatie op het tapedeck.

Toen de vroege jaren 90 arriveerden, was ik een beetje opgebrand in de richting waarin Metallica en Megadeth naar binnen gingen, ze besloten geld te verdienen, veel geld, en beide van hun meer gecommercialiseerde albums waren erg goed, maar Pantera was een echte openbaring . Pantera was een band die eigenlijk zwaarder en minder commercieel werd en meer platen verkocht.

Pantera was door een afstandsschot zwaarder dan Metallica in 92 'en werd tijdens hun run eigenlijk alleen maar zwaarder, en toch verkochten ze nog steeds een bootlading records met hun zeer agressieve trash metal-variatie.

"Mond voor oorlog"

The Name, The Cover, Pretty Good Foreshadowing

Vulgar Display of Power was een van de meest toepasselijk getitelde albums in de rockgeschiedenis, en een van mijn favorieten, het album laat zeker weinig ruimte voor posers.

De zang van Phil Anselmo is een klaroengeluid voor elke vuile witte jongen die ooit het gevoel had dat hij het korte einde van de stok had. Ik begin de machismo goed in me op te voelen terwijl ik deze recensie schrijf, dat is de kracht van het album.

Alles aan het album is geweldig:

De naam van het album is ontleend aan de film "The Exorcist", wanneer bezeten reageert Regan McNeil op het verzoek van vader Karras 'haar te vragen de banden die haar vastbinden te verbreken, antwoordt ze:' Dat is te vulgair van machtsvertoon '.

De albumhoes is een iconisch beeld van een man die in zijn gezicht wordt geslagen en het is een perfecte voorbode van de muziek binnenin. Er was altijd een stedelijke legende dat de man op de cover 30 keer werd geslagen voordat de perfecte opname werd bereikt. Sinds de man leefde, veronderstel ik dat dat niet waar was?

"Door Demon's Be Driven"

Waarom is vulgair zo speciaal?

De riffs! Man dit album klinkt bijna 25 jaar later nog steeds fris, het gitaargeluid van wijlen Dimebag Darrell Abbott is tot op de dag van vandaag ongeëvenaard, zowel voor vet knapperig ritmespel, als zijn witgloeiende blues doordrenkte vibrato-leadstijl. Darrell Abbott was geen gewone gitarist, bijna alles was geworteld in de blues, maar op de een of andere manier klonk het als iets nieuws.

De zang van zanger Vocalist Phil Anselmo is op zijn zachtst gezegd visceraal, hij gromt en gromt met een passie die lijkt alsof hij elk moment kan flauwvallen. Zou je twijfelen aan de geldigheid van zijn zang in zijn gezicht?

Drummer Vinnie Paul, die de broer van Darrell is, werkt ook zijn dubbele basdrum zoals hij het heeft uitgevonden, de gitaarriffs en het drumspel zijn zo strak dat ik denk dat alleen broers zo goed hadden kunnen klinken. Het is zo triest dat we Darrell en Vinnie niet meer samen kunnen horen spelen.

Ticket van My Only Pantera Concert

Herinneringen aan mijn favoriete nummers uit het album

Ik herinner het me nog goed, mijn vriend Chris en ik gingen in '92 zitten om voor het eerst naar het album te luisteren.

We waren al fans van de band van hun vorige album Cowboy's From Hell, maar vulgair was alles wat het album keer 10 was, een serieuze dosis brute agressie.

De albumopener "Mouth for War", een hit in het VK, geloof het of niet, heeft deze verbijsterende riff die je niet helemaal voorbereidt op de nieuwe, zwaardere zingende Anselmo.

Halverwege de track ben je zelf bijna klaar voor oorlog, en niets kan een parkeerplaats vol poser boyband-luisteraars op een hete zomeravond als "Mouth for War" opruimen.

"This Love" is ongeveer zo krom als je krijgt, je zult de teksten zelf moeten lezen, maar het volstaat om te zeggen, menig ongelukkig einde met het andere geslacht voor mogelijk zij (de band), en ons (mijn hardlopen) maatjes), in die tijd maakte "This Love" des te aangrijpender.

Dit volgende nummer "By Demon's be Driven" heeft een speciale plaats in mijn geheugenbanken, niet omdat ik gedreven word door Demons, let wel, maar integendeel, Demons heeft een gitaarriff die je opvalt.

Zoals Vinnie binnenkomt op drums, dan drijft deze moordende swingende bluesy metal riff met de vocalen van Anselmo perfect de track. 'Demonen' zit vast in mijn hoofd. De track viel vooral op toen ik er een live lezing van zag in Dayton Ohio 1993. Man dit album moet een deel van het religieuze recht hebben aangevinkt. Ik denk dat ze de humor er niet in zouden kunnen zien?

Over religieus rechts gesproken: het snelste nummer op het album en ongetwijfeld een enorme middelvinger voor een bekeringsgezinde bezigheid die je probeert te bekeren tot welk geloof of levenswijze dan ook, hun venting is "Fucking Hostile" .

Het nummer is zo brutaal en in je gezicht scheidt het de mannen van de jongens. Als je op een punt kunt komen waarop dit nummer beluisterbaar lijkt, ben je waarschijnlijk een die-hard thrash, speed of groove metal fan geworden.

Ik herinner me dat de outro van de track "Hollow" bijzonder tintelend live was.

"Hol"

Dood van Darryl Abbot

Op het podium op 8 december 2004 in Alrosa Villa in Columbus Ohio, een a-hole moordenaar wiens naam ik niet zal noemen, snoof niet alleen alle hoop op een Pantera-reünie uit, maar eindigde ook mogelijk de grootste heavy metal-gitarist aller tijden.

Dimebag Darrell is naar mijn mening precies bij Tony Iommi voor belangrijke en invloedrijke rockgitaristen.

Pantera was een van de meest invloedrijke metalbands aller tijden, met een drummer, zanger en gitarist die aan de top van hun spel stonden, zowel qua innovatie als qua technische bekwaamheid.

Het feit dat een album zo zwaar als Vulgar Display of Power dubbel platina werd, spreekt boekdelen hoe ze een zenuw raakten. Ik denk niet dat een metalcollectie er zonder zou moeten zijn, het zou moeilijk zijn om een ​​beter toepasselijk genoemd metalalbum te bedenken.