De gitaar toets
Dit artikel is geschreven voor klassieke gitaristen, maar gitaristen van elke stijl kunnen profiteren van het kennen van alle noten in de nek. Deze methode is de snelste manier om ze allemaal te leren.
Om verder te komen op klassieke gitaar, moet je muzieknotatie lezen. Het leren lezen van de schriftelijke aantekeningen is niet moeilijk; de meeste beginners hebben maar één les nodig om alle noten in de hoge tonen te kunnen herkennen en benoemen. De grotere moeilijkheid is het vinden van de aantekeningen op de toets.
Waarom de toets leren?
Pianospelers hebben het gemakkelijk. Hun noten zijn netjes achter elkaar gerangschikt op een toetsenbord waar elk octaaf er hetzelfde uitziet. De natuurlijke tonen zijn allemaal wit en de scherpe en platte vlakken allemaal zwart. En elke notitie verschijnt maar één keer. Gemakkelijk. Maar de gitaartoets is een matrix van snaren en frets, met een noot bij elk kruispunt. Geen kleurcodering, geen duidelijke herhaalpatronen. En om de zaken nog ingewikkelder te maken, verschijnen er enkele opmerkingen op maximaal drie verschillende plaatsen in de nek. Geen wonder dat sommige spelers nooit voorbij de 'eerste positie' komen.
Hoewel mijn eigenlijke muzieklezing jarenlang toereikend was (ik speelde piano en fluit voordat ik naar de gitaar kwam), vond ik het erg moeilijk om dit toe te passen op het lezen van beelden op gitaar in de hogere posities. Mijn probleem was niet de muziek; het was fundamentele onzekerheid in mijn vermogen om de aantekeningen op de toets te lokaliseren. Ik vertrouwde te veel op het onthouden van stukken, door wat veel gitaristen 'vingergeheugen' of 'spiergeheugen' noemen, een vorm van terugroepen die voortkomt uit basisherhaling. Er zijn drie grote problemen met deze aanpak:
- Als je je repertoire niet regelmatig speelt, vergeet je het, vaak op het slechtst mogelijke moment.
- Wanneer je een stuk vergeet, merk je dat je bijna terug bent bij af omdat de gedrukte muziek weer totaal vreemd aanvoelt.
- Spelen met andere niet-gitarist-muzikanten is moeilijk omdat de meesten een niveau van gezichtsvermogen hebben en verwachten dat je niet kunt evenaren. Het is een triest feit dat klassieke amateurgitaristen de slechtste zichtlezers zijn van alle instrumentalisten, en dit komt vooral neer op de onzekerheid van de toets.
Er is nog een subtieler maar even ernstig probleem met het vertrouwen op vingergeheugen: het doet weinig of niets om je begrip van de muziek zoals bedacht door de oorspronkelijke componist te ontwikkelen. Een echt begrip van harmonie, contrapunt en vorm komt voort uit het correleren van de geschreven muziek met de gespeelde muziek en maakt deel uit van de ontwikkeling van elke 'klassieke' muzikant. Een van de redenen waarom de beste concertgitaristen een heel repertoire uit het hoofd kunnen spelen, is dat ze de partituur onthouden, niet alleen de kinetiek van het spelen ervan. De opperste exponenten van dit muziekgeheugen zijn de orkestdirigenten die complete symfonische werken in hun hoofd kunnen zien en horen zonder een enkele noot te spelen.
De toets
Hoe de toets te leren?
Ik heb deze methode vele jaren geleden geleerd van Oliver Hunt, voormalig gitaarprofessor aan het London College of Music. Voor zover ik weet, heeft hij de methode uitgevonden. Ik heb het een beetje aangepast, maar het is in wezen nog steeds zijn methode. Binnen een week nadat ik het had geadopteerd, verbeterde mijn gezichtsvermogen enorm. Natuurlijk had ik nog steeds veel technische problemen met mijn spel - wie niet? - maar het onvermogen om aantekeningen snel op de toets te lokaliseren, was voorgoed genezen. En het is zo simpel, ik heb echt spijt gehad van alle verloren jaren daarvoor. OK hier gaat:
1. Verminder de taak: hoge frets
De klassieke gitaar heeft 18 frets en 6 snaren. Dat zijn 18 x 6 = 108 noten om te leren (plus de 6 open snaren). Maar vanaf de 12e fret, herhalen de noten zich gewoon, een octaaf hoger. De 12e fret is waar de toets het lichaam bereikt, dus beschouw de twaalfde fret gewoon als een andere 'noot' en mentaal nummer frets 13 tot 18 als 1 tot 6. Als je frets 1 tot 6 kent, weet je ook 13 tot 18, u hoeft ze dus niet apart te leren.
2. Verminder de taak: natuurlijke noten
OK, we hebben de taak teruggebracht tot 11 frets en 6 snaren. Dat zijn slechts 66 noten in plaats van 108 (plus de 6 open snaren). Laten we een stap verder gaan. Er zijn slechts 7 benoemde natuurlijke noten - A, B, C, D, E, F, G. Elk van deze komt een keer voor, en een keer, op elke snaar, ergens tussen open en fret 11. Daarom zijn er precies 7 x 6 = 42 natuurlijke noten om te leren. En als je weet waar een natuurlijke noot is, dan weet je dat de scherpte en de vlakte respectievelijk een fret hoger en lager zijn. Klus geklaard.
3. Begin met leren: één natuurlijke noot per dag
Handig genoeg zijn er zeven natuurlijke tonen en zeven dagen in de week. Dus, met een snelheid van één noot per dag, kun je de toets in een week leren. Hier is de methode, waarbij je hardop moet spreken:
Om A op elke snaar te leren:
Begin op de 6e snaar
Noem de string (hardop) "6"
Noem de notitie (hardop) "A"
Noem de fret (hardop) "5"
Speel nu die "A" (op de 6e snaar op de 5e fret)
Dus iedereen die luistert, zou dit horen:
'6, A, 5, let op '
Het is een belangrijk onderdeel van het leren hardop spreken, en in de juiste volgorde, voordat je gaat spelen. Het is dus altijd stringnummer, notennaam, fretnummer, speel de noot
Herhaal vervolgens het patroon om de beurt op alle snaren. De hele reeks (voor "A") is:
6, A, 5,
5, A, O, (nb, zeg 'Oh', niet 'Zero', voor 'open')
4, A, 7,
3, A, 2,
2, A, 10,
1, A, 5,
Het gesproken 'script' zal een beetje vreemd aanvoelen, maar het werkt om het leren te versterken. Herhaal dit regelmatig totdat je het zonder aarzeling of fouten kunt doen.
Herhaal de volgende dag A om er zeker van te zijn en herhaal het proces voor de notitie B:
6, B, 7
5, B, 2
4, B, 9
3, B, 4
2, B, O
1, B, 7
Enzovoort, één noot per dag, totdat je de 7 natuurlijke noten onder de knie hebt. Als je echt foutloos en snel bent, kun je na een week of twee de stringnaam uit de formule weglaten en gewoon gaan, bijvoorbeeld "C 8, C 3, C 10, C 5, C 1, C 8 ", onthoud altijd dat je elke noot moet beschrijven voordat je hem speelt. Hierdoor bouw je meer snelheid op. Je kunt ook beginnen met het testen van jezelf met de scherpe voorwerpen en flats. Je zult merken dat je ze al kent, omdat ze gewoon de natuurlijke +/- 1 fret zijn.
Parallel aan het op deze manier leren van de toets, is het een goed idee om het oefenen van het lezen van eenvoudige muziek op hogere posities te oefenen. Een handige truc is om een paar heel eenvoudige klassieke studies te doen, bijvoorbeeld door Carulli of Carcassi, en ze te proberen te spelen zonder jezelf de eerste snaar toe te staan. Dit dwingt je om op hogere posities over alle resterende snaren te spelen om de noten te vinden.
