Het nieuwste album van 7DD9, getiteld People's Album, is een onderzoek naar contrasten dat de contrasterende en uitdagende tijden weerspiegelt waarin we nu leven. Het drukt veel van de huidige staat van onzekerheid en wild fluctuerende emoties uit die we allemaal ervaren. Het is ook een muzikaal interessant, goed geproduceerd album dat veel sonische territorium verkent en zeker sfeer en sfeer creëert in de nummers.
Het gebruik van een breed palet aan geluiden helpt bij het creëren van die sterk afgelijnde stemmingen en sferen op People's Album. Wanneer hij voor duisternis gaat of voor een wat minder kil gevoel, gebruikt hij knapperige synths die een gevoel van lichte verstoring van de nummers geven. Er zijn ook vervorming en glitchy-geluiden, samen met bas met grit en agressie. Om een warmer gevoel op te wekken, voert hij lange periodes van zacht geluid, synths die zingen en dansen en melodieën die zacht zijn. Het werkt allemaal om echt sterke beelden te produceren.
People's Album toont ook het effectieve gebruik van herhaling om een gevoel van patroon in sommige nummers te versterken. Veel van de lead synth-lijnen zijn repetitieve zaken, maar het is geen vervelende herhaling. Het is er een met een hypnotische kwaliteit en het feit dat er nogal wat verschillende synth-tonen, beats en basgeluiden zijn, betekent dat het nooit saai of irritant wordt.
De herhaling in veel van de donkere nummers staat in contrast met de zachtere, lichtere nummers waarin mooie melodische elementen voorkomen die met een lichte weemoed lijken te zijn getint. Ik leg dit neer op het feit dat dit een wereld is waarin zachtheid vaak triest is omdat het soms zo zeldzaam lijkt.
People's Album heeft segmenten die in de categorie cyberpunk zouden vallen. Er zit een technologisch, digitaal geluid in waardoor het koud en robotachtig aanvoelt. Er zit ook een zekere grit en grind in die donker en dystopisch aanvoelt. Het heeft het gevoel dat gevaarlijke krachten in digitale rijken bewegen. Andere segmenten zitten echter vol met veel meer licht en lucht. Zoals alle dingen is de wereld een balans van positieve en negatieve krachten. Ik denk dat 7DD9 er goed in is geslaagd om die elementen in zijn muziek in evenwicht te brengen.
Nu ga ik de nummers op People's Album die ik het leukst vond naar beneden halen en de redenen bespreken waarom ik net zoveel van die nummers genoot als ik.
Er is inderdaad iets hards en agressiefs aan "Iron Limbs" tussen de stevig beukende beat, stevige industriële synths en een algemeen gevoel van verstoring en ruwheid. Het nummer slaat echt hard. Alles, van de flarden van wat klinkt als grommende elektrische gitaar tot geautomatiseerde glitchy synths tot agressieve percussie, draagt bij aan de stoerheid van dit nummer.
"Power Transmission" heeft een energieke dance-y bas die door het nummer blaast. Het heeft een gevoel van knetterende energie die het krachtig voortstuwt. De synths stijgen hoog boven zich uit, roepen en zingen. Er zijn synthesizers die door het nummer razen, een nogal robotachtig geluid erin en een bas- en drumlijn die begint te groeien en te bouwen naarmate het nummer naar voren pulseert. De hele baan wordt overschaduwd door duisternis ondanks al die dreunende energie.
Het gevoel van haast en snelheid is voelbaar op "Digital Runner". Het is een track waarin de synths in elkaar grijpen met interessante percussiegeluiden en een dreunende bas beat. Er zijn lange zwaaien van een donkerder, minder belangrijk synthesizergeluid dat oscilleert terwijl de track naar voren snelt. De lead synth-melodie roept het landschap op dat voorbij raast en het hele nummer heeft een hectische, haastige kwaliteit terwijl het rijdt.
"Autopilot" heeft een soepele en gemakkelijke groove met een snaarstaal dat op de achtergrond meevaart, waardoor alles vloeit. Nu is er een funky gitaarlijn en een diep, ritmisch basgeluid. We krijgen percussie waar ook funk-elementen in zitten. De synth heeft hier een vergelijkbaar funky geluid. Dit is een goed voorbeeld van hoe 7DD9 herhaalde thema's heeft gebruikt om een geluid te versterken. Ik hield echt van het algehele gevoel van deze track.
Er is een echt dansgevoel over "Crystal Bridges" met die dreunende beat en licht korrelige, warme synthesizers. De lead synth-lijn rijdt gemakkelijk op de beat en heeft een kristallijne kwaliteit. Dit is een nummer dat het gevoel geeft dat diamanten in zacht licht glinsteren, in tegenstelling tot de donkere, grimmiger en meer dystopische nummers op het album.
"Disco Madness" is een nummer dat opent met een soepel stijgende synth en vervolgens de gestage groove en vloeiende drumbeat. Dit is een nummer met een ietwat weemoedige lead synth-melodie met zangkwaliteiten. De synth patronen die er doorheen bewegen, geven een hoopvoller gevoel dan een deel van de duisternis die aspecten van het album doordringt. Ik voelde me omhoog gedragen worden door die stijgende tonen.
Ik vond iets diep bewegend en ontroerend in "Fade Out". De orgelachtige synth die het nummer opent, zit vol rijkdom en schoonheid terwijl een rustgevende stroom van synth-bas eronder beweegt. De melodie is zacht en melancholisch getint. Er is iets aan dit nummer dat een zacht gevoel heeft en ik voelde dat liefdesverdriet heel scherp door de muzikale expressie van dit nummer.
Voor mij is People's Album een duidelijke uitdrukking van de complexiteit en uitdaging van het leven in moeilijke tijden. Er zijn krachten die ons van onze menselijkheid proberen te ontdoen en tegelijkertijd bestaan er tegenkrachten die de dingen die ons menselijk maken opnieuw bevestigen. Ik heb het gevoel dat 7DD9 iets dieps en interessants heeft vastgelegd in dit werk en het maakt me enthousiast om te horen wat hij hierna gaat doen.
